Het onverwachte


Doelloos loop ik door de stad, alleen met de chaos van mijn gedachten in mijn hoofd. Loop langs etalages van winkels, kijk erin zonder eigenlijk iets te zien. Ik weet niet hoelang ik al zo door de stad loop...
Ik heb dorst, kijk om me heen en zie een klein kroegje, ik loop naar binnen en ga aan een tafeltje bij het raam zitten. Het is niet druk en om eerlijk te zijn, vind ik dat niet vervelend. Ik bestel een koffie en kijk naar buiten.
Gedachten flitsen door mijn hoofd, waarom heeft hij dat gedaan. Waarom heeft hij van begin af aan tegen mij gelogen? Het was allemaal te perfect, we pasten te goed bij elkaar... en ik denk dat ik al veel eerder een beetje kritischer had moeten zijn.

Ik wil er verder niet meer over nadenken en besluit om terug naar huis te gaan. Ik reken mijn koffie af en stap naar buiten. Het weer is onvriendelijk, het waait en regent. Ik loop door de straat en passeer een sexshop. Ik kijk naar de etalage en mijn blik blijft hangen, ik doe een stapje terug om nog een keer beter te kijken. Wat ik allemaal zie bevalt me goed en voordat ik het weet ligt mijn hand op de deurknop en ik duw de deur open, die tot mijn verassing - ondanks dat het al lang sluitingstijd is - open zwaait.

De winkel lijkt verlaten, geen klanten maar ook geen verkoper...
Ik kijk om me heen...
Ik loop verder en sta stil voor de afdeling boeken... Allemaal verschillende boeken van onderwerpen die voor mij onbekend zijn: SM, Bondage, Fetish... Nieuwsgierig pak ik een boek en begin te bladeren. Het ene boek na het andere neem ik in mijn handen... Het ene bekijk ik vluchtig en in het andere lees ik grondiger. De tijd vliegt om zonder dat ik er erg in heb en nog steeds ben ik alleen in de winkel.

Na genoeg gelezen te hebben, loop ik verder door de winkel en blijf staan bij een rek met kleding van leer en latex. Mijn oog valt op een jurkje van leer in zwart en rood. Ik pak het jurkje en hou het voor mij. En voordat ik het weet, sta ik in de paskamer. Snel kleed ik me uit en pas het jurkje. Aan de voorkant zit een ritsje dat open kan tot aan mijn navel... Ik voel het koude leer op mijn lichaam, snuif de lekkere geur op en een gevoel van ongekende opwinding bekruipt mij.

Ik ben helemaal vergeten om een slip mee te nemen en snel glip ik uit de paskamer om er een te pakken. Ik kan niet zo snel iets vinden en opeens voel ik me zo bloot ondanks het jurkje wat ik aanheb. Dan voel ik een koude luchtstroom. Ik kijk om me heen en zie dat de deur van de winkel nog steeds dicht is. Ik glip snel weer terug naar het pashokje en trek het leren slipje aan. Links van mij hangt een grote passpiegel... ik kijk naar mijn spiegelbeeld en vergeet de koude luchtstroom.
Ik kijk en er ontbreekt iets... Daar aan de andere kant staan de schoenen... Ik kijk in het rek, kies voor een paar zwarte schoenen met een hoge hak en als blijkt dat ze passen, kijk ik tevreden naar mijn spiegelbeeld. Ik glimlach en voel me lekker in mijn outfit.

Het is leuk geweest en ik besluit maar om mij weer om te kleden, maar opeens voel ik weer de koude luchtstroom langs mijn benen, deze keer veel kouder. Ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam. Ik ben nieuwsgierig en zonder er nog verder over na te denken, ga ik kijken waar de luchtstroom vandaan komt.
En opeens sta ik voor een trap die naar beneden leidt. Ik twijfel en bedenk me dat ik daar helemaal niets te zoeken heb, maar toch ga ik heel stilletjes stap voor stap naar beneden.

Opeens sta ik in een kamer, het is er erg donker en ik kan alleen vage omtrekken waarnemen... ik zie iets aan de muren hangen, maar wat het is blijft onduidelijk voor me... dus doe ik nog een stapje naar voren.
Ik sta stijf van de schrik als ik opeens een stem hoor "Wat doe jij hier?" Ik wil richting trap lopen, maar ik heb het gevoel dat ik me niet meer kan verroeren. Ik bedenk me opeens dat ik eigenlijk bijna een inbreker ben, duizend gedachten schieten door mijn hoofd. Wat moet ik doen en wat kan ik zeggen? Ik stamel een vaag excuus.
Hij vraagt "Wat doe jij hier beneden? Je hebt hier helemaal niets te zoeken! Hoe ben je naar binnen gekomen, de winkel is al twee uur dicht."

