 |
|
|
|
Kort maar krachtig
Al een hele week was het er niet van gekomen. Behalve een tussendoortje op zondagmiddag. Behoorlijk frustrerend, vooral als je het nodig hebt om even te ontspannen. Zondag een hok vol visite en de kat besluit op dat moment om te bevallen in de garage, maandag opnieuw visite, dinsdag vergadering. Alle dagen druk en bezig, stress ook, vorige week mot met mijn vriendinnetje. Alles bij elkaar zat ik er goed doorheen. Toen we daarbovenop dinsdagavond ook nog eens elkaar in de haren vlogen, was mijn taks bereikt. Ik was vervolgens niet te genieten en viel 's avonds pas heel laat met tranen in slaap. De volgende ochtend al om half 6 weer wakker en liggen piekeren. Dan ook nog ijskoud ontkennen dat er iets is. Nee, de afgelopen dagen waren niet leuk. Ik liep op mijn tenen, prikkelbaar en niet te genieten. Gisteravond praten. Een flinke jankpartij, tranen bleven stromen. Ik voelde me zo verdrietig, onbegrepen. Dingen die voor mij belangrijk zijn en het gevoel dat ik daar alleen in sta. Bepaalde dingen die ik eindelijk bereikt had en die vervolgens knalhard weer teruggekaatst worden, omdat ik niet overlegd had. Gekwetst voelde ik me. En daardoor twijfels. Twijfels die er bij tijd en wijle toch wel zijn. Dat je je afvraagt of je wel de juiste beslissingen neemt en hebt genomen. Of dit wel het leven is wat ik wil. Die twijfels steken dubbel de kop op als het even niet soepel loopt. Dinsdag was een kloteavond, ik had er flink de pest over in. Zo blij dat er eindelijk acceptatie was, dat er eindelijk eens iets zou gebeuren. En dan dus niet. Omdat hij er geen zin in heeft. En vervolgens verwijten over en weer. Daar kan ik zo ontzettend slecht tegen. Dan ga ik ook twijfelen aan mezelf. Woensdag kwam daar nog eens bovenop. Een hele avond alle tijd. Terwijl ik juist dinsdag het verwijt kreeg over die kostbare tijd, werd er woensdag opeens niets mee gedaan. Boos, verdrietig en nog meer twijfels aan mezelf. Wat had ik fout gedaan dan? En als echt subje zal ik dus nooit zelf het initiatief nemen. Maar wat had ik graag de stekker uit het stopcontact getrokken van zijn pc. Gisteravond dus lang gepraat en daarna toch nog effe sleutelen aan de site. Knallende koppijn. Alle spanning eruit, hoewel er natuurlijk altijd een stukje blijft hangen... Voelde me beroerd, misselijk, mijn hoofd op springen. Fro stelt voor om lekker mijn bedje in te duiken, maar dat weiger ik. Toch maar toegeven dan. Ik heb het zo ontzettend nodig! Dus laat ik merken dat ik niet weer een avond ga verspelen. Deze avond gaat niet aan mijn neus voorbij! Een uurtje later heb ik alle spullen naar beneden gehaald en sta ik klaar met mijn outfitje aan. Hij slaat me, eerst met mijn favoriete streelzweepje en daarna met een plak. Die is erg gemeen en ik heb moeite om stil te blijven staan. Omdat ik niet stil kan blijven staan, zet hij me vast tegen de deur. Buik naar de deur toe en handen omhoog. Vervolgens zet hij mijn hele rug in de fik met de zweep tot ik sta te kronkelen. Ik geniet ervan, het doet verrekte veel pijn, maar God wat had ik dit nodig! Dan stopt hij plotseling 'Je staat toch niet te geilen he?' en grijpt me van achter hardhandig in mijn kut. Duwt ruw twee vingers naar binnen en vingert me kort en krachtig. Ik hijg en zeg dat ik mijn best doe om niet geil te zijn. Maar ik drijf, ben zo geil als wat. En hij pakt opnieuw de zweep om me op mijn lazer te geven.  Kort daarna moet ik me omdraaien, zodat hij ook mijn voorkant onder handen kan nemen. Eerst even kort de zweep om de boel goed gevoelig te maken en dan meteen twee venijnige klemmetjes op mijn tepels. AUW! En ik zuig mijn adem in, dit is wel erg heftig hoor. Maar hij duikt tussen mijn benen en duwt ze ruw nog wijder uiteen. Zet een paar knijpers op mijn schaamlippen, op de randjes om het extra pijnlijk te maken. Als hij daarna ook nog een klem op mijn klit zet, weet ik niet hoe ik me draaien moet. Heb het gevoel dat mijn kutje druipt, voel me ontzettend geil. Om me af te straffen hangt hij vervolgens een gewicht aan die klem en dan schieten de tranen in mijn ogen. Dit is echt niet lekker meer!Maar hij heeft zijn doel bereikt en begint te zwiepen met de zweep. Stil staan wordt steeds moeilijker en hij ziet dat die ene klem toch wel erg gemeen is. Vlug haalt hij hem eraf en ik haal opgelucht adem. Maar als hij daarna ook de klemmetjes van mijn tepels haalt, komt de pijn in alle hevigheid weer terug. Even rust. Hij had zichzelf nog een paar foto's beloofd en daar is het nu tijd voor. Ik mag midden in de kamer gaan zitten op mijn subkussen, maar hij wil me wel met bitje. Dat ding vind ik vreselijk. Een onding. Voel me er erg onprettig bij en ik moet in de gaten houden dat ik rustig blijf. Raak erg makkelijk in paniek met dat ding in. Als even later mijn gezicht onder de sperma zit, is hij tevreden en schiet grijnzend een paar foto's. Getver, wat voel ik me nu vies! Gelukkig mag ik daarna de smurrie van mijn gezicht halen. Als afsluiter mag ik zelf met tarzan spelen, maar het kreng doet het niet goed. Dan toch maar het trileitje erbij en als hij met enige moeite zijn vuist naar binnen heeft, ramt ie me zonder veel moeite naar een daverend orgasme. Ik ben even van de wereld... Ik heb het niet zo op sex als goed makertje, maar toch voelt het nu wel zo en het voelt erg goed. Ik voel me voldaan en tevreden... ik zweef... cass © |