|
Da's een goeie. En ik moet toegeven: Als je er totaal niks mee hebt, zal het ook niet meevallen. Het druist tenslotte tegen alles in wat jij ooit over relaties geleerd hebt. Iemand van wie je houdt, die sla je niet.
Tenzij ze dat juist lekker vindt...
En dat roept meteen méér vragen op: Hoe hard moet het dan? En hoe vaak? En...
HO nou! Niet te hard van stapel lopen! De potentiele Dominant kan twee dingen fout doen: Te veel of te weinig. In het eerste geval knapt het "slachtoffer" af omdat het allemaal te heftig wordt en ze daadwerkelijk "pijn lijdt" (er is een subtiel verschil tussen pijn en lekkere pijn). In het tweede geval stort ze van haar roze wolk omdat jij op het verkeerde moment (en met een heel bezorgd gezicht) vraagt of het allemaal wel goed gaat.
Ingewikkeld he? Maar er is een tussenweg - een die door "natuurlijke Dominanten" met ogenschijnijk gemak bewandeld wordt. Jij gaat haar meenemen op die weg met een beetje dwang hier, wat bondage daar en een snuifje pijn om het geheel te larderen.
Of, om het maar bot te zeggen: Je gaat 'r aan d'r haren meesleuren, voor je uit het dal in schoppen. Zodat zij uiteindelijk wegzweeft naar die voor jou nimmer te bevatten zevende hemel die subspace heet.
Nog een bakkie? :-)
|