 |
|
|
|
Paniek
Na een lekkere film (dank gabriella!) ben ik aardig in de stemming en stuurt Frodo mij zonder pardon naar boven. “Spulletjes liggen in de bovenste lade rechts, zie je zo” gaf hij mij te kennen en ik ben snel naar boven. Stel je voor dat ik niet netjes klaarsta als hij boven komt... In alle rust en stilte trek ik op de zolder mijn jurk uit en mijn pols- en enkelboeien aan en besef dat deze ruimte geweldig is om meteen de knop goed om te zetten. God wat ben ik toch blij met ons nieuwe huis en deze zolder! Ik sta al even in de houding als ik de trap hoor kraken en daarna de zolderdeur open en dicht hoor gaan. Twee tellen later staat hij tegen me aan en voel ik zijn nagels over mijn rug krassen. Heel even vind ik het jammer dat ik mijn blinddoek ook al om heb, de blik in zijn ogen heb ik soms nodig voor het laatste duwtje, maar dat moment is ook snel weer voorbij... Hij zet me na de bekende knuffel aan de kant en ik hoor hem rommelen. Ik kan niet precies plaatsen wat ik allemaal hoor, maar ben inmiddels gewend dat ik het ook niet moet proberen te traceren. Hij neemt me ook wel regelmatig in de maling namelijk :-) Dan trek hij me aan mijn halsband naar zich toe en duwt me in de richting van de stoel. De bekleding van dikke skai-kussens heeft hij eruit gehaald voel ik, hij wil dat ik plaats neem op de koude ondervering en ik twijfel... Hij weet hoe een gruwelijke hekel ik heb aan kou en toch duwt hij me over die drempel... “Gewoon even proberen” klinkt het rustig en ik laat me overhalen en ga in de stoel zitten... Huiverend zit ik stil en gespannen te wachten op wat komen gaat, maar Frodo loopt alweer van me weg en rommelt wat rond... Als ik ietsje gewend ben aan de stoel op deze manier, laat hij de stoel kantelen en lig ik op mijn rug, ook geen pretje overigens... Dan voel ik zijn zacht strelende handen en opnieuw geruststellende woorden, kennelijk ziet hij wat ik probeer te verbergen, ik heb het moeilijk... Hij slaat me zachtjes met een rubber karwats en het stelt weinig voor, maar ik voel me iets rustiger. Hij bindt met touw mijn polsen vast aan de leuningen en dan volgen mijn enkels ook. Zijn strelende hand, de karwats en zijn stem geven mij rust en ik probeer oprecht de spanning weg te duwen, maar door de touwen giert het door mijn lijf. Fro denkt er anders over en hoopt met een vibrator de spanning uit me te drijven. En waar het normaal uitstekend lukt, schiet ik nu in de stress en weet hem met mijn hand tegen zijn broek (of daar ergens) te porren dat het fout gaat. Hij stopt direct en slaat zijn armen om me heen. Ik voel de tranen onder mijn blinddoek vandaan druppelen, maar juist daardoor is meteen ook de ergste spanning eraf... Dan bindt hij ook mijn knieën en mijn ellebogen vast en kan ik helemaal geen kant meer op. Voor mijn gevoel dus, want ik kon het toch al niet :-) Hij begint weer zachtjes met slaan en bouwt op met diverse karwatsen en gaat zelfs zover dat hij een stel knijpers op iedere borst zet. Ik lig nog steeds gespannen en praat mezelf in dat het allemaal wel meevalt en dat hij bij me is en dat ik me niet zo druk moet maken... Toch is dat makkelijker gezegd dat gedaan, paniek zit van binnen en is er niet voor niets. Maar ik wil me natuurlijk niet laten kennen en ik ga mee in het spel voor zover ik me kan laten gaan... Er zijn momenten dat Frodo tijdens het spelen een opmerking plaatst die mij in de lach doet schieten zodat de spanning een beetje wegzakt. En op een gegeven moment voel ik onder de blinddoek door de tranen naar mijn haargrens druppelen... Als hij juist op dat moment een idiote opmerking maakt, schiet ik in de lach en is de grootste spanning eindelijk weg. Hoezo timing? Dan zet hij opnieuw een triller op mijn kutje en ik gil meteen dat dat kreng zachter moet. We hebben een week niet gespeeld en dan meteen op volle toeren is veel te veel van het goede. Dus hij begint rustig aan, slaat me hier en daar en stimuleert mijn klitje intussen. Dan besluit hij om het tempo op te voeren en mij door dat orgasme heen te jagen. Maar zelf kan ik het nog niet hebben, ben weer teveel met de spanning bezig en lig mijn handen fijn te knijpen in de leuningen van de stoel. Als Frodo dan zachtjes in mijn oor fluistert dat ik me gewoon lekker moet laten gaan, is de paniek compleet en jank ik dat hij stoppen moet. Meteen gaat de vib van zijn plek, uit en zijn er armen om me heen. Hij sust me en laat me bijkomen tot ik weer rustig ben en normaal adem haal. Heel even een adempauze en dan door naar de finish, hij zet de triller er weer op en kort daarna meteen op volle toeren. In no time zit ik aan mijn orgasme en weet nog net op tijd te vragen of het mag, maar dan is het er al en de storm zit in mijn lijf... Tranen Jankend lig ik in de stoel en hoor op de achtergrond iets over los en kan Fro duidelijk maken dat ik los wil. Razendsnel heeft hij de touwen los en slaat zijn armen om me heen. Ik gebaar hem de knijpers weg te halen en meteen daarna zet hij de stoel weer rechtop. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en zit te brullen. Ik voel zoveel paniek, zoveel verdriet, ik kan het niet eens tegenhouden... Als hij opnieuw tegen me aan komt staan om te troosten, dus ik hem nogal ruw weg en probeer op te staan. Als in blinde paniek wil ik weg uit die stoel en Fro houdt me gelukkig stevig vast als ik eenmaal sta, want anders was ik zo doorgelopen naar de trap en naar beneden geflikkerd :-) Ik zak tegen hem aan en even later zakken we samen op de grond. Nog steeds zijn er tranen, maar de lachjes komen er ook weer doorheen. Frodo vertelt me dat hij me er heel bewust even doorheen heeft gejaagd. Ik had het zo ontzettend nodig, had er zelf niet eens besef van... We zitten nog even na te praten en besluiten dan om naar beneden te gaan. Heerlijk dat we zo de zooi kunnen laten liggen, opruimen komt morgen ofzo wel weer... Nu pas, tijdens het tikken, zit ik te zweven en voel ik me licht in mijn hoofd... Ik voel me in subspace en geniet nog even terug... Voorlopig even geen stoel zonder kussens voor mij :-) cass |