 |
|||
|
|
|||
|
Ha Cass,
Je verzocht om een bijdrage. Hoe ik tegen sm aankijk? Ik denk dat het een leuk spel is waar je je gedachten en gevoelens in mag uitleven die je in de normale samenleving niet kan uiten, aangezien dat als 'ongepast' gedrag beschouwd zou worden. Mannen raken seksueel opgewonden als ze een mooie vrouw zien, maar mogen dat tegenwoordig niet meer uiten omdat dat niet 'hoort'. Er wordt ge-eist dat we met respect behandeld worden blablabla, en niet als 'dingen'. Toch stiekem voelen we ons hartstikke gevleid als we nagefloten worden of als ze zich opgeilen, want het is voor onszelf toch ook een bevestiging dat we aantrekkelijk zijn nietwaar? In de sm blijven alle omgangsvormen en hoe het hoort dan ook lekker even afwezig en hoeven we ons niet bezig te houden met verplichte praatjes en of drankjes om uiteindelijk na een omweg pas aan te komen waar we op uit zijn. Ook is het zalig voor de dom om even de macht te hebben. Het krikt je ego enorm op, je mag lekker grof zijn en doen waar je zin in hebt. Je kan je spanning afreageren en even helemaal jezelf zijn. Als sub hoef je even niet meer na te denken en je groot te houden, je mag weer even kind zijn of klein, er wordt -liefdevol- voor je gezorgd. De relaties zijn dan ook inderdaad veel intiemer omdat je je veel kwetsbaarder opstelt naar elkaar toe. Het is een aanvulling op je relatie waar je een hoop spanning, stress en gevoelens in kwijt kan. Je gevoelens worden helderder, duidelijker omdat de contrasten veel groter zijn. Door de pijn, wordt de liefde ook veel intenser vind ik. Ik moet wel zeggen dat ik gemengde gevoelens kreeg toen ik jouw dagboek las. Ik sta erachter dat je zegt in de sm terecht te komen door ervaringen uit het verleden, toch wekt je dagboek de indruk dat jij het gebruikt/nodig hebt ter verwerking. Je schrijft dat je telkens, of in ieder geval vaak, in tranen bent. Het komt over alsof je keer op keer doorgaat totdat je niet meer kan en dan in zijn armen wegzweeft en ontspant. Dat klinkt als therapie. Telkens wordt het naar boven gebracht om elke keer weer getroost te kunnen worden. Dat kan lekker zijn, natuurlijk, maar het bevreesde me een beetje. Aangezien je alles intenser beleeft, raak je verslaafd aan het enorme gevoel van liefde en troost achteraf maar daarvoor hoef je niet telkens met het verleden geconfronteerd te worden. We moeten, ondanks alles wat er dan ook gebeurd mag zijn, niet gaan 'herkauwen'. Het verleden heeft ervoor gezorgd dat we de sm misschien ontdekt hebben, maar we moeten wel verder met ons leven NU. Dat we verslaafd raken aan die gevoels-contrasten is logisch, dat is gewoon zalig, welke rol je dan ook het beste ligt. Geniet er gewoon van dat alles intenser is, en dan heb je zelfs geen reden nodig, de ervaring zelf is reden genoeg. Zelf heb ik meerdere relaties achter de rug waarin ik altijd reserves achterhield. Sinds deze relatie, nu twee jaar, en ook de sm ontdekt heb/aan het ontdekken ben, geef ik me helemaal en ik heb dan ook nog niet eerder zo intiem en volledig van iemand gehouden! Doordat je zo intens met elkaar bezig bent, laat je ook alle onzekerheden los, waar we als vrouw enorm gevoelig voor zijn, zo van 'o jee, ik zie er niet uit vandaag' of 'vindt hij me nog wel aantrekkelijk nu ik ouder word'. Je hebt alle (vernederende) situaties al met elkaar beleefd en omdat het zo intens was, voel je je nog veel meer verbonden met elkaar. Ik wil naar jou niet negatief overkomen hoor, ik val je absoluut niet aan, ik vertel je alleen wat mijn indruk was. Zelf vind ik beide rollen leuk. Mijn vriend begint ook beide kanten steeds meer te waarderen, maar het moet bij ons wel echt een spel blijven. Het is een enorme aanvulling op onze relatie. Zelf verwerk ik er ook gebeurtenissen mee omdat als het omhoog komt, je de associatie verandert met wat er vroeger is gebeurd. (De eerste keer naar Doma, toen kende ik hem net en had nog nooit iets over sm gelezen of opgezocht, was ik doodsbenauwd. Ik was zo bang dat ik het bedreigend zou vinden en in paniek zou raken!) Daar is het enorm goed voor, maar ik denk dat je er niet bewust op aan moet sturen om het naar boven te laten komen. Sorry Cass, ik ratel maar door (krijg ook even visite). Liefs Esra Om even kort en bondig te zijn: We gaan letterlijk en figuurlijk met de billen bloot voor elkaar en je kunt je dan in de sm ook letterlijk en figuurlijk bevrijd voelen van alles. Dat geeft een intens gevoel van jezelf mogen zijn en maakt je relatie super intensief en intiem. Ieder heeft zijn eigen grenzen en geeft dan ook zijn eigen invulling eraan, maar dat je helemaal geeft is zeker. Je laat mensen veel meer in hun eigen waarde, alles is tenslotte prima en niets 'gek' of 'ziek' en voelt je daarom ook veel meer op je gemak en gewaardeerd. Ik geloof dat ik hier zelf nog maar eens moet gaan brainstormen bij mezelf, want ik geloof niet dat ik het er duidelijk uit krijg ;-) Het is ook zo spannend, nieuw, complex en liefdevol tegelijk! Verwarrend hoor. Esra |
|||
|