De psychologie van een Brat?

[Caoineadh]

Goede avond,

Ik heb een psychologische kijk op BDSM altijd intrigerend en interessant gevonden...
Het is dan ook een onderdeel van ons sociaal gedrag.

En sinds gisteren vraag ik me iets nieuws af: hoe zit het met de psychologische drijfveren en gedragingen van een Brat?
Wat wilt een brat bereiken met het tegenstribbelen, het uitdagen, de bewuste ongehoorzaamheid?
Waarom heeft een brat soms dat gedrag nodig?
Welke bevrediging haalt een brat (achteraf) uit dit gedrag?

Gezien ik zelf een nogal opstandige jongedame kan wezen die zich niet altijd even snel gewonnen geeft, stel ik mezelf die vragen ook.
Wat wil ik ermee bereiken, hoe dient het mij, ... Ik heb het antwoord voor mezelf nog niet gevonden, maar, er hier een draadje over maken kan daar misschien wel bij helpen.

Regards,
Cao

[Crownless]

Voor deze discussie is het misschien handig om te definiëren wat een brat is? Voor mij is de term vrij nieuw. En hoewel ik soms tegenstribbel, of ongehoorzaam ben in te kijken waar de grenzen liggen, ben ik over het algemeen een pleasende onderdanige.


Wil je weten waarom iemand uitdaagt, of alleen waarom een brat dat doet?

[Jezebel]

Interessante vraag, maar ik ou net als Crownless wel willen weten wat je definitie van brat is

[eireann]

Een relsub toch?

[Peter^]

Omdat ik het mezelf ook vaak afvraag wat een Brat is, heb ik even wat internet geciteerd:

Kinkly explains Brat:
Brattiness or brat play is a sub section of Dominant/submissive play. Some people who take the role of brat enjoy being 'put in their place' rather than submitting easily. Likewise, some Dominants enjoy the challenge of getting a brat under control.
Like any form of BDSM play, these roles must be negotiated because these forms of play aren't for everyone and brattiness could be a deal-breaker for some tops.
Some brats use talking back, or phrases such as 'Is that all you've got?' as a way to goad their top into heavier play.

brat: A “bratty” submissive has a reputation for talking back, being disrespectful or mildly disobedient. On the surface, this is a negative quality in a submissive; however, a certain amount of “brattiness” is enjoyed by some Dominants, and may in fact be a large component of a power exchange relationship. Bron: submissiveguide

Bron bdsmtests.com: The Brat Submissive. The brat is a submissive who is generally well-behaved, but has made misbehavior, teasing, and limited kinds of defiance or disobedience an integral part of the D/s dynamic she enjoys with her Dominant, preferably with his full awareness and at least his implied approval. Without the requisite awareness and approval of her Dominant, the more appropriate classification would be the Pseudo-Sub. Best matches: The Daddy/Mommy Dominant / The Tin Pot Dominant

[Caoineadh]

Ik gebruik de volgende definities waarbij er zeven types van subs worden gekaderd.
Natuurlijk is elke sub uniek op zijn eigen wijze, maar soms helpt het toch om wat onderscheid te maken.
Voor zij die geen zin hebben in veel leeswerk: type vier gaat omschrijft brats.
Het is daarbij ook de omschrijving van wat ik met Brat bedoelde.

Code: Selecteer alles

Type One: The “Little Girl” Submissive – Ever-blushing and ever-giggly, the “little girl” type of submissive is the consummate child actor. She will usually use every cute little hair twist and every sweet little smile in her arsenal to make sure everyone finds her to be the sweetest little girl in the whole community. These little girls typically ooze sweetness and often make dominants and other submissives in the community wonder what they’re really up to. Little girl types usually do not get along with other little girl types at all, as they typically crave attention and another little girl trying to muscle in on another little girl’s turf is an open threat to the incumbent little girl’s monopoly on attention-getting. For this same reason, little girl submissives do not usually do well in polyamorous relationships, preferring to be the sole object of their partner’s attention. A positive aspect of little girl types is that they are usually unwaveringly devoted to their partners and once they find a partner, they are unlikely to leave that person. From a purely psychological perspective, one has to wonder if the little girl type uses her wiles and charms and craves attention to cover up self-esteem issues.

