Ik ben bang van mijn eigen fantasieën. Wat als ik ook bij BDSM betrokken raak?


Mensen die zich aangetrokken voelen tot sommige onderdelen van BDSM maken zich nogal eens zorgen dat ze ogenblikkelijk van zacht slaan en lichte bondage over zullen gaan naar vuistneuken en plassex. Niets is verder van de waarheid.

BDSM is een overkoepelende term voor 'n enorme hoeveelheid manieren om elkaar op een alternatieve manier lief te hebben. Niemand die ik ken houdt van alle dingen in deze lijst; Iedereen heeft zo zijn/haar eigen voorkeuren en tolerantienivo. Sommigen houden van bondage maar niet van pijn. Anderen kicken op latex en vinden leer maar nix. Weer anderen houden van (play-)piercing en niet van zweepslagen. Er zijn er zelfs die alleen maar van kietelen houden...

Vandaar dat het Onderhandelen (zie aldaar) altijd zo belangrijk is in een BDSM-relatie. Je kunt iemand's voorkeuren alleen maar leren kennen als je hem er naar vraagt. Het betekent ook dat hoe "zwaar" de BDSM voor jou ook mag zijn, er is altijd wel een tegenpool die jouw interesses deelt. Je kunt af en toe aan BDSM doen, er je hele leven aan wijden of daar juist weer ergens tussenin zitten. En maak je geen zorgen: Het sleutelwoord bij al deze aktiviteiten is Genot: Als iets je niet aanstaat zul je het ook niet lekker vinden - en zul je er niet aan beginnen ook.

Sommige mensen hebben BDSM-fantasieën die ze in de realiteit nooit of te nimmer mee zouden willen maken. Tegen hen zou ik willen zeggen: Fantasieën ZIJN geen realiteit. Het is algemeen bekend dat veel vrouwen wel eens over verkrachting fantaseren; dat wil absoluut niet zeggen dat die vrouwen willen dat dat hen ook echt gebeurt! Het BDSM-spel speelt vaak zich af op de grens van fantasie en realiteit, gebruikt de energie van die fantasie ook om mensen een geweldige ervaring op te laten doen. Maar fantasie blijft fantasie, er is geen enkele reden dat al die dromen waarhoud zouden moeten worden - daar kies je uiteindelijk toch zelf voor.

Als jij het gevoel hebt dat het BDSM-spel jou een gevoel van onveiligheid zou geven of jou onzeker zou maken, of dat het moeilijker voor jou zou maken om je gevoel voor eigenwaarde te laten houden, dan zijn dat uitstekende redenen om BDSM te mijden, of tenminste alleen die dingen te doen die je niet mentaal slopen maar juist mentaal sterken. Een BDSM-relatie is heel intensief en niet iedereen kan zoiets aan. Als JIJ denk dat je 't niet aankunt, doe het dan wat minder intensief. En als je (nog) niet zo zeker van jezelf ben, doe het dan wat kalmer aan. Niemand heeft haast (of zou dat moeten hebben in elk geval). Pleeg eerst overleg met jezelf over wat je echt wil, en waar je ook klaar voor bent.

Sommige nieuwelingen op BDSM-gebied stellen een soort van vinklijstje op van alle dingen die ze uit willen proberen. Dan zijn ze 'n jaar of twee als idioten bezig om de hele lijst af te werken en ineens... is het klaar. Alle vinkjes zijn gezet en ze hebben geen idee wat er nu nog moet volgen - iets wat 'n heel leeg gevoel kan geven. Maar BDSM is geen eindstation: het is een manier om contact met anderen te leggen. Uiteindelijk draait alles om de wisselwerking en om je eigen ontwikkeling.

Als jij je er ook wel eens zorgen over maakt dat je in BDSM te ver zou kunnen gaan, dan betekent dat alleen maar dat je gevoelig bent voor je geestelijke en sexuele ontwikkeling - en dat is juist gunstig. Vertrouw op je intuitie, je gevoel. BDSM is iets dat de krachtige energie die in ons allemaal huist vrijlaat en je die laat delen met anderen. Het heeft alles met intimiteit en liefde te maken. Zelfs een spijkerharde aktie waarbij de Meester heel streng optreedt en de pijn ook echt hevig is, is nog altijd een uiting van liefde. En een niet te onderschatten uiting ook: Je moet wel HEEL nauw met elkaar verbonden zijn voor je aan zoiets begint. Des temeer je je daarvan bewust bent, des te beter zul je kunnen communiceren en liefhebben. En je hoeft echt niet aan harde BDSM te doen om dat te kunnen begrijpen.

Zij die vinden of denken dat "dat BDSM-gedoe" ongezond of zelfs gevaarlijk is komen nog wel eens met het verhaal van "Wacht maar af, je vindt het nu nog wel lekker om een pak voor je billen te krijgen, maar als je ermee doorgaat vind je het OOK leuk om vernield, gesloopt, gevild of vermoord te worden." Een belachelijk idee. Ofschoon veel mensen - naarmate hun ervaring groeit - ook hun (pijn-)grenzen verleggen, veel anderen doen dat juist niet. Ze zijn er zelfs niet eens in geïnteresseerd om te experimenteren. De "innerlijke thermostaat" die aangeeft hoe veel iemand kan hebben om geil te worden of te blijven is vrij constant. Zelf ken ik ook geen enkele BDSM-er die zijn of haar partner echte schade toe zou (willen) brengen. Elke bron met serieuze informatie over BDSM staat vol met manieren om pijn (lees: Opwinding) te veroorzaken zonder dat je de ander daadwerkelijk iets ergs aandoet. Neem die blaaskaken voor wat ze zijn: Onwetende blaaskaken...

Goed, alles gehad? Nee, want je hebt toch nog een aantal fantasieën waarvan je nu al weet dat dat ze te heftig of te gevaarlijk zijn om ze te realiseren. Dit komt ook vrij veel voor: We hebben allemaal wel dromen waarvan we in ons achterhoofd weten dat ze nooit waar zullen worden. Doe echter nooit iets waar je geen zin in hebt, waar je van te voren al van weet dat je het niet aankunt of vol zal kunnen houden, ook al zou het je nog zo'n kick lijken. En als het dan toch moet gebeuren, wees voorzichtig en wees vooral bereid (en je partner ook!) om op het laatste moment terug te krabbelen. Het niet vervullen van een bepaalde wens hoort bij de volwassenheid: De onmogelijke of gevaarlijke wensen herkennen voor wat ze zijn. Daarbovenop is nadenken over jezelf, herkennen van wat je wil en aankan (en waarom), een vitaal onderdeel van je ontwikkeling. Het leven zit vol veranderingen en elke keuze brengt ook een risico met zich mee. Maar maak wel zelf uit welke keuze je maakt...



©1995 by Johnson Grey. Deze vertaling ©2001-2010 Wandering Spirits.


Vorige vraag
Terug naar de vragenlijst
Volgende vraag