Dacrael, leonietje en ik hebben vorige week een huis bezichtigd, wat al 2 jaar te koop stond. En al die tijd volgde ik het op funda, want het leek groot genoeg, met 6 slaapkamers. Eigenlijk was het plan om hem nu dan eindelijk te bekijken, zodat we hem uit ons hoofd zouden kunnen zetten.
Het was geen liefde op het eerste gezicht. Bijna elke ruimte was oud, donker, moest wat aan gebeuren. Monsterklus! Maar we konden ook geen van drieën hard nee zeggen. Het bleek ook al 5 jaar te koop te staan ipv 2! En in die tijd was het al een ton in prijs gedaald! En de volgende dag begon ik in ieder geval langzaam enthousiast te worden. Want ja, bijna elke kamer moest nieuwe vloerbedekking, muren verven en sommige zelfs iets nieuws op het plafond, maar er hoefden geen grote verbouwingen. Keuken en badkamers (meervoud!) waren eenvoudig, maar prima.
Voor de hypotheek zijn geen polyamoureuze capriolen nodig, want de mannen kunnen dit huis samen betalen. De inkomens van leonietje en mij zijn niet eens nodig.
Onze makelaar/hypotheekadviseur gaat nu uitzoeken wat we kunnen qua samenlevingscontract en verzekeringen met meer dan twee belanghebbenden en of Heerscher zijn dak-gadget kan krijgen (zonnepanelen). En dan gaat volgende week weer een bezichtiging plaatsvinden, nu met Heerscher en Dacrael erbij en de makelaar. Dan blijven leonietje en ik achter, want wij hebben niet zo'n goede pokerface.
We gaan van tevoren nog wel met zijn vieren kennismaken met de makelaarmevrouw, want die hadden we nog niet ontmoet. De mevrouw van de hypotheekafdeling vind ons wel een leuk project, maar de makelaarmevrouw klonk over de telefoon wat ongemakkelijk met de situatie. En onze ervaring is dat kennismaken daar veel verschil in kan maken.
Spannend!!!
Ps, iemand nog op zoek naar een schattige, betaalbare, kleine tussenwoning nabij centrum Tilburg?
En de kids dus elk een eigen kamer.
