Recensie over de film:

Ierland, 1964.
Het ophefmakende 'The Magdalene Sisters' kan zonder moeite tot een van de meest grimmige en choquerende films van dit jaar gerekend worden. Want de film doet onomwonden een boekje open over de fysieke en mentale mishandeling van argeloze meisjes in de beruchte Magdalena-kloosters. Vol grauw en grijs realisme volgen we het verhaal van drie jonge vrouwen die tegen wil en dank in dat klooster belanden. Regisseur Peter Mullan bokst een schrijnend plot in elkaar en schetst kort het leven van de drie. Margaret (Annie-Marie Duff) wordt tijdens een huwelijksfeest verkracht door haar neef, Bernadette (Nora-Jane Noone) ligt op school goed in de markt bij enkele jongens, en Rose (Dorothy Duff) bevalt van een bastaardkindje terwijl ze niet getrouwd is. Volgens de streng katholieke familie hebben de meisjes grote zonden begaan en om die reden worden ze in een Magdalene-klooster gedumpt. Het devies van het klooster is duidelijk: door arbeid, ontbering en boete moeten de meisjes hun hemel verdienen. Naast het harde werken in een wasserij, moeten ze daarbij ook mentale en fysieke vernederingen ondergaan en krijgen ze amper iets te eten. Vele vrouwen - waaronder Margaret, Bernadette en Rose - besluiten tegen het klerikale gezag in opstand te komen, maar al vlug merken ze dat dat allesbehalve eenvoudig is. Hoewel vriendschap onder de meisjes streng verboden is (er mag tijdens het werken zelfs geen woord gewisseld worden), groeit er tussen het drietal een speciale band, die nodig is om in het kille en koude kloosterregime te overleven. Elke vorm van verzet wordt als rebellie opgevat en door zuster Bridget (Geraldine McEwan) in de kiem gesmoord. Zij hanteert daarbij gretig de zweep en laat het niet na om echte dwarsliggers naar een gekkenhuis te sturen. En dat allemaal terwijl ze zelf bijna machtsgeil het inkomende geld telt. Regisseur Mullan, die zelf ook even in de film opduikt, brengt het gegeven hyperrealistisch in beeld, zonder het lichamelijke en psychische misbruik te exploiteren. Hij staat aan de kant van de slachtoffers en maakt het optreden van de katholieke kerk met de grond gelijk door de inhumane of althans twijfelachtige praktijken van de kloosterorde in de verf te zetten. Maar het doel heiligt evenwel de middelen.

"The Magdalene Sisters" is een sterke film die op verschillende vlakken bijzonder schokkend overkomt omdat we hier uiteindelijk toch met "Zusters" te maken hebben, in één adem genoemd met de Katholieke Kerk.
De machtswellust van de Zusters en de manier waarop zij er een genoegen in scheppen de aanwezigen te kleineren en vernederen is niet onmiddellijk iets wat een gelovig mens of goed katholiek voor mogelijk houdt (of hield nadat je de film hebt gezien). Wie denkt dat één en ander moet gerelativeerd worden en het hier uiteindelijk gaat om een langspeelfilm, zetten we graag onmiddellijk terug met beide voeten op de grond want "The Magdalene Sisters" is gebaseerd op waar gebeurde feiten broeders en zusters...
Sterker nog, je bent allicht verbijsterd wanneer we je vertellen dat het laatste Magdalena klooster in Ierland pas in 1996 zijn deuren sloot.

Volgens cassandra:

Een hele mooie en fascinerende film, met veel sadistische tintjes. Niet echt een SM-film te noemen (daarom ook maar 3 sterren), maar Frodo en ik vonden hem wel een vermelding waard, absoluut!