Wandering Spirits Forum

Mijn kat is suf, die ziet het wel maar trekt er geen concusies uit. Ik zet het mandje dan op z'n korte kant op de stoel (met de opening naar boven). Pak de kat goed vast, en schuif d'r met dr kont eerst (terwijl ik d'r achterpoten vasthoud) naar beneden. Gaat altijd wel goed.

De kleine liet zich vandaag niet vangen. Volgende keer ga ik ook de laten zakken truc proberen. Maar we denken dat het toch de grote is, want hij was 'te rustig' voor zijn doen bij de dierenarts. Hij is sowieso een goedzak, maar toch anders dan anders. Dus bloed geprikt, spuitje tegen de misselijkheid en pilletjes voor zijn maag en darmen en siroop tegen de misselijkheid mee naar huis. Hij gaat het ongetwijfeld weer geweldig vinden allemaal...

Onze kat gaat gerust in het mandje liggen als het er staat, behalve als we naar de dierenarts moeten. Dan is het ronduit drama. Ze laat zich sowieso al nooit optillen en in dit geval is het tot nu toe alleen nog gelukt door haar het halletje (kleine ruimte zonder verstopplekken) in te jagen, in een hoek te drijven zodat ze niet weg kan, en vervolgens het hokje in dwingen. Ik voel me er echt verschrikkelijk door, maar ik zou niet weten hoe ik het anders moet doen. Al het andere trapt ze namelijk niet in.

Overigens had ik altijd 1 kat per mandje, maar dat is vooral omdat meer niet zou passen. Over andere redenen heb ik nooit hoeven nadenken eigenlijk..

Beterschap met de poezel overigens!

Het fijne van mijn gemoedelijke katertje is dan wel weer dat hij ook na een dierenarts-avontuur meteen weer bij me komt kroelen en op schoot wil. (Die kleine mag ik nog niet weer aaien na de mislukte reismand-poging. Al wil ze wel mee naar de wc. Dat dan weer wel.)

Ja, ik voel me altijd zó ontzettend schuldig als ik de katten heb moeten vangen of nagels heb geknipt of iets anders vreselijk naars waarvan zij niet snappen dat 't beter is. Alsof je ze net gemarteld hebt!

Ik ben dr ondertussen een beetje aan gewend omdat mijn katten ziek zijn geweest maar eerst vond ik t ook vreselijk. Ik heb ook schuwe katten die enorm tegenstribbelen, en wat voor mij werkt is het reismandje van tevoren klaarzetten met de opening open naar boven (Ik heb er een die van boven opengaat, dat is veel fijner dan ze door een deurtje proberen te proppen als ze niet willen). Dan jaag ik de kat in een hoekje, pak ik hem resoluut op en zorg dat ik een hand stevig in de nek houd. Dan duw ik ze met die ene hand tegen de bodem van het mandje, gebruik ik mijn andere hand om onwillige pootjes erin te duwen, deurtje dicht en dan snel de nek-hand eruit.
Het is bijna een gewelddadige techniek maar beter dan dat ze ontsnappen en je alles 3x moet herhalen .

Ja, en als ze eenmaal ontsnappen, moet je ze nog meer opjagen, dus da's ook alleen maar extra stress voor die arme beestjes. Dan beter in één keer.

Ik heb met onze poes eigenlijk steeds geoefend. Eerst heb ik gewoon t mandje een paar dagen in de kamer laten staan en er niks mee gedaan. Toen een keer gewacht tot de kat honger had, snoepje in t mandje gedaan, kat een commando geven, kat duikt het mandje in om t snoepje op te eten (de eerste paar keer durfde ze niet zo, toen ben ik weggelopen en ging ze er wel in). Als ze er dan weer uit was, ging er een nieuw snoepje in. Commando geven, kat er weer in. Dat oefende ik dan elke paar dagen een paar keer. En dan uiteindelijk t deurtje een keer dichtdoen acher de kat en r een snoepje geven door t deurtje, tot ze ook daar gewoon relaxt bij bleef.

Nu gaat ze (als ik n snoepje in t mandje doe) gewoon het mandje in. Ik hou dat een beetje bij, zodat ze niet elke keer dat ze het mandje ziet naar de dierenarts gaat. Dat scheelt een hoop worstelen. Ze vindt het rondsjouwen in het mandje en het autorijden nog steeds niks, maar daar kan ik weinig aan doen. In elk geval vind ze het mandje zelf wel leuk, want daarbij denkt ze vooral aan snoepjes.

Goede tijdsinvestering!

Ik had het ook zo willen doen, maar de kleine was meteen in de eerste maand ziek dus die slechte associatie was door overmacht snel gecreëerd. Nu wil ik nog steeds desensitiseren, maar ze geeft nauwelijks om snoepjes en heeft heel snel door wanneer ze er mee gemanipuleerd word (al is het maar een beetje), dus dat is niet zo makkelijk meer...

Laatste keer dat ik met 2 katten naar de dierenarts ben geweest is jaren terug (dierenarts is nu familie en komt dus aan huis, en nog geen noodgevallen gehad). Maar vanwege algeheel drama en omdat ik ze wel probeerde uit te laten met tuigjes om, deed ik die tuigjes om en de lijn eraan. Onder iedere arm een kat, en hup naar de auto. Daar verstopten ze zich onder de stoelen, maar kon ik ze er door de lijn weer makkelijk onderuit trekken. En dan hield ik ze ieder tegen m'n beide schouders stevig vast en liep naar binnen. Ging prima. Ze vonden het nog steeds niet leuk, maar liever op schoot bij mij kijken naar een hond, dan vanuit een mandje.

Wow. Grote poes heeft vandaag al 2 vogeltjes vermoord.

Nou, morgen Kleine Poes & mandje in de herkansing. Ze is krolllllllls en gisteren was ze door hormonen gedreven naar buiten geglipt. Gelukkig kunnen we morgen terecht bij de dierenarts en dan wordt ze gesteriliseerd. Ik ga de tip van de mand overeind zetten en de poes erin laten zakken proberen. De mand zet ik zometeen vast neer, dan is ze morgenochtend hopelijk niet al in verhoogde alarmfase.

Succes!

Thanks!