Wandering Spirits

Gelukkig gaat het de laatste tijd erg goed tussen Frodo en mij. We hebben een heerlijke vakantie achter de rug. Eerst twee weken met de kinderen naar Drenthe. In een afgelegen boerderij, midden in de bossen, alle ruimte om te spelen, zowel voor de kids als voor ons. Heerlijk! Drie weken later kregen we nog een kans. Mijn ouders zouden er heen gaan en die besloten op het laatste moment toch naar Frankrijk te gaan. Aangezien de hond, de konijnen en de kippen toch gevoerd moesten, zijn wij er heen gegaan, ditmaal met ons tweetjes. Heerlijk genoten, optimaal gespeeld, kortom een fantastische vakantie gehad! Met ons gaat het gelukkig lekker. Om ons heen niet. Bij een aantal mensen om ons heen zie ik dat het niet goed gaat en dat doet me verdriet.

Ik zie een vriendin van mij kapot gaan. Ze heeft samen met haar ex-echtgenoot een kind, een schat van een knul. Sinds de man een nieuwe relatie heeft, zijn de pesterijen niet van de lucht. Ze wordt op elk mogelijke wijze financieel uitgemolken. Sprake van normaal contact is er niet meer. Ze heeft de man al een half jaar niet gesproken en mag alleen via een speciaal aangemaakt emailadres haar vragen stellen. Wanneer ex en vriendin op vakantie gaan, wordt zoonlief bij haar gedumpt, ongeacht of ze iets kan regelen met haar eigen werk en vakantiedagen. Maar wanneer zij met haar eigen vriend een weekendje weg wil, moet ze zelf maar uitzoeken hoe ze het doet met oppas, dat zijn 'zijn' zaken tenslotte niet. Inmiddels heeft ze een advocaat ingeschakeld, maar die kan weinig doen. Op brieven wordt niet gereageerd en de bezoekregeling gaat netjes volgens afspraak. Aan slechte communicatie kan de advocaat helaas weinig doen, zolang het kind er zelf niet aan onderdoor gaat.

Dan zie ik een relatie stuk gaan tussen 2 mensen. Een relatie die kort, maar erg heftig was. Zij wist nog maar weinig van SM, hij heeft al iets van 20 jaar ervaring. Ze ging met hem mee de duistere nachten in en ontdekte verlangens die ze nooit eerder had. Ze kwam tot leven en besloot te blijven. Maar niet alleen hij, ook zij heeft een verleden. Doordat ze zich halsoverkop in deze relatie stortte, kwam haar verwerkingsproces in het gedrang. Ze vroeg om ruimte en kreeg dat niet. Dan moest het maar over zijn, besloot hij. Het was alles of niets.
Ze koos voor niets. Tegen wil en dank, want ze wilde wel, maar kón gewoon even niet. Met alle gevolgen van dien, want de Meester kan haar niet loslaten. Praat over respect en gevoelens tegen iedereen, maar bedreigt haar en haar familie. Gelukkig woont ze heel dichtbij en zien we elkaar regelmatig. Als ik haar weer in tranen aan de telefoon heb, sta ik binnen 10 minuten bij haar op de stoep. Ze is sterk en staat erboven, maar ik verbaas me iedere keer weer. Iemand die zich verschuilt achter SM om zijn krankzinnigheid en sadisme een plek te geven. Na iedere bedreiging weet ze in elk geval, dat ze de juiste keuze heeft gemaakt. Ik heb bewondering voor haar...

Kinderen en exen. Exen die wel weten van je SM-gevoelens, maar er niets mee kunnen, er niets van begrijpen, zich er niet in kunnen verplaatsen. Gelukkig heb ik mijn ex ervan kunnen overtuigen dat mijn kinderen, zo klein als ze zijn, ten ALLE tijden voor gaan. Ze gaan voor alles. Ik zal ze koste wat kost buiten mijn SM-wereld houden. Als ik een avond niet kan spelen, terwijl we dat wel van plan waren, alleen omdat een van de twee niet kan slapen, zich niet lekker voelt, beneden wil knuffelen... Nou dan spelen we dus niet! Ook al verstoort dat onze plannen, verwachtingen en onze geilheid. Teleurstelling gaat wel weer over, kind is belangrijker! Een kind betrekken in SM, uiteraard niet zeg! Wat denken jullie wel? We zijn niet gek!