Zoveel vragen waar ik eigenlijk geen antwoord op heb en ik probeer de juiste woorden te vinden. Zijn stem wordt ongeduldig "Nou komt er nog wat van?"
Ik kijk heel schuldbewust en fluister "De deur van de winkel was open en ik dacht dat je nog open was. Sorry ik wou echt niet nieuwsgierig zijn, het spijt me!" Tranen schieten in mijn ogen en de hele situatie is gewoon te veel voor mij. Door mijn tranen heen durf ik voor het eerst naar hem te kijken.

Ik zie een lange man met een paar felle groenbruine ogen, een strenge blik en donker haar. Ik kijk hulpeloos en hoop wat begrip te vinden in zijn ogen, maar hij kijkt woedend naar mij en zegt boos maar gedecideerd "Niemand mag zonder mijn toestemming in deze kamer komen. Wat moet ik nou met je? Je aangeven bij de politie voor huisvredebreuk?"

Mijn hart klopt in mijn keel en ik heb het heet, ik weet gewoon niet meer wat ik moet zeggen of doen. "Het spijt me echt, sorry. Laat mij maar gaan, ik zal niemand vertellen wat ik hier gezien heb."
"Hoe heet je?", vraagt hij streng.
Ik bijt op mijn lip en zeg niets. En ik doe een paar stapjes achteruit, richting trap. Maar dit blijkt dus een fout te zijn, want voordat ik er erg in heb, staat hij achter me, pakt me bij mijn haar beet en trekt me achterover.
Ik schop naar achteren en probeer me los te maken, maar dat lukt dus niet. Hij pakt me aan mijn pols vast en laat mijn haar gelukkig weer los. Hij is heel sterk en ondanks het feit dat ik zelf erg lang ben, is hij zeker anderhalve kop groter dan ik en ik geef het op om me tegen iemand te verzetten die bijna 2 meter lang is.

"Wat denk je eigenlijk wel, je komt hier zomaar binnenlopen met de kleren uit mijn winkel", zijn stem klinkt gevaarlijk rustig en kwaad tegelijk. "Ik vraag het je nog een keer, hoe heet je?"
"Valerie"
"Goed Valerie, ik heet Martin, maar voor jou ben ik gewoon 'Meester'. Je mag, omdat ik in een gulle bui ben, kiezen; of ik bel de politie, of ik ga jezelf straffen. Zeg het maar!"

Opnieuw schieten duizend gedachten door mijn hoofd en ik moet er niet aan denken om een confrontatie met de politie aan te gaan...
Ik kijk hem vragend aan en zeg "En wat zal de straf dan zijn?" Hij kijkt me aan en zegt: "Luister; ik zal je straffen voor je gedrag, je moet leren dat je niet zomaar bij iedereen binnen mag lopen en als ik klaar met je ben, zal je dat ook nooit meer doen."
Ik hoef er niet lang over na te denken en zeg dat ik zijn straf zal aanvaarden. Een angstig gevoel bekruipt mij... Ik weet niet wat mij te wachten staat, maar ik durf niets te vragen en knik alleen nog maar bevestigend.

Hij brengt me naar een badkamer en beveelt mij eerst te douchen en dan weer terug te komen... maar zonder slip. Hij draait de deur op slot en ik sta in de badkamer, opgesloten, paniek overvalt me. Ik weet niet wat mij te wachten staat en zo treuzel ik een beetje. Opeens hoor ik zijn stem weer "Komt er nou nog wat van Valerie? Je maakt het alleen nog erger zo!".

Geschrokken doe ik de kleren uit en stap onder de douche. Ik geniet van het warme water op mijn huid en begin me heerlijk te ontspannen.
Opeens voel ik een paar handen op mijn schouders, ik deins achteruit maar de handen houden me tegen. Hij pakt de douchegel uit mijn handen en begint mij in te zepen, elk plekje van mijn lichaam. Langzaam begin ik mij te ontspannen onder zijn handen en denk dat deze straf nog niet zo erg is.
Opeens wordt ik tegen de koude tegels gedrukt en staat hij heel dicht bij me, kijkt me met een spottende blik aan. Ik weet gewoon niet waar ik moet kijken. Hij zet zijn knie tussen mijn dijen en zegt "Uit elkaar en blijf vooral zo staan!" Uit angst hou ik mijn ogen dicht en voel opeens iets kouds op mijn schaamlippen... Verschrikt kijk ik hem aan.

