Die term is een verwijzing naar mijn huidige werk waar ik juist heel erg probeer een praktisch deel bij mijn werk te krijgen (zonder de daarbij behorende achtergrond of kennis, dus de eerste maanden wordt dat in opdracht van anderen boutjes aandraaien zonder te begrijpen hoe de dingen die ik doe echt werken) en bij mensen in de afmontage te leren hoe de zaken waar ik over schrijf in elkaar steken door daadwerkelijk met ze mee te werken aan de machines die we bouwen. Ik had het daarbij dus over mezelf, niet over een functie.Wat je zegt over de sociale status van werk vind ik trouwens frappant, als je dan weer zegt 'boutjesaandraaier'. Dat is precies een omschrijving die denigrerend overkomt, als je 'hersenloos' lopende band werk probeert te omschrijven, of een technische functie (en welke van de twee het meer is, is zelfs moeilijk uit deze bewoording op te maken).
Overigens noem ik ook postbode, wat ik ook jaren met veel plezier heb gedaan - een baan die ik - als ie nog zou bestaan - ook met alle liefde weer op zou pakken. Je kaart dus eigenlijk aan welk vooroordeel ik bedoel: ik heb gestudeerd (en was daar goed in en vond het leuk en kan prima op academisch niveau werk doen) en heb dus dat zogenaamde "niveau" en ik vind juist dat ik bij verschillende soorten min of meer ongeschoold werk echt heel erg op mijn plek zit. Kennels dweilen en poep scheppen deed ik vrijwillig. Als iemand me ervoor had willen betalen had ik dat de rest van mijn leven met veel plezier gedaan. Ik geloof dat ik zelden vrolijker was dan toen ik bekaf en onder het kwijl en de diarree thuiskwam. Ik kan me voorstellen dat het lastig is als je voor een baan steeds heel erg op je tenen moet lopen. Maar dat je niet met heel veel plezier langdurig werk kunt doen terwijl je dan intellectueel niet aan je max zit, daar geloof ik weinig van. Daarvoor zie ik ook teveel hele slimme mensen ongeschoold werk doen.