059

Even stil...

Deze maand geen dagboek. Mijn vader is al een poosje ziek en hij moest begin januari naar het ziekenhuis. Aangezien wij in de kop van Noord Holland wonen en hij in de VU in Amsterdam lag, kostte het me regelmatig een dag om bij hem op bezoek te gaan. En gezien de ernst van de zaak, was ik er toch minstens 3 x per week.

Veel zorgen dus en slopende dagen. Daarnaast de 'opvang' van mijn moeder, want haar werk ging gewoon door en ze wilde ook graag haar verhaal af en toe kwijt. En dan heb je gewoon niet veel tijd en energie om te spelen. Je hoofd staat er niet naar en je gedachten zijn bij andere dingen, mensen in dit geval...

Uiteraard spelen we wel nog lekker, maar iets minder vaak en iets minder heftig. Alles gaat even een versnelling lager, tot er weer rust in de tent is. Tot alles weer een beetje normaal loopt en als mijn vader weer lekker thuis is uit het ziekenhuis. Drie tot vier weken hebben de artsen gezegd, dus eind januari zou hij weer thuis moeten zijn. Gewoon geduld hebben...

Mijn hoofd stond er niet naar om te spelen, laat staan om de zooi ook nog eens op te schrijven. Dus sorry mensen, een korte maand januari. Februari en daarna zal er vast weer meer leesvoer zijn!

liefs cass