De roeping van het vlees - Willem Melchior

ISBN 90-254-6986-8


'Mijn vlees,' mompelde hij, terwijl hij zijn borst en buik bekeek, die zich aftekenden in het glas. Hij rechtte zijn rug, hield zijn buik in en legde zijn hand in zijn zij, waarbij hij zijn bekken iets kantelde zodat zijn maagspieren zich spanden en duidelijk zichtbaar werden onder de huid. Ze deinden op het korte ritme van zijn ademhaling.
'Mijn vlees,' herhaalde hij, 'Daar draait het om.'


Er bestaan op aarde veel mooie dingen die een jongen kan bezitten. Daarvan is het lichaam zonder twijfel het mooiste. In elk geval voor de jongens in deze bundel verhalen. Ze hebben het al zolang ze zich kunnen herinneren, dat lichaam, en toch slaat het hen, vooral wanneer ze het in een spiegel of op een foto zien, nog dagelijks met stomheid. Niet alleen omdat het mooi is, maar ook omdat het begeerten in hen wakker maakt die makkelijker te koesteren dan te verwezenlijken zijn: verlangens naar onderwerping, naar nederlaag, en in het ultieme geval naar de dood. Bezeten als ze van hun lichaam zijn, maken ze de vervulling van deze even dierlijke als verheven verlangens tot hun levensdoel.

De verhalen van Willem Melchior (Amsterdam, 1966) getuigen van een grote originaliteit en van een serieuze reflectie op de literaire traditie van de zwarte zijde van romantiek en symbolisme. Bij zijn tijdschriftdebuut in Optima viel zijn talent meteen op. Vrij Nederland schreef: 'Opvallend goed is het debuut van Willem Melchior. Het is een mooi slepend, narcistisch verhaal in de traditie van James Purdy en Christopher Coe.' En de Volkskrant merkte op: 'Het is die wat buitenissige erotische spanning tussen jongen en oude man die het verhaal boeiend maakt.'


Volgens cassandra:

Misschien omdat het een 'homo'boek is, maar ik vond het niets. Het zou een typisch SM-boek zijn, maar in plaats van dat het gaat over (seksuele) vernedering, gaat het veel meer over de wens om gedood te worden... In mijn ogen is dat toch iets anders dan de wens om gepijnigd te worden tijdens seks...



Main