Type Two: The “Tame Me” Submissive – The “tame me” type of submissive is overly rebellious, overly strong-willed and overly confrontational with dominant types. They want to find, in their own words, a strong dominant to break their spirit and make them be the submissives these girls just know they can be. This type of submissive doesn’t seem to realize that most dominants enjoy a spirited submissives and don’t actually want to attempt to train a wild pony only to have it turn into a old gray mare once they saddle-breaking phase is completed. A submissive that shows qualities of rebellion, will and spirit are often looked upon appreciatively by dominants, but the tame me type of submissives tend to take these traits to the next level. Ordinarily, once a tame me type is actually tamed, she becomes bored with her relationship and begins looking anew for better challenges. These submissives do not often form lasting relationships within a BDSM community. A positive thing about the tame me type of submissive is that they are really fun for the first couple of months, but after they have been tamed, they tend to settle into predictable ruts until they are ready to leave the relationship, then they will begin to act out again in hopes that someone, who is not their current partner, will attempt to tame them once again.. Psychologically speaking, one wonders is a tame me type is merely playing hard to get in order to find a partner that will put up with them and not become overly baffled when the submissive ceases to be a challenge and then leaves for another person that will do it all over again.

Type Three: The “SAM” Submissive – A “SAM” type submissive, also known as a Smart-Assed Masochist, is just that, a smart-talking submissive with a quick tongue. These submissives are usually only SAMs, or Sammie, to their partners or people they know very well.  Usually, their Sammie behavior isn’t actually a cry for attention; it’s just their way of being playful. In fact, most SAMs when actually threatened with punishment will back off, saying that they were only playing and that they didn’t mean anything by it. Occasionally, this behavior can be incredibly frustrating to their partners who, by the time the SAM has agitated their partner into frenzy, are looking to string the SAM submissive up by their toes and see how many fresh red marks can be created. Interestingly enough, most SAM submissives are not actually masochists. They actually do not want to be punished for their actions as, to them; they were just playing around to begin with. The positive thing about a SAM sub is that they are usually great fun and very playful partners. Occasionally, they are playful to an infuriating level and will occasionally push their partners until their partners are ready to torture them just to relieve the stress. Psychologically speaking, a SAM is probably not actually looking for punishment or attention, but just wants to show their affection by acting the way they do. The SAM is usually subdued by a couple of harsh words, because once they realize they have stopped being fun, they do not enjoy the feeling associated with causing their partner actual distress.

Type Four: The “Brat” – The “brat” is different from the tame me type and the SAM type in the fact that they are overly-aggressive, smart-mouthed and frequently rude, they have no intentions of submitting to anyone’s authority or discipline, except that of their partner. This fact, however, does not stop the brat from continuously harassing every dominant and most  submissives with which she comes into contact. Oddly enough, to their partners, brats are, almost unanimously, not bratty. The brat knows full well that their partner can and will punish them, and probably would if their partner caught them acting the way they do in a community. Brats are usually very good submissives once they find a partner, but their confidence in knowing full well that they have a partner and no one else can lay a finger on them typically causes their behavior. Anyone that’s ever fallen victim to the behavior of the brat can usually stop the brat’s behavior toward them with a well-worded email to the brat’s partner, along with any specific bratty remarks copied and pasted into the text of the mail. The good thing about brats is that they are, almost unanimously, actually very good submissive. They usually behave very well to their partners and are usually very easy to get along with in relationships. Psychologically speaking the brat probably acts the way she does, because of the sense of security afforded to her by the knowledge that she has a partner and no one else is allowed to touch her. The brat, once reported to their partners for their behavior, tend to settle down and treat the person that has reported them quite respectfully. The brat will normally only push the people she knows she can push.

