 | |||
| 13 - Pijn en aandacht Hoi hoi Tja ik zal ook is een poging doen om op te schrijven waar ik denk dat bij mij mijn BDSM gevoelens vandaan komen. Wat er precies gebeurd is tussen mijn 6e en 8e levensjaar geen idee. Dat weet ik echt niet meer. Wat ik me nog wel kan herinneren is dat ik al zo lang ik weet pijn en liefde/aandacht met elkaar in verband gebracht. Ik kom uit een rustig gemiddeld gezin. Gewoon 2 kinderen jongen meisje etc. Beide ouders altijd gewerkt en allebei ook een behoorlijk drukke baan. Eigenlijk geen bijzonderheden. Omdat mijn broertje behoorlijk druk was (en is) ging er altijd een hele hoop aandacht naar hem toe. Tja het was niet anders. En als je ouders allebei werken is er al niet zo veel aandacht te verdelen. Ik was altijd het rustige kind wat ergens met een boek in de hoek zat te lezen. Zo eentje die je op een verjaardag gewoon vergat. (Moet zeggen dat dat ook met enige regelmaat gebeurde) Tja en wanneer krijg je dan de aandacht, als je valt of ziek bent ofzo. Ik denk dat dat zich in mijn hersenen vast gezet heeft als een logische combinatie. Het eerste wat ik me in die trant kan herinneren is dat ik op een gegeven moment ruzie had met de oppas. Die was een stuk behoudender dan mijn moeder en ik was vergeten dat ik bij haar wel moest vragen of je wat te drinken mocht. (Ik geloof dat het zo iets was). Ik weet nog dat ze heel boos was en me een klap verkocht. Nogal geschrokken heb ik dat aan mijn moeder verteld en die vertelde dat ze dat alleen deed omdat ze van mij hield. Klein dingetje eigelijk. Ik weet niet waarom ik juist het gevoel heb dat deze ervaring er iets mee te maken heeft, maar hij staat gegrift in mijn geheugen. Maar goed het verhaal gaat verder. Rond mijn 14e, 15e ging het fout. Met de wetenschap dat pijn en aandacht samen gingen, ben ik er rustig aan begonnen mezelf te verwonden. Niet slim maar na een paar maanden had ik wel de aandacht die ik wilde. Dit klinkt heel nuchter maar zo bekeek ik het op dat moment. Het waren geen paniek buien waarin ik mezelf iets aandeed. Meestal juist op de momenten waarop ik het rustigst was. Hier ben ik met wat hulp wel weer van af gekomen. (Heeft me wel weer alle aandacht gekost die ik zo kreeg). Maar liefde en pijn los van elkaar zien is me nooit meer gelukt geloof ik. xxx Marjolein | |||
|