 |
|||
|
|
|||
|
|
|||
| Ze hadden afgesproken op een parkeerterrein, het was al laat dus het schemerde. Normaal gesproken zou ze dit nooit doen, dan zou ze afgesproken hebben op een iets drukkere plaats, maar zijn bericht dulde geen tegenspraak. Hij had op haar antwoordapparaat ingesproken dat hij haar daar om dat tijdstip verwachtte en dat ze het niet moest proberen om te laat te zijn. Ze had nog geprobeerd om hem terug te bellen, maar kreeg alleen zijn antwoordapparaat. Ze had maar geen boodschap achtergelaten, omdat ze wel in de gaten had dat dat geen goed idee was geweest. Maar helemaal happy voelde ze zich er niet mee. Ze was er ruimschoots op tijd, hij had verteld welke auto hij had en toen ze het parkeerterrein opreed zag ze zijn auto al staan. De zenuwen gierden door haar keel, de opdracht was: ze moest naar het parkeerterrein komen zonder ondergoed aan en een korte rok. Ze had zich al niet prettig gevoeld toen ze naar haar auto was gelopen, maar had zich toch aan deze opdracht gehouden. Ze moest op hem wachten en als ze zijn auto zag, naar hem toekomen. Ze stapte dus uit en liep naar zijn auto. Hij gebaarde haar in te stappen. Ze stapte in, hij reed meteen weg, "waar gaan we naar toe?", vroeg ze hem. Geen antwoord en het onbehaagelijke gevoel werd daar niet beter van. Toen ze aan het rijden waren, voelde hij onder haar rok en keek haar aan. Een flauwe lach kwam er over zijn lippen. Hij reed naar een volgend parkeerterein en maakte haar duidelijk dat ze uit moest stappen. Ze volgde hem naar de rand van het parkeerterrein en zag daar een hek. Hij opende het hek, keek haar aan en gebaarde haar door te lopen. Er stond een stukje verder een huis, ze liepen er heen, hij opende de deur en liet haar binnen gaan. Er was in de hal een trap naar boven en naar beneden. Hij duwde haar richting de trap die naar beneden ging, "wat gaan we daar doen?". Weer geen antwoord, ze werd toch wel heel zenuwachtig, maar hij zei niets en zag er een beetje grimmig uit. Ze vond het eng, maar ook wel spannend. Beneden gekomen stond er al een deur open en ze liep maar naar binnen. Binnengekomen schrok ze. Het was echt een speelkamer, allemaal attributen aan de muur en op de grond. Een grote zwarte tafel in het midden van de ruimte, aan de muur stond nog een andere tafel die, toen ze er goed naar keek, meer een bok bleek te zijn. Er was weinig licht en alle ramen waren geblindeerd. Hij ging zittenop de enige stoel in de kamer. "Uitkleden!", zei hij en dat waren de eerste woorden die zij van hem hoorde. Ze haastte zich met het uitdoen van haar kleding. Hij liet haar staan en liet haar zich rond draaien. Hij wees naar de hoek van de kamer en ze zag daar een kooi staan. Hij maakte het deurtje van de kooi open en toen kwamen de woorden waar ze zo bang voor was. "In de kooi!" Ze keek hem aan en schudde haar hoofd, "nee dat niet, alsjeblieft". "In de kooi!", nogmaals maar nu echt gebiedend. Weer schudde ze haar hoofd, maar zakte wel door haar knieën. Hij duwde haar richting de kooi, "Erin!". Ze kroop in de kooi en hij maakte het deurtje dicht en deed hem op slot. "Zo nu mag je wachten en ik wil niets horen!". Hij liep weer naar de stoel en nam een boek dat daar lag. Hij liet haar daar minutenlang zitten. Ineens stond hij weer op. Hij nam een blinddoek van de wand af en liep naar de kooi en gooide de blinddoek naar binnen door de tralies, "omdoen!" Ze deed de blinddoek om en ging weer zitten. "Nee op je knieën, gezicht naar de muur, kont naar het deurtje!". Ze draaide zich snel om en hoorde hem weer weglopen. Hij liep naar het wandrek en ze hoorde hem daar bezig met wat ijzeren dingen. Het geluid kon ze niet echt ontcijferen en de zenuwen gingen door haar heen. Hoelang ze daar gezeten had, wist ze niet, maar haar knieën begonnen al zeer te doen, toen ze hem weer aan hoorde komen. Het deurtje ging van het slot en ze voelde iets op haar kont. Hij had waarschijnlijk een stokje van het rek gepakt, want ze