Type Five: The “My Master is God” Submissive - Also known as they “I have a master and you don’t!  Nyah nyah nyah nyah nyah” type of submissive. These submissives are of the opinion that their masters can do absolutely no wrong and that their master’s word is as good as law and that their masters know everything there is to know about everything. The “My Master is God” type of submissive frequently spends inordinate amounts of time talking about their masters, what their masters have done to them, or for them, or with them in the past, or any other tidbit of assumed wisdom their masters have ever passed along to them. Suffice it to say that conversations with these types of submissives can get old very fast, and most people would almost rather eat broken glass than converse at length with this type of submissive after she has related her favorite “My Master did this” story for the third or eighth or hundredth time. The good thing about the “My Master is God” submissive is that they are very, very devoted. These submissives are usually crazy about their masters and hang on his every word. Mostly, it seems, this type of submissive is usually very new and inexperienced, and frequently their masters are, too. Psychologically speaking, one wonders if these submissives are under the effects of psychoactive drugs or mind control, because most sane people are not this devoted to their partners. This type of submissive is frequently very new and very inexperienced, and therefore has nothing much of value of her own to add to a BDSM-related conversation. Her master, too, might be inexperienced, but as long as he treats her well and what he says seems to make sense, she will hang on his every word, believing that he knows more than anyone else possibly could. People in disagreements with this type of submissive will often find that, unless they have at least five documented, proven bibliographical sources to back up a claim or opinion that differs from this submissive’s master’s claim or opinion, then this submissive will never believe a word of it, choosing to believe instead that anything her master says is the absolute truth. 

Type Six: The “I am Slave, Hear Me Roar!” Submissive – These are absolute, prodigious, epitome of any submissive type. Don’t call the “I am Slave” type a submissive, though, they don’t like that very much. In these slaves’ opinions, there is no other submissive group that can possibly equal their level of commitment, sacrifice, talent, experience or will to submit. To this slave archetype, submissives merely play at being slaves, and anyone not in a 24/7 TPE-type relationship cannot possibly understand what it really takes to be a slave. Somewhere along the way, the slaves falling into this category forgot that the traditional, BDSM-defined slave is supposed to be demure, servile and meant to be seen and not heard. The good thing about the “I am Slave” type is that they are often very committed, very talented, willing to sacrifice anything for their master and willing to submit to any kind of torture, torment, punishment or practice their masters desire. These slaves rarely safe word out of any situation, and frequently don’t even have safe words. Psychologically speaking, the level of ego required to drive a self-proclaimed slave to this level of verbosity and fervor seems directly contrary to the actual personality required of accepted, established slaves. It is likely that, if an Old Guard Master ever found himself in care taking or in possession of this type of slave, he would first begin her experience under him by gagging her or taping her fingers together to prevent her from vocalizing or typing exactly how great of a slave she is.

Type Seven: The “True” Submissive – The “true” submissive is often the culmination of the desires of every dominant figure around this person. The “true” submissive is often shy, under spoken, docile, servile and absolutely willing to do anything asked of her. The true submissive is usually aware first of the wants, needs and expectations of the dominant figures around her and not concerned as much with her own wants, needs and expectations. The true submissive is frequently inexperienced, untaught and looking to be pleasing by being perceived as the ‘expected’ norm that a submissive should be. The true submissive will serve anyone and allow herself to be disciplined by anyone claiming to be dominant. The true submissive will usually be found off to the side and out of the way of everyone, rather than openly interacting with people. The good thing about the “true” submissive is that they can be educated and trained out of these types of behavior. Through training and education, these submissives often find that they are allowed to say no to people. They find out that they can get involved in conversations and don’t have to be wallflowers in social situations. They also find out that they are allowed to want, need and expect things as any other person would. All they need is some encouragement. Psychologically speaking, there’s nothing at all wrong with the “true” type submissive, other than they need some guidance and that they probably got some bad advice from an online dominant or an online submissive. With good advice and guidance, these submissives can easily turn out to be fine submissives, or they can turn into one of the other six types mentioned here.

