Wat is ageplay? Valt dat wel onder SM?


Ageplay is een spel waarin één der partners de rol aanneemt van iemand die (veel) jonger is dan hij of zij zelf, en de ander die van “vader”, “oom” of “begeleider” (er zijn nog wel meer titels gangbaar). Het is ruwweg te verdelen in twee vormen: Sexueel en niet-sexueel. Bij de laatste versie wordt het “kind” in de relatie dan ook geheel als zodanig behandeld: Het wordt gewassen, aangekleed, gevoerd en het doet zelf de dingen die “normale” kinderen ook doen. Vaak is de oorsprong van een dergelijke voorkeur te vinden in de echte jeugd van de ageplayer: ‘n Ouder die ontbrak of een ander voorval dat zijn of haar jeugd incompleet maakte. Voor veel niet-sexuele ageplayers dient het spel dan ook als een soort inhaalslag om zo, op latere leeftijd, alsnog mee te maken wat men toen miste. Men speelt het kind wat men niet heeft mogen of kunnen zijn.

Die niet-sexuele vorm van ageplay is dan ook niet echt een vorm van SM te noemen. Zoals gezegd komt er geen sex in voor en gedwongen handelingen zijn taboe: Het gaat er juist om, om het “kind” weer even gelukkig te laten zijn. Op grote sites over ageplay zoals Guardian Island zijn de twee vormen dan ook strikt gescheiden.

De sexuele variant heeft veel kenmerken die andere SM-relaties ook hebben: Er worden (soms) boeien gebruikt en spanking (billenkoek) is onder de beoefenaars van sexuele ageplay heel populair. Ook vernederingen zoals in de hoek staan of “nare onderzoekjes” kunnen een onderdeel van het spel zijn.

Het is misschien overbodig om te zeggen maar bij ageplay zijn nooit kinderen betrokken. Het is altijd een spel tussen twee volwassen mensen waarvan er één (voor ‘n bepaalde periode) de rol van een kind aanneemt.

Hoe “oud” dat “kind” is verschilt nogal eens. Het kan zijn dat dezelfde persoon de ene keer een opstandige puber wil zijn en de andere keer een peuter die nog in luiers rondloopt, waarbij we ageplay weer niet met luierfetisjisme moeten verwarren: Luierfetisjisten kicken gewoonlijk alleen maar op het dragen van luiers: daarbij hoeven ze niet de rol van een kind op zich te nemen.

In de afgelopen jaren zijn er talloze (web-) winkels geopend die zich gespecialiseerd hebben in materialen voor ageplay. Luiers, kruippakjes en zelfs meubilair zoals commodes en wiegjes, je kan het zo gek niet bedenken of het wordt ook in “volwassen” formaat gefabriceerd. Omdat de groep ageplayers vrij klein is (en de groep sexuele ageplayers nog veel kleiner) zijn de prijzen voor deze spullen vaak schrikbarend hoog.

Of ageplay ook daadwerkelijk onder SM valt is al jaren een bron van discussie. Veel bezoekers van SM-gerichte feesten voelen zich nogal onwennig als ze een “klein meisje” in een geel jurkje en witte kniekousjes tussen al die meesters en slaven rond zien huppelen. Daarbij is het ook een vorm van SM waar niet-ageplayers over het algemeen ook maar weinig begrip voor hebben: Óf je vindt het ontzettend leuk om te doen óf je hebt er zo weinig affiniteit mee dat het bijna aan afkeer grenst.

Toch lopen er in ageplay-relaties dezelfde rode draden als in een eh... meer gangbare SM-relatie: De kleine meid of jongen heeft het volste vertrouwen in zijn of haar partner en legt het diepste van zijn ziel bloot. Er worden straffen uitgedeeld en even zo goed wordt er daarna weer intens getroost en geknuffeld. Een van de partners heeft continu de overhand en de ander laat zich - gewillig of niet - leiden. Zelfs het taalgebruik van het “kind” is aangepast aan haar rol. Zij zegt “Ja pappa” waar een sub of slavin “Ja meester” zegt.

Tot slot had ik je graag naar mijn eigen website over dit onderwerp, age_play.nl willen verwijzen maar die heb ik helaas op moeten doeken. Het geringe aantal bezoekers - zo tussen de vier en zes per dag - liet wel blijken dat sexuele ageplay niet bepaald een groot aantal fans kent...


Vorige vraag
Terug naar de vragenlijst