voelde iets venijnig hard op haar billen terecht komen. "Eruit!" en ze kroop achteruit de kooi uit, maar bleef keurig op haar knieën zitten. Hij had immers niets gezegd over opstaan. Weer zo'n venijnig tikje op haar billen en ze moest zich inhouden om iets te zeggen. Na de derde tik sprongen de tranen in haar ogen, maar ze bleef stil. "Goedzo, je kunt je mond dus houden", zei hij, "laat me je nog eens bekijken". Ze stond op en draaide langzaam in het rond. Hij duwde haar richting de tafel, "ga daar maar eens op liggen". Ze liep in de richting waar hij haar geduwd had en voelde op de tast de tafel. Ze ging op haar rug op de tafel liggen, maar kreeg gelijk weer een tik, nu op haar dij. "Had ik gezegd dat je op je rug mocht liggen? Omdraaien, die reet wil ik zien!" Ze draaide zich voorzichtig om, door de blinddoek moest ze het op de tast doen. Hij had kennelijk wat boeien in zijn handen en ze voelde hoe hij haar handen boven haar hoofd vast maakte en daarna haar voeten aan de tafelpoten. Aan de boeien van haar handen deed hij een touw en die bond hij aan het andere eind van de tafel vast, ze kon nu niet weg en rollen deed pijn. Hij liet weer dat stokje op haar kont neerkomen, nu zachter dan eerst. Hij tikte 3 maal zacht en dan 2 keer erg hard. "Zo, nu word die reet teminste rood, zoals hij hoort!" Weer liet hij haar even liggen en ze hoord hem heen en weer lopen. Nu voelde ze iets zachts tegen haar billen aan duwen. Hij duwde haar benen nog verder uit elkaar en sloeg toen met iets van leer op haar billen. Waarschijnlijk een zweepje met van die draadjes of kwarstjes er aan. Ze voelde ook hoe iets zachts en kouds tussen haar dijen in gleed. De pijn van het slaan werd gelijk verzacht met dat ding tussen haar benen. Hij sloeg haar verschillende malen en iedere keer na een paar flinke tikken, voelde ze zijn hand over haar billen strelen om te voelen hoe warm ze waren van het slaan. Toen voelde ze ineens ook zijn hand tussen haar dijen, "je bent er al nat genoeg voor!", waren zijn woorden. En ze voelde dat hij het zachte, koude ding bij haar naar binnen duwde. Toen ze vervolgens de trillingen in haar binnenste voelde, wist ze dat het een vibrator was. "Zorg dat hij blijft zitten" zei hij bars en ging weer door met het slaan op haar billen. Ze lag te kronkelen op de tafel en hoorde hem zachtjes lachen. "Waag het niet om klaar te komen zonder toestemming!" en ze draaide haar hoofd en vroeg heel zacht of ze klaar mocht komen. "Wat? Ik versta je niet", "Mag ik klaar komen Meester?" vroeg ze nogmaals nu harder. "Ja" zei hij en ze liet zich gaan. Toen kreeg ze nog 1 flinke klap op haar kont met dezelfde zweep en ze lag daar met een glimlach op haar gezicht na te genieten. Hij haalde de vibrator uit haar kutje en zei met een grijns "je was echt nat!" Hij maakte de touwen en boeien los, haalde haar blinddoek af en liet haar op de rand van de tafel zitten. Hij voelde nog even aan haar billen en liet haar weten dat ze goed warm waren en dat ze mooi rood waren geworden. Ze mocht zich weer aankleden en naar de auto lopen. Hij bracht haar terug naar de andere parkeerplaats en zei "Volgende keer zal ik strenger zijn! Ik laat je wel weer weten waar en wanneer ik je wil hebben!" Ze stapte uit en hij reed gelijk weg. Daar stond ze dan, op een donker parkeerterrein, niet goed wetend wat nu te doen. Eerst een beetje schoonmaken of gelijk naar huis? Ze koos voor het eerste en liep naar de toiletgelegenheid op het terrein, toen ze bijna bij het huisje was ging haar mobieltje en ze nam op. "Niet wassen, zo naar huis en daar pas schoonmaken". Klik. Ze keek naar het mobieltje en moest inwendig lachen. Ze voelde zich ineens veel veiliger, hij was niet echt weggereden, maar had haar in de gaten gehouden. Hetzelfde als eerder op de avond, hij was er eerder dan zij, zodat ze geen gevaar had gelopen. Haar gedachten en gevoelens van angst waren dus verkeerd gebleken, hij hield haar wel in de gaten... Syl © |
|||
|