Wandering Spirits

De instructies zijn binnen. Hij heeft ze net doorgegeven. Hij, zeg ik expres en niet, zoals gebruikelijk zou zijn 'mijn Meester'. Dat maakt het spannend. Ik vraag me af wanneer Hij zover zal zijn, voor mij, zijn slavin.
Ik wil zijn slavin zijn en Hem dienen, en toch ook weer niet. Heerlijk is het om 'stout' te zijn en hij vindt me te lief en houdt teveel van mij om het 'hard' te spelen, terwijl ik daar wel met ingehouden adem op wacht.
Alles wil ik doen, alles wat Hij mij opdraagt, en toch kan en wil ik dat niet hardop toegeven. Dat kan ik toch niet menen? Dat kan ik toch niet leuk vinden? Dus kan ik er alleen volop van genieten zolang ik tegenstribbel en blijf jammeren. Dan verraad ik mezelf niet. De tegenstrijdigheid in mijn gevoel Hem te willen dienen en tegelijk onafhankelijk en sterk te willen zijn, maakt me gek.
Hem 'Meester' noemen, is me volledig onderdanig opstellen en dat wil ik wel, maar kan ik niet. Ik wacht dus, ik wacht tot Hij zijn rol hard genoeg durft te spelen dat Hij me ook daartoe zal dwingen. Verlangend en tegelijkertijd bang, de kriebels in mijn buik totdat 'het moment' aangebroken zal zijn. Ook het vernederende woord 'slavin' zal ik niet over mijn lippen krijgen, ben ik twee mensen?
Voor nu moet ik genoegen nemen met wat Hij me wel kan geven en wat Hij durft te nemen. Wat mij terugbrengt op 'de instructies'. Hij heeft me doorgegeven wat Hij wenst aan te treffen zodra Hij thuiskomt. 'Zijn' beha, waar ik een gloeiende hekel aan heb, omdat die me ook zo bewust maakt van het feit dat Hij me als een 'ding', als een 'lustobject' mag gebruiken. Op hetzelfde moment zorgt het voor een heerlijke angstige spannende kriebel in mijn buik voor wat er komen gaat en wat Hij voor me in petto zal hebben. Nog zoiets, de boeien. Vreselijk en tegelijk zalig. O wat is dit moeilijk. Het eten moet klaar staan en onder mijn normale kleding zal ik me voor 'Hem' moeten hebben aangekleed. We weten het allebei, ik zie het aan zijn ogen zodra Hij binnenkomt. Ik voel me klein en ellendig, wil opstandig zijn en hem zeggen dat hij de pot op kan. Toch doe ik dat niet, want het kind is erbij. Een 'normaal' gezin, de spanning zal nog oplopen terwijl we wachten tot de tijd aan ons is.
Ondertussen bedien ik Hem en gaat het gesprek over koetjes en kalfjes. Ik zie zijn blik afdwalen en me inspecteren, alsof Hij dwars door mijn kleding heen kijkt. Ik zink nog 10 centimeter. Als eindelijk het eten voorbij is en het kind naar boven gaat om zich klaar te maken voor het naar bed gaan, maakt Hij gebruik van de gelegenheid om me even mijn plaats te wijzen. Hij betast me overal en laat duidelijk merken dat hij 'de Meester' is. Ik ben niets.
Zijn slavin, voor Hem om te gebruiken. Hij voelt of ik klaar zal zijn om Hem te ontvangen, mocht hij daar zin in hebben. Ik wil gillen en schoppen en Hem wegduwen, maar wat ben ik heet en opgewonden! Hij moet me nemen! Al vind ik dit zo vernederend dat ik hem wel aan wil vliegen! Hij besluit dat ik nog verder voorbereid zal moeten worden en duwt wat bij me naar binnen. Nog kleiner en ellendiger word ik en ik wil krabben en bijten en hem aanraken.
Nog even 'normaal' proberen te doen, het kind komt welterusten zeggen. Mijn spanning blijft groeien, want als ze zo naar bed is.....?
Hij brengt haar naar boven en gebiedt mij ontkleedt te zijn als hij beneden komt, hij wil van 'het uitzicht' genieten. Ik vertik het, dit kan en doe ik niet. Ik weiger halfnaakt rond te gaan lopen, dan voel ik me helemaal waardeloos. Toch ben ik me ervan bewust dat Hij zal zorgen dat het gebeurt zodra hij beneden komt en dan niet zachtzinnig.
