Ook deze vraag heeft in het verleden de nodige heftige debatten opgeleverd - en doet dat nog steeds. Kan iemand zich totaal overgeven aan een ander - zonder mogelijkheid tot ontsnapping - en ook op die manier een normaal leven leiden?

In de gescheidenis was slavernij iets wat helemaal niet met wederzijds goedvinden plaatsvond, iets dat opgelegd was door de regering van een bepaald land. Het leven van een slaaf kon, op zijn slechtst, van des meesters grillen afhangen. De huidige samenleving erkent en accepteert een dergelijke "relatie" niet. Betekent dit dat iemand nooit volledig de slaaf van een ander kan zijn omdat in dat geval de samenleving altijd een nooduitgang biedt? Of kan echte slavernij mogelijk zijn als band tussen twee personen zodat de maatschappij gewoon genegeerd wordt? Verwacht je daarop hier een antwoord? Het spijt me, deze vraag levert alleen maar nog meer vragen op...


©1995 by Johnson Grey. Deze vertaling ©2001-2010 Wandering Spirits.