[Voleuse]

Ageplayers hebben self-esteem issues? De “I have a master and you don’t! Nyah nyah nyah nyah nyah”-type? Klinkt als een stukje vol waardeoordelen en pseudo-psychologie. Ik denk niet dat je de persoonlijkheid en psychologie van iemand kan afleiden uit het soort spel dat ze prefereren.

[thaliya]

Over de brat zoals beschreven in groen hierboven heb ik weinig te zeggen omdat ik (gelukkig!) geen mensen ken die zich zo gedragen. Ik denk dat ik vooral moeite heb met het lopen klieren van Dominanten die niet haar D zijn. Get a life and grow up, denk ik dan.

Ik zie een brat meer als een cheeky relsub en daar kan ik wel iets mee/heb ik persoonlijk ervaring mee.

[isara]

Wauw. Dat stuk is of sarcastisch (moet ineens denken aan dat er nog wel eens mensen zijn die Marijkes stuk over Domspace bloedserieus nemen) of het is een hoop ongefundeerde pseudo psychologie inderdaad. Ik kan dit niet helemaal serieus nemen. 'Brats zijn overly agressive and frequently rude?' Ik vind er best wel lullige uitspraken in staan eigenlijk.

Anyway, voor mij is een brat meer het type sub dat overmeesterd moet/wil worden en dat bewerkstelligt door uit te dagen. Naast het hebben van een extra thrill door lekker smart ass te doen. Meestal hebben ze dus ook een D die geniet van die dynamiek en er in meegaat.
Waarom ze er van genieten... tja. Ik denk dat ze houden van de ruimte die ze krijgen zelf invullen met 'eigen' gedrag, en de spanning van het afwachten van de reactie van de D terwijl ze zich toch veilig genoeg voelen om te weten dat er geen echt vreselijke consequenties komen. En ze sowieso genieten van de gevolgen.

[Ravelijne]

Ik vind het stukje ook vrij negatief opgesteld. Dat stukje over SAM's (Smart Assed Masochist) vind ik ook heel apart, dat zijn helemaal geen masochisten, maar gewoon mensen met een grote bek? Aparte invulling. Ik ken de term SAM juist om iemand aan te duiden die ook op een bratty manier relt, maar eigenlijk niet submissive is.

Ik rel niet zoveel. Met vooral Zarath heb ik soms wel een beetje zo'n speelse heen-en-weer dynamiek, maar dat is niet echt deel van de kern van mijn kink beleving. Dus uit eigen introspectie kan ik weinig toevoegen. Maar zijn er eigenlijk niet ook veel verschillende manieren om opstandig te zijn? Voor de één is het een fijn, speelse dynamiek. De ander zit zichzelf in de weg en wil zich eigenlijk veel liever zonder die omweg overgeven, maar vindt dat moeilijk.

Maar ik ben wel een beetje nieuwsgierig hoe dat voor jou is, @Caoineadh. Ik denk net als Voleuse dat je de persoonlijkheid en psychologie van iemand niet kunt afleiden uit hun BDSM voorkeuren, maar ik vind het wel interessant om over persoonlijke beleving te praten. Is er iets wat je daarvan wil delen? Is misschien ook een makkelijker aanknopingspunt voor anderen hier, meestal vind je wel herkenning.

[Caoineadh]

Het artikel is inderdaad niet het meest passende, en zou herzien moeten worden op een degelijke manier.
Ik neem zulke zaken gelukkig met een korrel zout ondanks het wel wat overzicht biedt.
Daarvan ook dat ik in mijn bericht vermeld heb dat elke sub uiteindelijk uniek is qua persoonlijkheidstrekken, voorkeuren,etc.

@ Ravelijne,

Ikzelf heb af en toe de omschrijving horen vallen als ik het over mijn eigen gedrag heb.
Toch prefereer ik dan liever de term die Thaliya gebruikt: relsub.
Ik hou van het spel, de jacht... Het overmeesterd worden. (Eigenlijk zoals Isara het omschrijft.)

