 |
|
|
|
Foto's...
Al sinds mijn geintje met cinderella wilde ik zelf ook foto's. Toen ik met haar bezig was, was ik stiekem al jaloers op haar situatie en wilde op haar plek staan... Ik heb Frodo een aantal keer gevraagd om nou eindelijk die foto's te maken, maar zoals het een echte Meester betaamt, HIJ bepaalt wanneer er iets gebeurd :-(  Maar vanavond is het eindelijk zo ver! Ik leg de spullen klaar en trek mijn outfitje aan. Frodo is intussen bezig met de fotocamera en daarna mag ik in verschillende houdingen zodat hij delen van mijn outfitje kan fotograferen.Na verschillende houdingen en poses bekijken we de foto's op de computer en zijn we tevreden, tijd voor de tweede ronde. Met cinderella heb ik tenslotte voornamelijk het klemmenwerk gedaan, dat moet nu nog komen... Als hij nog even bezig is met de computer en de foto's in de juiste map plaatsen, mag ik intussen alle klemmen klaarleggen die we hebben. Vraag me niet waarom, maar ik loop luidkeels te mopperen als ik de klemmen uitzoek en opeens staat hij achter me. "Handen in je nek", zegt ie narrig en opnieuw protesteer ik. Ik heb tenslotte mijn hand vol klemmen en kan dat maar net aan vasthouden. Maar als hij me op mijn billen slaat met een strokenzweep vlieg ik in de houding en voel de tranen meteen branden. Mijn rug is nogal gevoelig door een dagje strand en dit werkt dubbelop.  Hij geeft me er flink van langs en dreigt met het bitje als ik mijn grote waffel niet houd... En dus ben ik direct het gewillige slavinnetje, dat bitje is de grootste straf die je maar kunt bedenken. Braaf leg ik de klemmen op een rijtje op de grond en meldt hem dat ik er klaar voor ben. Ik bedenk me intussen dat ik hoop hij voor later op de avond niet al te harde acties in petto heeft. Tranen zitten nu al hoog namelijk...De eerste mag ik zelf kiezen én zelf plaatsen. Ik vind het maar niks en draal nog een beetje, maar Frodo spoort me al snel aan tot opschieten. Ik zet snel de eerste, een knijper, op mijn tepel en ga dan precies zo zitten als hij me zegt. Borst een stukje optillen, zodat hij goed in close-up genomen kan worden. Alle overige klemmen volgen en ik begin steeds meer te piepen. Helemaal erg is het, als ik een klemschaar op mijn linkertepel krijg en die ook nog eens een flink stuk op moet tillen, aan de schaar wel te verstaan! Ik roep dat dit wel heel zeer doet, maar ik mag niet zeuren van Frodo. Ik wilde dit tenslotte zelf nietwaar...  Tot besluit pakt hij de handdoekklemmetjes en die moet ik zelf aan weerskanten van mijn tepels zetten. Ik mag niet vloeken, maar dat doe ik nu hard grondig want het doet onwijs veel pijn. Als hij na een paar foto's ook nog andere klemmetjes recht op mijn tepels zet, ga ik echt door de grond en vraag meteen of ze er weer af mogen. Even geduld zegt hij zachtjes en ik voel me zweven. Ik probeer me af te sluiten voor de pijn en hang half in subspace, maar het is te erg, te veel pijn...Klaar met de foto's en Frodo haalt de klemmetjes van mijn tepels. Hij staat op en loopt met de camera naar de computer. De rest van de klemmen mag ik er zelf afhalen en in een paar seconden heb ik ze alle vier naast me op de grond gesmeten. Ik voel me boos, diepe rode strepen zijn te zien op de plek waar ze zaten. Ik probeer mijn tranen tegen te houden en sluit mijn ogen... Als hij daarna langs me loopt om een biertje te pakken, voel ik zijn hand langs mijn hoofd gaan. "Gaat ie?" vraagt hij zachtjes, maar ik hoor een cynische ondertoon... Ik geef even geen antwoord omdat ik weet dat ik dan wél begin te huilen... Nu nog even rust, mijn deel is geweest, nu zijn we toe aan zijn deel van de avond... cass |