 |
|
|
|
|
| Naakt op wat leer en kettingen na poseerde Vanessa Duries als 'centerfold' in de Franse Penthouse. Aanleiding daartoe was het verschijnen van De Leiband, het verhaal over haar inwijding in het sadomasochisme en haar paradoxale liefde voor Pierre, de Meester met een hoofdletter. De wereld waarmee zij te maken krijgt is er een van leer en latex, van boeien en bankschroeven, van knijpers en klemmen. Tijdens de rituelen verandert de studente Vanessa in de slavin Laïka, die tot alles bereid is om de hoogste graad van perfectie te bereiken. Ze wordt verkracht, gemarteld, vernederd en als hoer behandeld, maar ondergaat die beproevingen uit liefde voor haar Meester, die plezier put uit haar vernedering. In de loop van een aantal inwijdingsrituelen analyseert ze tot op de draad de mysterieuze band die meester en slavin bindt, een band die alleen maar bestaat bij de gratie van de slavin. Want zij stelt uiteindelijk de grenzen. Zij is de echte meesteres. Zelfs met een leiband om haar hals, zelfs met gouden ringen in haar schaamlippen, zelfs in Penthouse. De Leiband is het waar gebeurde verhaal van een verhouding in liefde en pijn, van geestelijke en lichamelijke dominantie en slavernij, verteld met een bijna naïeve openheid. Toen De Leiband verscheen was Vanessa Duries eenentwintig jaar oud; ze studeerde letteren. Een aantal maanden later werd ze samen met twee andere jonge Franse schrijvers het slachtoffer van een noodlottig verkeersongeval. Een mooie, jonge studente, nicht van de legendarische O uit Het verhaal van O, vertelt hier met vuur en zonder voorbehoud over haar ontdekkingsreis door de archipel van de SM-wereld. Een wonderbaarlijke, vulkanische verbeelding van een nog altijd weinig doorvorst universum. - L'Express - |
| Volgens cassandra: Ik vond het een heftig boek. Voor SM-ers een boek wat je gelezen moet hebben! Toen ik het in de zomer van 2000 voor het eerst las, was het voornamelijk herkenning van mijn gevoelens. Verbijstering dat het echt bestond en dat mijn fantasieën een naam hadden. Toen heb ik het in 1 ruk uitgelezen en nu opnieuw. Ik dacht het nog maar een keer te lezen voor deze boekenlijst, maar wederom boeiend. Hoewel ik het nu veel genuanceerder lees en persoonlijk vind dat de schrijfster best wat meer aan zichzelf mag denken. Het leest ook heel anders nu ik zelf veel meer ervaring heb, maar het blijft een topper. |
|
|