Waarom dit verhaal…

Wel, woensdag 11 januari belandde ik in een gezellige chatsessie op Wandering Spirits. Het onderwerp? Een spelletje Truth or Dare, Roodgoudlokje koos mij uit en ik, in een maffe bui, koos dus voor Dare. Mijn opdracht: Schrijf een verhaal voor Wandering Spirits. Dit verhaal moet bestaan uit de volgende punten:
gebaseerd op een fantasie van mijzelf.
bondage
geil (en ik weet dus totaal niet wat Roodgoudlokje geil vindt)
Het laatste punt van de opdracht… Ik moet het voor zondag naar Frodo mailen (ik ga er vanuit dat ze zondag 15 januari bedoelt). En als je dit leest, heeft hij het nog op Wandering Spirits gezet ook.

En dan nu het verhaal:



Verloren in de hangmat.


Zomaar een woensdagochtend, een lekker warme lentedag of is het officieel al zomer? Ik zou het eigenlijk niet weten. Wel weet ik dat ik een weekje vrij ben. Mijn vriend, en sinds een paar maanden ook mijn Dom, werkt dus ik heb het huis en de tuin helemaal voor mezelf. Vandaag is het alleen maar genieten van mijn rust en de zon, misschien gezellig uit eten vanavond, ik zie het wel. Ik zet alvast de hangmat klaar op het terras en natuurlijk een tafeltje met mijn puzzelboekje, snacks en een glas fruitsap binnen handbereik, dat is voor straks; ik wil eerst wat aan de tuin doen. Het is niet zo dat het onkruid kniehoog staat maar toch. Na een uurtje bezig zijn glimt mijn huid al behoorlijk van het zweet. Het is warm en met twee glazen sap achter mijn kiezen lijkt het me toch wel verstandig om mijn T-shirt en spijkerbroek in te wisselen voor wat luchtigers. Douchen heeft geen zin, het onkruid is nog niet helemaal weg. Vijf minuten, een kort broekje en een nog korter, strak topje later ben ik klaar om verder te gaan. Mijn halflange haar heb ik maar in een staart gebonden anders blijft het in de weg zitten. Op mijn knieën en met mijn handen in de koele aarde glijdt die staart toch langs mijn gezicht, een snelle beweging en hij vliegt weer naar achter. Ik glimlach van een herinnering die het zwiepen van mijn haar op laat komen. Hij vindt een staart toch zo handig en ik zou liegen als ik zeg dat ik het niet lekker vind om door hem aan mijn haar mee genomen te worden. Genoeg gemijmer, als ik er niet mee stop lig ik dadelijk in de hangmat met mezelf te spelen voor de tuin klaar is. Nog een half uur er tegenaan en uiteindelijk kijk ik tevreden rond, de tuin ziet er goed uit zo, tijd om er van te genieten.

Maar eerst een douche, ik plak aan alle kanten en bijna overal zit wel wat aarde, nou niet echt een comfortabel gevoel om mee te ontspannen. Het water is koud genoeg om mijn tepels meteen hard te laten worden. Ik kan het dan ook niet nalaten om er mee te spelen en rol ze tussen mijn vingers. Het is alsof ze rechtstreeks in verbinding staan met mijn poesje en die reageert dus ook onmiddellijk. Het besluit om mijn decoratieve klemmetjes straks te dragen is snel genomen, mooie kleine klemmetjes met een dunne ketting er tussen die mijn tietjes zo lekker naar elkaar toe trekken. Zuchtend laat ik mijn tepels los, eerst schoon worden. De zachte douchegel geurt naar bloemen en fruit, een combinatie die mij altijd tot rust brengt. Ik neem de tijd en laat de waterstraal mijn lichaam masseren. Met enige tegenzin wordt er uiteindelijk afscheid genomen van het water en begeef ik me naar de kledingkast. Eerst de klemmetjes die ik mezelf beloofd heb. Terwijl ik met mijn tepels speel om ze weer wat harder te maken overweeg ik voor de zoveelste keer om er ringetjes in te laten zetten. Ik adem scherp in als het eerste klemmetje een venijnige pijnscheut door mijn linker tepel doet gaan, ouch dat doet zeer. Doorzetten, borsten bij elkaar brengen voor wat speelruimte en weer scherp inademen bij het tweede klemmetje. Hmm ik loop nu al “gesmeerd”, de pijn maakt plaats voor genot en ik kies mijn kleding uit. Geen slipje, waarom zou ik, een kort wijd rokje zit prettiger zonder. Mijn witte bloesje past perfect bij het zwarte rokje, de speciale punten knoop ik onder mijn borsten vast, de rest laat ik open waardoor de ketting tussen de klemmetjes goed te zien is. En dan nu tijd voor ontspanning, hangmat, vers glas sap en snacks, de perfecte combinatie. Ik kijk nog eens tevreden de tuin rond voor dat ik, al heen en weer wiegend in de hangmat, een nieuwe puzzel begin.

Het genot van de klemmetjes heeft zich een duidelijke weg gebaand naar mijn poesje, ik voel het verlangen naar “Zijn” aanraking langzaam maar zeker toenemen. Het geluid van mijn mobieltje eist mijn aandacht, shit, waarom heb ik dat ding niet gewoon hier op tafel gelegd? Voor ik goed en wel uit de hangmat geklauterd ben houd het al weer op, toch maar even kijken wie er gebeld heeft. Privé, dus ik kan ook niet terug bellen, zal je altijd zien. Terug naar de hangmat, mobieltje mee natuurlijk. Heb ik me net lekker geïnstalleerd gaat dat ding weer af, dit keer een sms’je. Niets vermoedend begin ik de tekst te lezen.
“Lees je e-mail”
Kort maar krachtig, nog een keer lezen en de afzender controleren. Wederom privé, even mopperen maar toch naar binnen lopen om dus mijn mail te lezen, des te eerder ik dat doe des te eerder ik weer lekker in de zon kan gaan liggen. Vier mailtjes en het is al heel snel duidelijk welke ik moet hebben. Niet zo moeilijk met de titel: “Ik verwacht bericht zodra je dit gelezen hebt.” En mijn vriend als afzender. Ik ga er rustig voor zitten en open het mailtje.

