 |
|||
|
|
|||
|
365
Dagen of slagen, in dit geval allebei. Een klein feestje was het, de verjaardag van Frodo. Weer een jaar voorbij en in dit geval een zeer bewogen jaar. Reden genoeg voor een feestje besloot Frodo. Driehonderdvijfenzestig tikken met de zweep "jammer dat dat niet te doen is," zei hij. En ik met mijn grote mond dat dat makkelijk moest kunnen. Pfff... stomme doos die ik ben, want ik zou ze krijgen ook! Om het leuk te houden, mocht ik zelf 10 zwepen of ander slagmateriaal kiezen en ook nog zelf op volgorde leggen. Dat was zo gepiept. Ik was alleen erg aan het twijfelen met het rietje of de plank. Dat wist ik nog niet zeker, omdat het allebei hufters zijn en ze komen beiden hard aan. Vier karwatsen, met rubber en met leren stroken, twee plakken en drie rijzwepen. Uiteindelijk heb ik toch maar voor het rietje gekozen. Met die houten plank heeft Frodo eens blauwe plekken op mijn billen geslagen en die staan nog erg vers in mijn geheugen.  Ik mocht ze zelf op volgorde leggen. Niet zomaar natuurlijk, eerst mijn outfitje aan en alles netjes klaarleggen, daarna mag ik de volgorde bepalen. In elk geval de favorietjes als laatste. Ik ben wat dat betreft net een klein kind en bewaar het lekkerste voor het laatst.Vrij snel leg ik de zwepen, karwatsen, het rietje en de plakken op hun plek en draai me om naar mijn Meester. Ik wil er verder niet over nadenken en al helemaal niet over twijfelen. Het is zo al erg genoeg. 365, het worden er 10 x 36 en de laatste 5 doet Frodo zelf, met zijn handen... Ik denk dat ik die laatste vijf nog het minst leuk ga vinden. Dan mag ik op mijn plaats gaan staan en zet hij mijn handen boven mijn hoofd vast aan een ketting aan het plafond. Uiteraard heb ik inmiddels mijn blinddoek om dus ik zie niet wat me te wachten staat. Die volgorde ben ik namelijk allang vergeten. Onrustig sta ik te draaien en te wachten op de eerste klap. Maar ik krijg een flits. Shit, helemaal vergeten! Net zoals bij een ander verjaardagsfeestje maakt Frodo vanavond gezellig een paar foto's. Van te voren en tussen de series door. De eerste foto's weet ik niet echt te waarderen, als ik ergens een hekel aan heb! Gelukkig merk ik van de latere foto's niet zo veel meer, ben dan al teveel afwezig. Ze zijn heftig. Vooral de tweede serie komt heel hard aan en is erg gemeen. Een karwats met leren stroken, de grootste hufter van het stel. Gelukkig gebruikt Frodo hem niet vaak, want hij zet me snel in tranen. Vooral als hij de uiteinden een aantal keer in mijn zij terecht laat komen en ook een keer op mijn stuitje. Ik moet me beheersen om het niet uit te gillen. Tranen zitten mij erg hoog op dat moment en ik baal van mezelf. Ik was er zo van overtuigd dat ik het zou volhouden. Nu weet ik dat zo net nog niet. Gelukkig krijg ik heel even respijt en hij slaat zijn armen om me heen. Als de rust weer terug is, gaan we verder. Iedere keer weer tot 36 tellen. Hoe verder we komen, hoe moeilijker ik het vind om me te concentreren. Toch weet ik zelfs de tussenstand iedere keer te noemen en voel me stiekem een beetje trots. Halverwege even een pauze. Gelukkig, want ik kan nauwelijks nog op mijn benen staan en ook mijn handen beginnen zeer te doen. Dankbaar zak ik op mijn subkussen en droom weg naar subspace. Maar ik krijg geen kans. 5 minuten later wil Frodo me weer op mijn plek en gaan we verder. Nog 180 te gaan... Denk ik. Als alles eenmaal achter de rug is, zucht ik opgelucht en wil weer op mijn kussen gaan zitten. HO! Nog niet klaar. Nog 5 tot slot en Frodo trekt me over zijn knieën. Vijf harde meppen geeft hij me, twee op elke bil en de laatste precies in het midden, op mijn kutje. De tranen staan in mijn ogen. Inderdaad, die laatste 5 waren de ergste van de hele serie. Mijn kussen zoek ik daarna niet op. Ik ben blij als ik met mijn gloeiende, rode en pijnlijke billen op de koude vloer kan gaan zitten. Eindelijk mag ik nu naar subspace... -/- Net als met andere verjaardagen trakteert de jarige. Ik gaf mijn wel erg persoonlijke kadootje, hij trakteerde mij. Met vuist en trileitje gaat hij me te lijf en ik lig kreunend en smekend op de bank. Wanhopig vraag ik wat ie met me doet, ik raak compleet van de wereld. Hij neukt me met zijn vuist tot ik sterretjes zie en klaarkom als een trein. Ik mag daarna zelfs nog een tweede keer, maar ik ben er te moe voor. Uitgeput en voldaan denk ik terug aan dit feestje voor twee... cass |
|||
|