Maar je kind niet betrekken in je SM-wereld... betekent dat ook dat ik dus niet samen met een vriendin (met heel toevallig dezelfde hobby) en de kinderen een dag naar de speeltuin mag? Sleep ik ze dan mee in de SM? Als mijn kinderen lol hebben met leeftijdsgenootjes? Als ze samen dikke pret hebben en wij gewoon met een grote tas met snoep en broodjes en drinken op een bankje zitten te praten? Ik ben in onze vakantie samen met sub2{F} en haar gezin naar het plaatselijke pretpark geweest. Zij met man en 2 kleine kinderen, ik met mijn kids. Frodo was aan het werk, kwam een uurtje eerder thuis en 's avonds hebben we met z'n allen gebarbecued. Kids hebben zich waanzinnig vermaakt! Even voor de duidelijkheid, de man van sub2{F} is op de hoogte en heeft zelf niets met SM. Sleept zij (en ik) dan de kinderen mee in de onderwereld van SM?
Heel toevallig ben ik gisteren nog naar het strand geweest met een andere dame die ik via internet en het SM-wereldje heb leren kennen. Met onze kinderen! Die dame is zelfs commercieel actief. Betekent dit dan ook dat zij haar kinderen betrekt bij haar SM-leven, omdat ze met mij en mijn kinderen op stap gaat?

Waarom moeten wij ons verklaren over onze gevoelens naar de buitenwereld? Natuurlijk hoef je het niet te begrijpen als buitenstaander, ik hoef toch ook niet te begrijpen wat een homo voelt? Een homo hoeft mij niet uit te leggen waarom hij liever een man dan een vrouw neukt. En ook een travestiet hoeft mij niet te verklaren waarom hij daar nou op kickt. Ik draag elke dag al vrouwenkleren tenslotte :-)

Maar ben ik dan opeens een slechte moeder? Omdat ik het lekker vind als Frodo me op mijn billen mept tijdens het neuken? Omdat hij het leuk vind om af en toe eens vreselijk gemeen met me om te gaan, en ik daar bovendien nog van geniet? Mijn kinderen gaan altijd voor alles, ook als ik moest kiezen! Ik zou met liefde als een non (ja IK!) gaan leven. Maar gelukkig heb ik niet zo'n ex die het bloed onder mijn nagels vandaan haalt. Ik kan me met heel mijn hart gelukkig prijzen dat het zo goed gaat tussen mijn Ex, Frodo, de kinderen en mij.

Misschien dat het me daarom wel zoveel verdriet doet, als ik zie hoe dierbaren om me heen stuk gemaakt worden door exen en wantrouwen uit hun omgeving. SM is een spel van liefde. Het is toevallig de voorkeur die wij hebben, een van de vele voorkeuren op deze wereld... Het spijt me heel erg dat ik het lekkerder vind om geslagen geworden, dan om teder geknuffeld te worden tijdens sex. Dat ik een stel klemmen op mijn tepels lekkerder vind, dan een zacht tongetje wat rond mijn navel kroelt. Het spijt me, maar ik voel me er gelukkig bij, mag dat?

Maar het geldt ook voor ex-Meesters. Want wat stel je als Dom eigenlijk voor, als je niet tegen je verlies kunt? Als je de nederlaag niet kunt accepteren? Als je zint op wraakacties en ze nog uitvoert ook? Ben je dan niet veel meer een slaaf van je eigen gevoelens? En dus eigenlijk zelf veel meer sub dan de slavin die je liet schieten? Want zij was sterk en hij blijkbaar niet...

Sorry... Ik vond mijn dagboek niet de geschikte plek voor dit stukje gedachtengangen. Het krijgt ongetwijfeld nog een vervolg, wanneer weet ik zelf ook niet. Ik hoop alleen dat mijn Ex óf nooit een vriendin krijgt, óf dat ik het redelijk met haar kan vinden. En dat de mensen om mij heen, me blijven accepteren zoals ik ben. Het doet erg veel pijn om te zien dat mijn dierbaren stuk gemaakt worden door mensen die ooit hun dierbaren waren... dat vind ik iets onbegrijpelijks...

liefs cass