Wandering Spirits Forum

Die kop die ze erbij trekt wanneer ze 'geluidseffecten' doet.

Ik moet er nog steeds weer aan verder. Misschien vanmiddag.

artemis schreef:Had vaak ook van hebben ze nu alweer sex

Grin ben ik toch niet de enige die dat ook dacht dus
Vondt het soms zo irritant dat ik die stukken gewoon oversloeg..
uhm volgens mij niet echt goed als je stukken moet overslaan uit boeken

Eindelijk, ik heb m uit! Zijn die bomen niet voor niets gestorven. En wie ooit verklaart dat de liefde voor mij is als Icarus die naar de zon vliegt maar dat desondanks de innerlijke god staat te cheerleaden schop ik in duizend stukjes mijn huis uit!

Wait, what?! No fucking way!

Enne...

Challenge accepted?

Ik wil wel zien hoe je dat doet zonder in de lach te schieten. En wie weet, als je daarbij op je lip bijt. Want je wéét wat dat met me doet...

Vond je het nou echt nodig om dat te posten en door mij te laten lezen terwijl ik net een biscuitje zat te eten? Ik kan de kruimels nog een week van m'n laptop af peuteren geloof ik...

Ik heb het eerste boek gelezen met twee vriendinnen. We zetten er elk commentaar bij (positief en negatief) tijdens het lezen. Leuk om een keer in een boek te kladderen! Het is bijna Wreck This Journal.

Ik vond het boek hier en daar opwindende scenes hebben, maar voor de rest echt vreselijk (en de twee voor mij idem). Zeker het einde is tenenkrommend in het promoten dat BDSM alleen iets is voor mensen die vroeger geestelijk beschadigd zijn. Daar zie je in het boek sowieso vele hints naar. Daarnaast zegt de vrouwelijke hoofdpersoon herhaaldelijk in het boek dat ze alleen meedoet aan de SM, omdat ze hem niet kwijt wil. Hij is overigens een multi-miljonair die er ook nog eens geweldig uitziet, en dat lijkt de enige reden te zijn dat ze dit voor hem over heeft. Erg slechte boodschap mbt SM vind ik.

Ik las de Nederlandse vertaling vanwege mijn vriendinnen en die is sowieso erbarmelijk. Er staan absurd veel anglicismes in (=woorden of zegswijzen die duidelijk letterlijk uit het Engels vertaald zijn) en af en toe door de editor overgeslagen spelfouten. Verder ergerde ik me aan het taalgebruik wat de hele tijd heen en weer hobbelt van woorden die een 40-jarige zou gebruiken naar die van een 25-jarige.
Ik heb uit jolijt een counter bijgehouden en kwam in dit dik 400 bladzijden tellende boek uit op ongeveer 100 keer blozen van de vrouwelijke hoofdpersoon. Ongeveer even vaak heeft ze het over haar "innerlijke godin"; een term die je op een gegeven moment ook flink de keel uit begint te hangen.

P.S.: ik vind het leuk dat dit boek BDSM meer mainstream heeft gemaakt, vooral de lichtere varianten er van, maar de normen en waarden worden imo knullig verwoord of achterwege gelaten.

ben ik dan de enige die zich prima heeft vermaakt met deze boeken? ik heb ze inmiddels alledrie gelezen en had na alle negatieve berichten echt een enorme puinzooi verwacht, maar met die verwachtingen heb ik me eigenlijk best wel vermaakt. Tuurlijk zijn er betere boeken, maar als je er vanuit gaat dat je een boek a la boeketreeks gaat lezen, dus een leuk boekje voor op t strand of in bed als je toch al geen zin hebt in boeken waar je bij na moet denken, is het heerlijk ontspannend leesvoer.

90 dagen Geneviève is veel beter. Gewoon omdat die dominant weet wat ie doet en de vrouwelijke hoofdpersoon er ook van geniet zonder gekwaak over innerlijke godin. En het past meer in mijn straatje. Meer lust en seksueel machtsverschil, en niet zozeer de pijn. Nog. Ik weet niet of dat nog komt, ben pas halverwege. Maar ik ergerde me wel aan de lesbische scène.

Ik heb me er ook best mee vermaakt hoor Phedre, daar ben je niet de enige in Ik vond het vooral een heerlijke afwisseling tussen zware wetenschappelijke artikelen door. Even iets lezen waarbij ik niet na hoef te denken

Ik irriteerde me met name aan haar onderbewustzijn. Dat praatte de hele tijd tegen haar, kennelijk. Hallo... ONDERbewustzijn, dat is dus iets dat je je NIET bewust bent, dus als jij vrolijk tegen jezelf loopt te ratelen dat je zo geil bent, of weet ik niet wat, dan is het dus niet je onderbewustzijn dat het tegen je zegt.

Die inner goddess kon ik vooral niet serieus nemen aangezien ik met het boek bezig was net toen rimba zijn 50-shades collectie uit had. Onderdeel van de collectie was één of ander anaal speeltje, dat ze "the inner goddess" hadden gedoopt. Dus elke keer als die inner goddess weer begon te leuteren stelde ik me een pratende buttplug voor die vanuit haar anus goedbedoelde adviezen aan het geven was...

Het is al een oud topic, maarruh...

Iemand van jullie ondertussen 'Grey' gelezen?! :-)

Ja, een tijd geleden alweer. Ik vond het wel leuk om te lezen hoe hij dacht en vond hem een stuk menselijker overkomen.