Eindelijk na een lange dag (en rest van de week) werken zit ik dan in de auto onderweg naar mijn vriend. Ik heb superveel zin om hem weer te zien maar natuurlijk zit alles weer tegen en duurt t verschrikkelijk lang voor ik eindelijk in Brabant ben. Ondertussen ben ik het een beetje zat en al redelijk zenuwachtig als ik eenmaal aankom. We kennen elkaar al een tijdje maar nog niet vreselijk lang zo close, maar onze relatie ontwikkelt zich nogal heftig. Ik ben zenuwachtig, want ik weet dat ik me de afgelopen week erg slecht gedragen heb tegenover hem en dat hij dat niet zo waardeerde had hij me al kenbaar gemaakt.

Als ik binnen ben is er niets aan de hand en we praten wat en drinken wat, langzaam zakken de zenuwen een beetje en voel ik me weer beter in mijn vel zitten. Maar opeens neemt het gesprek een andere wending en ik weet al hoever 't is. Omdat ik van de week zo brutaal was en hem heel erg heb zitten uitdagen had ik beloofd het goed te maken door hem mijn nieuwe sexy kleren te showen (natuurlijk gekocht met hem in mijn achterhoofd). Maar goed ik ben nog een beetje in een rotbui van al die files en heb nog helemaal niet zoveel zin om te gehoorzamen en al helemaal niet om me om te kleden, dus na enig verzet pak ik toch mijn rokje en kousen maar uit de tas. Het bovenstukje vond ik achteraf toch niet zo leuk en ben ik (expres) vergeten in de hoop dat ie dat al vergeten is. Ik laat ze aan hem zien maar dat was niet de bedoeling. Dat weet ik wel maar ik probeer me er onschuldig uit te lullen door te zeggen dat ik echt niet weet wat hij dan bedoelt.

Nu heb ik hem toch wel boos gemaakt en hij zegt dat ik nu toch die kleren maar eens heel vlug aan moet trekken. Ik weiger…en dat was dus 1x teveel. Hij zet me hardhandig in de hoek van de bank en zegt me daar te blijven en dat ik 10 minuten heb om mijn belofte te voldoen. Hij loopt weg en gaat tv zitten kijken. Ik ga demonstratief op de bank zitten en denk van bekijk 't maar. Eigenlijk dacht ik dat ie wel terug zou komen maar hij blijft me negeren en na een tijd loop ik naar het bed toe en kruip naast hem. Dan pakt ie me bij mijn haren en trekt me mee van het bed af. Nu is hij heel erg boos…”Naar je plaats” krijg ik streng te horen. Ik druip af naar de bank en ga snel weer zitten ik hoor hem rommelen en vraag me af wat hij doet, maar als ik in zijn richting wil kijken dan is het gelijk “kijk voor je”. Ik begin me nu toch wel te beseffen dat ik niet zo brutaal had moeten doen en een beetje verlegen zeg ik "ehm…AP..?!"
“Ja?!?” zegt hij ongeduldig en kortaf .
“Ehm…is t weer goed als ik 't dan toch aantrek?”
“Nee, je hebt je kans gehad dat had je eerder moeten bedenken”
Ik zucht en wordt weer een beetje boos omdat hij mijn verontschuldiging nu niet meer aanneemt.

Ik zit een beetje in gedachten verdiept als hij me opschrikt. “Staan!”, ik sta op.
“Zitten!..Op je knieën!…Daar!..”, zegt hij en wijst naar een plek bij het raam, Ik schud nee.
Hij pakt me bij mijn borsten en trekt me daaraan naar beneden. Ja dat helpt wel; ik zit al snel op mijn knieën. Hij boeit mijn polsen aan elkaar en zegt dat ie me voorlopig niet meer wil horen en zien en dat ik me daar maar eens flink moet gaan schamen voor mijn gedrag. Ik moet daar zo blijven zitten, met mijn buik tegen de koude verwarming en mijn hoofd net boven de vensterbank uit, tot hij weer zin heeft zich met me te bemoeien. Ik hoor hem weglopen en de tv weer aanzetten. Hij belt wat vrienden en negeert me compleet. Ik ben eerst nog een beetje bozig en vermaak me met het kijken naar de auto’s buiten en iedereen die langsloopt, in veronderstelling dat hij me niet lang zal laten wachten. Maar dat is verkeerd gedacht: Na een tijdje wordt ik het wachten zat en gluur stiekem ff achterom. “Kijk voor je!!!”, klinkt het kortaf.
Ik schrik een beetje van zijn felle reactie en begin nu toch wel te piekeren over mijn fouten.
Ik begin een beetje last van mijn benen te krijgen en zak langzaam met mijn kont op mijn enkels. “Omhoog!!…Ga normaal zitten!!!”, klinkt het boos.
Snel schiet ik weer omhoog en kijk boos achterom. Waarom nou zo boos terwijl ik mijn best doe om geduldig en braaf te zijn?!? Hij komt achter me staan en vraagt me of hij gezegd had dat ik om mocht kijken.
“Nee AP”, zeg ik.