<< het mailtje>>

Ik ben later en ik verwacht dat je klaar bent als ik thuis kom.
Nadat je mij een bevestiging heb gestuurd werk je het lijstje af.

je zet de tv en computer uit.
je zorgt dat alles voor vanavond klaar ligt.
je bent gekleed in een kort rokje, bloesje en hakken, niets anders.
je zet een cd met muziek op met het volume hoog genoeg om je mobieltje niet te horen. De cd zet je op shuffle en repeat.
je wacht op me.

Tot later sletje.

Sprakeloos en meteen redelijk nat staar ik naar het scherm, hij heeft duidelijk plannen voor vanavond. Met trillende handen stuur ik een mailtje terug, één simpel woord. “gelezen”

Ik laat de computer nog even aan staan voor het geval hij nog een mailtje stuurt en ga aan de slag. Als eerste alles klaarleggen dus op naar de slaapkamer. Aldaar aangekomen sluit ik de gordijnen en moet meteen het licht aan doen anders breek ik mijn nek nog. De vier grote hoekkandelaars voorzien van verse kaarsen en meteen aansteken zodat ze mooi ingebrand zijn. Ik haal de weinige speeltjes die we hebben uit de koffer. Het zou leuk zijn als het er meer waren maar je kunt niet alles in een keer kopen. Liefdevol glijden mijn vingers over de leren zweep en houten paddel die ik allebei zelf gemaakt heb. Ik ben erg trots op die twee. Die paddel is nog geen twee dagen oud en ik vraag me af hoe die zal voelen. De gedachte alleen al laat een huivering door me heen gaan. Alles wordt netjes op de tafel gelegd: leren halsband, pols- en enkelboeien links, metalen boeien ernaast, ik haat die dingen. Dan de blinddoek, ook eigen fabrikaat maar niet zo mooi. Binnenkort maar een nieuwe maken, morgen misschien. Dildo, vibrators en dan de “slag instrumenten”, twee zwepen en de paddel, als laatste de klemmetjes en knijpers. Met een hartgrondige zucht haal ik de klemmetjes van mijn tepels, even hard slikken wanneer het bloed weer begint te stromen, en ook die worden bij de rest gelegd. Wanneer alles netjes naast elkaar ligt leg ik de spreidstang erboven en ben ik klaar. Voor ik verder ga blaas ik de kaarsen uit, geen onnodig risico nemen door ze te laten branden en stel dat ze opgebrand zijn voordat hij thuis komt, geen goed idee. Terug naar de computer, geen nieuwe mail van hem dus volgens zijn instructies uitzetten. Mooi, de eerste twee punten gedaan alleen mijn hakken aantrekken en nummer drie is ook klaar. Hij komt er toch niet achter dat ik me hier niet specifiek voor heb omgekleed. Op naar punt vier, de cd. Ik zoek er een uit die ik zelf gebrand heb, een paar uur aan mp3 bestanden zorgt er wel voor dat ik de zelfde nummers niet te vaak hoor. In de cd-speler en aanzetten. Ik draai het volume omhoog en begin automatisch op het ritme mee te bewegen. En dan nu het wachten, dat zal niet meevallen. Aangezien hij niet heeft gezegd waar ik moet wachten besluit ik om de hangmat weer op te zoeken, kan ik in ieder geval nog van de zon genieten.

Heen en weer wiegend in de hangmat malen de gedachten door mijn hoofd. Wat is hij van plan vanavond, zal hij me harder aanpakken zoals hij heeft gezegd, onze grenzen verleggen… mijn grenzen. Mijn gedachten vertragen, in de warmte glijden mijn oogleden steeds meer dicht, langzaam maar zeker doezel ik weg. Ver weg, in het land der dromen ben ik als hij twee uur eerder thuiskomt dan normaal en dus niet later zoals in zijn mailtje stond. Glimlachend kijkt hij naar mijn roerloze lichaam in de hangmat. Zonder me wakker te maken loopt hij naar de slaapkamer om de twintig meter aan touw en het boek dat hij bij zich heeft weg te leggen. Metalen boeien en blinddoek zijn alles wat hij mee terug neemt naar de tuin. Waarom ben ik niet wakker geworden toen hij ze bij me omdeed?

Totale disoriëntatie als ik met een schok wakker word. Ik zie niets. Wat is dit, waarom kan ik mijn handen niet naar mijn gezicht brengen? Ik wil gillen maar er is bijna geen geluid, mijn armen boven mijn hoofd worden daar vast gehouden, de hand op mijn mond houd mijn stem in bedwang. Adrenaline giert door mijn lichaam, fight or flight, ik wil ontsnappen, ik zie nog steeds niets, begin in paniek te raken. Begin? Ik ben al in paniek, wat is dit, wie doet dit? Een stem in mijn oor, ik herken hem niet, nog niet, ik probeer te vechten. Langzaamaan kalmeer ik wat door die stem. “Shhhh sletje, dit is wat je wou, van niets weten en geen inbreng in wat er met je gaat gebeuren.”