Hij komt beneden en treft me nog steeds gekleed aan. Hij trekt aan mijn haar en zegt me mijn trui uit te trekken. Hij rukt hem over mijn hoofd en knijpt hard in mijn tepel. Ik gil en ben woest! Ik houd het niet meer en begin Hem te krabben en te bijten, waarop Hij mijn handen vastmaakt.
Weerloos ben ik en woedend, maar ook vreselijk opgewonden. Weer betast hij me overal en zijn tong en lippen gaan over mijn lijf. Ik wil opspringen en hem aanraken omdat ik zo heet ben dat ik Hem wel wil nemen, of Hij nu klaar is of niet! Hij bekijkt zijn post en rommelt wat, mij terloops aanrakend elke keer dat hij langs me loopt. Ik ben een ding en dat laat hij me merken ook.
Heel relaxed nu ik vastzit, schenkt hij koffie in en vraagt vervolgens met een valse grijns of ik naar boven wil. Graag! Maak me maar los. Maar nee, zo werkt dat niet. Hij tilt me als een zak op en vernederd draagt hij me naar boven. Ik vind het heerlijk even zo dicht tegen hem aan te mogen zijn, ik heb er zo'n behoefte aan om hem te voelen. Hij weet het en grinnikt.
Mijn handen en voeten bindt hij gespreid aan het bed vast, gemakkelijk, ondanks mijn pogingen hem te dwarsbomen.
Nu ik vastzit en niets kan doen, begin ik Hem te beledigen en kleinerende opmerkingen te maken. Hij wordt er moe van en trekt een doek strak door mijn mond heen. Ik kan niets meer zeggen en niets meer doen en wordt radeloos van frustratie. Ik lig op bed en Hij torent hoog boven me uit. Vervolgens begint hij mijn borsten op te binden zodat mijn tepels stijf omhoog staan.
Hij kijkt op me neer en inspecteert zijn 'bezit'. Hij haalt de koffie van beneden en gaat naast me op zijn gemak koffie zitten drinken. Ik bloos en voel me ongemakkelijk, vernederd en boos.
Hij aait en streelt mijn borsten en kijkt er begerig naar. Hij bijt zachtjes in mijn tepels en likt mijn borsten.
Ik kijk hem kwaad aan en mijn ogen spuwen vuur. Hij dreigt me op mijn buik te leggen als ik zo opstandig blijf. Zelfs die dreigende vernedering kan mijn woede niet de kop indrukken en ik blijf hem vuil aankijken. Hij zegt dat ik er zelf om gevraagd heb (wat zo is natuurlijk) en bind me eerst een blinddoek voor. Vanaf dat moment is mijn wereld in duister gehuld en zie ik niets meer. Aan de geluiden probeer ik af te leiden wat Hij met me van plan is. Ik verlang enorm naar zijn aanraking, zelfs zijn gezicht wil ik nu terugzien, zo afgesloten als ik ben van alle indrukken. Hij laat zijn vingers(?) over mijn huid glijden en ik schrik van het gevoel. Mijn zintuigen zijn nu tot het uiterste gespannen. Hij speelt wat met me totdat ook dat hem gaat vervelen. Ik hoor geritsel van kleding en het opengaan van zijn rits. Ik wil hem zien! Ik wil hem aanraken! Gek word ik hiervan, ik wil mijn handen over zijn heerlijke lijf laten glijden! Voorzichtig klimt hij bovenop me en de sensatie van zijn lijf op de mijne is geweldig.
Ik voel zijn stijve zachtjes tegen mijn gloeiende kruis duwen. Enorm gefrustreerd ben ik en ik begin aan mijn handboeien te trekken. Ik schiet er niets mee op, maar mijn opwinding wordt groter en groter en ik heb het gevoel dat ik ontplof. Hij bevoelt en betast me en laat zijn tong en lippen overal over mijn lijf glijden. Hij begint me te likken en ik wordt een ietsje bevredigd, maar ik wil meer! Veel meer!
Hij maakt mijn handen los en mijn vreugde stijgt. Ik denk eindelijk bevrediging te zullen vinden en hem te mogen aanraken. Ik wil hem likken, voelen, bijten.
Helaas, helaas. Hij houdt me in bedwang en draait me alsnog op mijn buik. Vreselijk! Nu ben ik ook nog eens gereduceerd tot alleen een gat. Hij glijdt met zijn heerlijke lijf een paar keer over me heen en neemt me vervolgens van achteren. Ik voel me vreselijk vernederd, maar ook vreselijk moe en voldaan. God, wat houd ik van hem!

Esra ©