"Dat dacht ik ook" Hij doet me een blinddoek om en zet me weer in positie. "Zo en nu blijf je zitten en heb maar geduld tot ik tijd heb." Na een minuut of 5 begint het bij me door te dringen hoe ik erbij zit en dan slaat de schaamte toe. Het spookt in mijn hoofd. O nee mensen kunnen me zien zo met blinddoek voor het raam, help wat zullen ze denken. Ookal zit ik ergens boven in een flat toch denk ik dat iedereen me zal zien, zien dat ik gestraft word. Ik voel me verdrietig, ben ik zo en slechte sub dat zelfs mijn Mr me nu negeert. Ik schaam me dat ik boos was terwijl ik niet het recht had dat t zijn, dat ik zo brutaal deed naar AP toe wat hij niet verdiende. Langzaam voel ik me steeds kleiner worden en ik buig mijn hoofd en zak weer verder door mijn knieën. Dan wordt ik aan mijn haren omhoog getrokken en boos zegt AP, “zeg ik dacht dat ik duidelijk genoeg was geweest!”. “Ja AP sorry” zeg ik en wil me eigenlijk verder verontschuldigen, maar ik moet mijn mond houden van hem. Ik zit rechtop op mijn knieën mijn hoofd hou ik gebogen en keer me dieper in mezelf er rolt een traan onder mijn blinddoek vandaan. Hij heeft gelijk en ik was fout, ik moet me er bij neerleggen wil geen slechte sub zijn dus ik moet gehoorzamen. Hoop dat die me zal vergeven als ik goed mijn best doe, kom alsjeblieft naar me toe ik wil niet meer genegeerd worden denk ik.

Hij komt achter me staan en helpt me opstaan, doet de blinddoek af en veegt een traan weg.
Hij kijkt me aan en zegt “Zo meisje vertel me nu maar wat je net wilde zeggen”. Nu voel ik me toch erg klein en verlegen zeg ik dat ik er spijt van heb dat ik hem uitgescholden heb en brutaal en ongehoorzaam geweest ben. “Dat klopt, maar zo gemakkelijk kom je er niet vanaf”, zegt hij,”Je hebt me erg beledigd en dus wil ik nu geen gezeur en zeker geen weigeringen meer horen”. Begrepen?!?!
Ja AP, begrepen. Goedzo heb je dorst? “Ja”, zeg ik, verbaast door de omslag.
Ga daar maar zitten op je knieën, zegt hij. Ik snap er niks van maar doe het toch maar, dan zie ik dat hij in mijn spullen de hondenvoerbak heeft gevonden en die nu vult met water. Met een geniepig lachje zet hij de bak voor mijn neus en zegt zo drink maar snel op. Goh ik weet niet hoe ik hierop moet reageren en doe niets. Mijn twijfeling duurt m te lang en hij duwt me met mijn neus in het water, “Hup drinken we hebben niet eeuwen de tijd”. Ik doe dan toch maar wat hij wil en drink net als een hondje uit de bak. “Braaf zo”, zegt hij als ik klaar ben. Spontaan flap ik eruit, zeg ik ben je hondje niet! Gelijk besef ik dat dat niet zo handig was en krijg dan ook een tik. “Nu ben ik je gepraat zat, mond open!!!” Mooi niet, denk ik bij mezelf , maar hij knijpt mijn neus dicht en ik moet toch naar adem happen. Hij propt gelijk een gag in mijn mond en maakt deze vast met een touw aan mijn geboeide armen. Ik bepaal wel wanneer je mijn hondje bent of niet!!!

Met touw begint hij een bondage te maken. Hij maakt mn bovenbenen aan elkaar vast en bindt die dan tegen mijn buik aan. Dan duwt ie me voorzichtig voorover en steun ik dus op mijn schouders en knieën. Hij doet een leiband om mijn nek en een blinddoek voor. Even later voel ik dat er aan de leiband getrokken wordt. “Kruipen kleintje en snel!”. Oef dat is moeilijk om te kruipen moet ik mijn kontje in de lucht steken en mijn gezicht richting de grond voor zover dat kan dan. Het schiet niet erg op ik lijkt net een rups zo J en deze positie voelt zo vreselijk vernederend. Dit kost veel kracht en ik moet AP seinen dat er iets mis is, de gag trekt teveel en ik wordt daar een beetje paniekerig door, gelukkig doet ie m af. Vraagt me of het zo wel gaat. Dan gaat hij weer zitten en zegt dat ik naar hem toe moet kruipen, ik kan niet zien waar hij is alleen de leiband voelen dus ga ik verder. Eindelijk voel ik zijn hand in mijn haar, blij en uitgeput laat ik me even strelen. “En wat zegt mijn hondje dan?”.
“Woef!” Zeg ik zacht en bloos
“Braaf teefje”
Dank u wel Meester, zeg ik voor het eerst.

Na nog een aantal slagen met het rietje om de straf af te maken krijg ik een stevige knuffel en zegt hij dat hij trots op me is. Dat voelt super en ik ben wel weer opgeknapt van zijn behandeling, als een gelukkig meisje maken we er samen nog een leuke gezellige nacht van.
Ja dit had ik toch ff nodig

(Vanwege dat we hier nog een redelijk prille relatie hadden, noemde ik mijn Mr nog bij naam, wat overigens niet AP is en ook geen teken van niet respecteren)