|
Ieder zijn of haar BDSM. Dat betekent dat niet iedereen op alle technieken die hier worden beschreven kickt. De een houdt van bondage, de ander gruwt van pijn, 'n derde leidt het leven van een kettinghond en nummer vier pikt een beetje van alles mee.
Da's een kwestie van bepraten en, bij echte groentjes, ook van ondervinden.
Vernederen is echter een vrij algemene techniek. Het verschil zit hem echter in de wijze waarop het gedaan wordt - en in welke mate. Zo had cass een gruwelijke hekel aan kruipen, had zich voorgenomen om dat dan ook ab-so-luut nóóit te doen!
Nee, vast niet...
Moet je net mij hebben...
Ze kroop, mét het bitje in dat ze óók al eens van nijd door de kamer had gesmeten. Maar ze deed het wél - een overwinning voor ons allebei. Hoe vernederend het ook was voor haar...
Slavin zijn is al een vernedering op zich: Je bent naakt terwijl de ander gekleed is. Je knielt voor hem om te laten zien dat jij minder bent, op een lager nivo staat. Je laat met je spelen, je misbruiken. Je tot op het bot vernederen, verbaal en fysiek. In de veiligheid van jullie slaapkamer of midden op straat.
Hoe ver je daarin kunt gaan is een kwestie van aftasten. Sommige subs vinden het al een hele prestatie als ze zonder ondergoed de straat op durven. Anderen worden aangelijnd uitgelaten en zakken midden tussen het winkelende (en ietwat geshockeerde) publiek door de knieën om hun plas te laten lopen. Tussen die twee uitersten zijn nog wel duizend en één varianten te bedenken waarop je haar door het slijk kan halen.
Maar wees wel voorzichtig: Niet pushen maar zachtjes aandringen. Als ze er echt op afknapt, zal ze dat heus wel kenbaar maken - en uiteraard respecteer je dat. Of je slaat het idee even op om het over een paar maanden nog eens te proberen. Want dat ze het nu nog niet wil, durft of kan, wil niet zeggen dat dat over een tijdje nog zo is.
Aan vernederingen liggen enorm veel grenzen die je allemaal kunt verkennen en - heel voorzichtig - kan overschrijden...
|