Olleke

Voorlopig kijk ik er nog 'tegen'op.
En vraag ik me regelmatig af of de werkelijkheid net zo mooi is als de droom, de fantasie.....

Ik denk dat SM mij een beter mens maakt, eh..sterker. Als ik verhalen, dagboeken of verslagen lees, dan bekruipt mij een vreemd emotioneel gevoel. Het duurde even voordat ik besefte dat een deel daarvan verlangen heette.
Maar die emotie al bij het lezen, maakt dat mijn verwachting groot-groter wordt.
Ik denk dat ik me snel in een onderdanige rol zal thuisvoelen, als vanzelf die rol kan vervullen.
Het lijkt mij heerlijk...de aandacht van een Dominant, die zo onwijs met je bezig is. Op welke manier dan ook. Hij is met jou bezig!
Met jouw droom en zijn droom, hij zorgt dat ze verweven worden tot een geheel.
Al vantevoren, toen hij bedacht wat hij kon gaan doen. Tussendoor peilend hoe je reageert, hij zorgt er wel voor dat alles goed komt.
Daar verlang ik naar, een man die zo precies weet wat ik wil, ook zonder dat ik kan of mag praten. Die weet hoever hij kan en mag gaan. Die, ook als ik nog niets zeg, weet wanneer het echt genoeg is.
Maar ook weet wanneer die grens akelig dichtbij komt, de spanning opvoert en je net erover/doorheen helpt.
En die er daarna is, met al zijn kracht en zijn armen om je heen, om je op te vangen, te troosten, trotse woordjes in je oor te fluisteren en je te laten bijkomen..... niets zeggen en zweven in subspace.........


olleke, 35 jaar



main