Laatst kwam ik een artikel tegen over de psychologie achter deze voorkeur.
Jammer genoeg ben ik de link kwijt, maar het deed me wel even nadenken.
Waarom stellen anderen en ikzelf dit gedrag?

In het betreffende artikel werd de vergelijking met de fysieke puberteit aangehaald.
Uitdagen, opstandig wezen, ... Om te kijken waar de grenzen liggen.
Ook andere theorieën zoals 'een schreeuw om aandacht' werden aangehaald als verklaring voor een Brat.
Persoonlijk vond ik alle theorieën niet correct en zelfs licht beledigend waardoor ik op mijn honger bleef zitten naar een antwoord.

Voor mij persoonlijk is mijn uitdagend gedrag vooral een vorm van speelsheid.
Soms is het ook een beetje het aftasten/verleggen van grenzen, het spannende aan het wachten op 'zijn' reactie kan gewoon leuk zijn.
Puur en alleen omdat het de intensiviteit van onze seksuele omgang vergroot en verdiept.

[thaliya]

In de beginjaren was ik best een relsub. Het was deels aangeleerd gedrag want in de chat waar ik vroeger veel kwam werd er om de haverklap 'SUBBIEPOWERRRRR!' gegild en was het een sport om zoveel mogelijk uit te dagen. De eerste keer dat ik 'echte' bdsm'ers ontmoette (bij hun thuis) vertelden ze me dat bij hun een spel begon als hij haar een opdracht gaf, bijvoorbeeld: 'vanavond wil ik dat je een rokje zonder slipje aan doet' en dat zij dan een rokje met slipje of een broek zonder slipje aan deed. En als hij daar achter kwam, dan begon het spel. Dus zo speelde ik in het begin ook, want dat is blijkbaar hoe het hoorde .
Mijn eerste D hield ook wel erg van het rellen en ik ook; we maakten er een heel spel van samen. Dan was hij heel hard aan het slaan en zei ik: 'ik vind dit gekriebel op m'n rug zo lekker!', dat soort dingen. We moesten ook regelmatig hard lachen om opmerkingen van elkaar. Hartstikke leuk, het was heel erg speels spelen.
Er zat zeker ook een deel grenzen opzoeken bij en dat merkte ik vooral toen ik voor mijn gevoel niet hard genoeg werd aangepakt. Als ik dingen weigerde te doen, kreeg hij me niet zover dat ik het toch deed. In die tijd zag ik dat als een tekortkoming van hem en ik werd er heel erg ongelukkig van.
Later kwam ik iemand tegen die absoluut niks met relsubjes heeft. Hij had zoiets van: je komt hier omdat je wilt luisteren, dat uitproberen waar de grenzen liggen doe je maar ergens anders. Het was even wennen, maar uiteindelijk vond ik het veel fijner. Er komt een stuk eigen verantwoordelijkheid bij kijken; ik ben niet gehoorzaam (of onderdanig) omdat hij mij overmeesterd heeft; ik ben gehoorzaam omdat ik gehoorzaam wil zijn.
Nu vind ik een beetje (speels) rellen op z'n tijd best leuk maar over het algemeen denk ik dat ik meer iemand ben die gewoon gehoorzaam wil zijn.
Voor de duidelijkheid: het ene is niet beter/echter/whatever dan het andere. Het zijn verschillende soorten van spelen en zolang iedereen die erbij betrokken is er blij mee is dan is het prima!

[Caoineadh]

Mooi overzicht van je persoonlijke groeiproces daarin. Weet je ook waarom je eerst zo graag relde?

zolang iedereen die erbij betrokken is er blij mee is dan is het prima!

Dit blijft denk ik altijd het belangrijkste.

[thaliya]

Zoals ik zei: een combinatie van denken dat het zo hoort en een D die het aanmoedigde. En ook zeker het testen van grenzen. En wat ook zeker meespeelde dat ik nog niet echt geaccepteerd had dat ik "zo" was (onderdanig dus) en met het hele overmeesteren was het minder "mijn schuld"; ik was onderdanig omdat hij dat bij me deed, niet omdat ik zelf onderdanig was.