|
Als je voor het eerst met elkaar speelt (en meestal ook de keren daarop), is het vaak een kwestie van aftasten. Hoe ver kan je gaan, wat kan ze hebben? En heb je die grenzen eenmaal bereikt... wat dan?
Verder gaan. Stel je een doel dat een eindje voorbij die grenzen ligt en probeer haar die kant op te duwen. Wat je niet moet doen, is binnen het veilige gebied blijven. Dan slaat de verveling al gauw toe. BDSM-ers zijn soms hun leven lang bezig om grenzen te verleggen. Niet constant, niet met elk spel - anders komt er te veel druk op de ketel - maar zo nu en dan schuiven ze een zijstraatje in, waarin de sub zich in eerste instantie heel ongemakkelijk voelt.
Een voorbeeldje: Mijn grens ligt bij het gebruik van naalden. Toen ik cass pas leerde kennen was ze daar nog lang niet aan toe, maar na een paar maanden kwam het er dan toch van en... het viel haar reuze mee.
Dat was stap één. Maar ik had de naalden alleen op haar billen gebruikt. Ze kon het dus zelf niet zien, wilde daarom nog een keer. Wat betekende dat haar borsten deze keer aan de beurt waren. Ook dit ging redelijk goed.
Maar de volgende stap: Naalden dwars door haar tepels, die stelden we nog even uit. Het was op dat moment nog even een te grote stap voor haar, maar we wisten allebei dat ze hem ging zetten. Volgende maand, volgende week of... vanavond...
Met het verkennen en verleggen van grenzen hou je je BDSM-relatie levend en omdat je het allemaal samen doet, versterkt het de band tussen jullie twee ook nog eens.....
|