Verhaal van een meisje (intro)

Vriendjes... erg leuk, spannend ook, samen dingen ontdekken, voor de eerste keer met elkaar naar bed, experimenteren, slappe lach, heerlijk bij elkaar liggen, praten over elkaars gevoelens, dingen die voor je gevoel niet volledig zijn. Een nieuw vriendje, die ook openstond voor experimenteren en daar vaak zelf het voortouw in nam, samen veel ontdekt, veel gelachen, dingen die voor je gevoel niet volledig zijn. Jammer genoeg bleek het van mijn kant niet meer te gaan. Na deze relatie waarin ik dus niet geheel mijn ei kwijt kon, ben ik op zoek gegaan op het internet naar van alles en niks... Je moet toch wat als je weer tijd over hebt...

De universiteit waar ik studeer, heeft op alle studentencomplexen een glasvezelinternetkabel aangelegd in het kader van online onderwijs. Dus ik had vrij toegang tot het internet op elk moment van de dag, met een goede computer. Je surft wat rond, je komt op cu2 en cu2day.nl, maakt een profieltje aan, maar bent toch op sommige punten toch niet geheel tevreden met de resultaten...

Ik weet niet meer precies hoe en wanneer ik bij bepaalde personen ben gekomen, jammer genoeg. Maar er waren een aantal personen die me wel interesseerden, over en weer gemaild, elkaar aangemeld bij messenger. Veel gechat over koetjes en kalfjes, maar ook over bdsm. Over wat ik dacht leuk te vinden en wat niet. Achteraf gezien veel te heftige gespreksonderwerpen met deze personen. Maar zij hebben mij wel wakker gemaakt! Daar ben ik erg blij om. Maar nu begint het 'gezeik' pas... Ik moet het geheel gaan plaatsen voor mezelf. Ik moet het geheel accepteren, kan ik wel, maar nog niet tot in de details.

Mijn pagina op cu2day helemaal overhoop gehaald, per ongeluk gedelete en opnieuw aangemaakt, maar nu met mijn voorkeuren ertussendoor schemerend. Ondertussen de 'vriendjes' van die 2 bewuste personen doorgeploegd. Via een zoekmachine naar sites gezocht die over bdsm gaan, een hele hoop gevonden... echt een hele hoop... Teveel gevonden. Ik verdronk er zowat in, had geen tijd meer voor mezelf en voor vrienden. Thuis bij mijn ouders speelden ook een hoop problemen mee... Alles ging mis, evenals mijn studie. Een combinatie van factoren. Oftewel, ik zag het allemaal even niet meer zitten.

Een contact via cu2day trok me heel erg, betreffende deze materie... "mail me, als het je interesseert". Moet je net mij hebben, gelijk grote bek terug. Dat ik niet geheel lekker in mijn vel zat, bewijst die mail die ik naar hem geschreven heb. Na wat over en weer gemaild te hebben, bleken we elkaar toch erg interessant te vinden. Een voorval deed zich voor waardoor ik besloot dat ik niet meer met hem wilde mailen. Daar schrok ie van en mailde me na een tijdje om te vragen of ik nog boos was... en ik antwoordde niet... Hij heeft toen zijn gevoelens van zich afgeschreven in de vorm van een verhaal. Dat verhaal heb ik gekregen, en daar heb ik mijn deel aan toegevoegd... Mijn deel 2.

Laatst ben ik bij hem geweest, een lieve man, die veel rust uitstraalt. We hebben gekletst en gepraat en gegeten en nog meer gepraat en gekletst. Het was niet dat de vonken ervan afsprongen, het was meer een diep wederzijds respect. Misschien ook wel voor een gedeelte van elkaar afhankelijk zijn, steun hebben aan elkaar, want ook hij had het de afgelopen tijd niet gemakkelijk gehad vanwege privé omstandigheden. Maar ondertussen wel nieuwsgierig naar het hele bdsm-gebeuren. Veel daarover gepraat, over wat we dachten dat ons wel en dat wat ons niet zou kunnen plezieren. Ben om 12 uur 's nachts weer naar huis gegaan, het was voor mij nog een uurtje rijden.

Laatst nog eens op cu2day gekeken, mijn 'vriendje' Frodo heeft ooit de vraag gesteld of ik wilde bijdragen aan de site van hem en Cassandra. Dat wilde ik op zich wel, maar wat had ik te melden? Niet in de gaten dat Wandering Spirits eigenlijk opgezet is voor beginners en voor mensen die nog niet helemaal hun gevoelens kunnen plaatsen. En dat ben ik ook... Om de taal van Frodo en Cassandra te gebruiken, een Wandering Spirit...

Ik heb Frodo en Cassandra gemaild en zij bleken dus wel geïnteresseerd in een bijdrage van mij, enigszins verrast, want zo actief ben ik nu ook weer niet op cu2day, zoveel contacten heb ik niet. En onderhouden, daar ben ik al helemaal slecht in.
Ik besloot dus te gaan proberen mijn verhaal op papier te zetten...

Dit deel is geschreven door de man met wie ik een intensieve mailcorrespondentie heb. Het eerste gedeelte van dit verhaal is werkelijkheid, langzaam maar zeker gaat fictie de boventoon voeren. Waar dit ongeveer begint...? Voor jou een vraag, maar voor ons een weet!
Verder, ik heb het een en ander ingekort aangezien het hier puur om zijn gevoelens gaat, zijn fantasieën. Hij heeft het immers geschreven. Het inkorten is overigens wel gedaan in overleg met hem. Mijn deel 2 is het vervolg op zijn deel 1. Zonder zijn deel 1 is mijn deel 2 gewoon uit de lucht gegrepen...



main