Wandering Spirits

Lang ben ik bezig geweest om mijn dagboek in te halen. Elke keer als we gespeeld hadden, maakte ik aantekeningen en sloeg de boel op, keurig op datum, om later uit te werken. Als ik daar aan toe kwam... Soms duurde het maanden voordat ik er mee aan de slag ging en moest diep graven om een en ander weer boven te halen. Maar steeds vaker had ik er eigenlijk helemaal geen zin in...
Het was al zo lang terug, het was soms zo prive... zo ontzettend van MIJ dat ik dat af en toe helemaal niet wilde delen met de buitenwereld.

Daarnaast kreeg ik ook steeds vaker het gevoel dat ik in herhaling verviel. De avonden die wij samen spelen zijn er met regelmaat, toch wel zeker drie avonden per week. Gemiddeld dan. Soms een hele week niets en dan opeens weer een explosie van elke avond, lang of kort. Men vroeg me al eens of het nou klopte, de data die bij de stukjes stonden. In augustus een dagboek uit maart. En ja, dat klopte wel degelijk. Van die avonden maakte ik aantekeningen, noteerde juist de bijzondere dingen, de dingen die gebeurden, waardoor ik ook na een paar maanden nog precies wist hoe het was gelopen.

Maar de laatste maanden, sinds de zomervakantie ongeveer, had ik er gewoon geen zin meer in. 'Vergat' domweg om aantekeningen te maken en ging al helemaal niet meer inhalen van het oude werk. Geen zin.

Ik zit, zat, niet lekker in mijn vel. Nog steeds zijn er af en toe de twijfels, van mijn kant dan, kan het niet helpen. Laten we eerlijk zijn, ook hier valt af en toe een bommetje en is het heus niet allemaal rozengeur en wodka... ehm... maneschijn :-)
Maar om nou de dips te gaan delen met de buitenwereld?
Hoe vaak vertel jij aan je ouders dat je ruzie hebt gehad met je partner? of aan je buurvrouw? of aan je broer of zus? Eigenlijk nooit toch? Ik vertelde pas tegen mijn ouders dat het slecht ging, toen we er al dik 3/4 jaar doorheen zaten. Met mijn ex dan destijds he... Pas tegen de tijd dat de advocaat in zicht was, vertelde ik hoe slecht het eigenlijk ging.
Zo kan je dit ook vergelijken. Niet dat het nu slecht gaat hoor, nee, dat niet... Maar wíl ik eigenlijk wel dat heel meelezend SM-Nederland op de hoogte is van onze dips? Van onze akkefietjes? Maar dát is nou wel net hetgeen mijn dagboek zo realistisch maakte. Juist omdat het bij ons net als in elke relatie is. De leuke dingen wisselen elkaar af met de minder leuke dingen...

Ja je voelt hem goed. Ik ga voorlopig stoppen met mijn dagboek. Voorlopig. Ze komen heus terug, ooit een keer. Misschien wel in heel andere vorm, dat weet ik allemaal nog niet.
Ik heb plannen, veel plannen... Samen met Frodo, maar ook alleen... Hoe en wat weet ik nog niet, maar wel dat ik, wij, het voorlopig erg druk gaan krijgen.
De site draait door, dat moet ook. We krijgen ontzettend veel respons en dat is waar we het uiteindelijk toch allemaal voor doen. Voor de reacties in het gastenboek, voor de uitschieters op de teller, de hoeveelheid bezoekers. Maar ook voor de verhalen die we momenteel toegestuurd krijgen, voor de gedichten die met vlagen binnenkomen en dan ook nog de mensen die we leren kennen via de site, via het internet. Dát geeft ons een kick en motivatie om door te gaan.
En dát was ook de reden dat we gestopt zijn met onze Engelse kant. Te weinig bezoekers, niemand die wilde vertalen en voor ons kostte dat veel te veel tijd voor wat we ervoor terug kregen.

Goed nieuws!
Wij gaan verhuizen. Na 2 jaar op de wachtlijst te hebben gestaan, heb ik eindelijk een woning gekregen van de gemeente. Het huis van ex en mij gaat in de verkoop en Frodo en ik gaan een nieuwe start maken. Ergens in de middle of nowhere, het dorp heeft zelfs geen supermarkt, we kijken voor en achter uit op de weilanden en krijgen een heuze speelzolder! Kortom waanzinnig!
Onze feestdagen staan in het teken van nieuwe dingen, een nieuwe toekomst. In het nieuwe jaar gaan we aan de slag, schilderen, behangen, vloerbedekking, gordijnen en uiteraard de inrichting van onze zolder. Die laat ik overigens voornamelijk aan Frodo over, de rest van het huis doe ik :-)

Maar dit alles betekend dus ook drukke tijden. Minder tijd voor de site, en dus eigenlijk al helemaal niet voor een dagboek. Ik hoop van harte dat Frodo zijn verhalen blijft schrijven en dat de verhalen van buitenaf ook binnen blijven komen...
De kinderen moeten gewoon naar school en de rest van mijn vrije tijd ga ik straks in mijn nieuwe huis stoppen.

Als ik dit stukje online zet, voeg ik mijn laatste dagboekdelen toe die ik nog in de wacht had staan en al helemaal had uitgeschreven. En daarna is het voorlopig stil. In mijn dagboek dan. Bij 'Over Ons' zal ongetwijfeld wel zo af en toe wat verschijnen, ik ben niet weg tenslotte :-)

Tot slot wil ik, ook namens Frodo, iedereen heel fijne en warme feestdagen toewensen en een ontzettend goed nieuw jaar. Veel geluk, liefde en dat iedereen mag vinden wat hij of zij zoekt.

cassandra