"Je denkt toch niet dat er hier nog een haartje overblijft? Ik waarschuw je, je kan maar beter niet bewegen want het mes is scherp!"
Ik voel me vernederd en door mijn wimpers zie ik dat hij een ouderwets scheermes in zijn handen heeft. Even later voel ik dat mes over mijn huid schrapen. Hij is een tijdje bezig en opeens voel ik niets meer en ik merk dat hij weg is.
Snel spoel ik me af en pak de handdoek om me af te drogen. Ik kleed me weer aan en klop op de deur die alweer op slot zit. Meteen doet hij de deur open, pakt me bij mijn pols vast en neemt me mee naar de kamer. Hiji zet me tussen twee houten palen in en ik merk dat er stalen haken in het hout zitten. Aarzelend kijk ik om me heen. Hij trekt het ritsje van mijn jurk open en voelt even aan mijn kut. Ik wordt dieprood van schaamte. "Kijk dat is beter, lekker glad zoals het hoort". En voordat ik het weet heb ik een paar hand- en polsboeien om waar hij mij mee aan de houten palen vastmaakt. Vervolgens trekt hij mijn jurk omhoog.

Ik sta met mijn armen en benen uit elkaar. Ik probeer mij te verzetten, trek aan de boeien en kijk hem boos aan. Hij bindt een zwarte doek om mijn ogen en ik zak helemaal in de duisternis. Voel me totaal overgeleverd en ben mijn oriëntatie kwijt. Ik probeer mijn paniek de baas te worden en concentreer mij op de geluiden om mij heen. Ik voel zijn adem aan mijn oor en hij fluistert "Wees maar niet bang, ik zal je alleen een pak slaag op je billen geven."

"Sssssssssst", zwiept het door de lucht. Ik span al mijn spieren en probeer de slag te ontwijken wat natuurlijk niet lukt en meteen raakt de tweede slag me in een snel tempo. Ik hou mijn adem in en ben zo bang voor de pijn dat ik niet eens merk dat het eigenlijk best wel meevalt. Keer op keer voel ik de zweep op mijn billen en nu merk ik dat het een strokenzweep moet zijn, die alleen bedoeld is om mij op te warmen.
Zijn handen strelen en wrijven zachtjes over mijn billen. Ik geniet van zijn warme aanraking en ontspan mij.

Opeens hoor ik het suizen weer, mijn lichaam spant zich en ik voel niets... en net als ik ga ontspannen, raakt hij mij weer, maar deze keer voelt het anders, feller en heftiger. Ik gil het uit en ik hoor zijn stem die zegt dat ik mee moet tellen. "En let goed op want als je het niet goed heb, beginnen we gewoon opnieuw. Het zijn er twintig...".
En opeens volgen in wisselend hoog en laag tempo de slagen. Ik heb moeite met tellen, bij elke slag die mij raakt, gil ik het uit. 19... 20... tranen lopen over mijn wangen, mijn spieren verslappen en uitgeput hang ik in de boeien... de pijn laat een warm gevoel na en verspreidt zich over mijn lichaam.

"Je hebt je een pauze verdiend!" zegt hij en opeens voel ik zijn hand in mijn kruis, verkennend en voelend... Zijn vingers knijpen in mijn schaamlippen en hij speelt zachtjes met mijn klit.
Ik voel tot mijn verassing dat ik helemaal nat ben en ik beweeg met hem mee, geniet van het heerlijke gevoel en laat me helemaal gaan. En opeens, bijna als ik voel dat ik klaarkom, stopt hij.
Verontwaardig hijg ik "Martin, niet stoppen ga door!"
"Wat hoor ik nou?" zegt hij bars, "Ben jij je manieren helemaal vergeten? Wat hebben we met elkaar afgesproken over hoe je me moet aanspreken?" Ik hoor de woede in zijn stem "en omdat je zo vergeetachtig bent, ga ik nog even door!"

Ik voel dat hij mijn jurk nog meer naar boven trekt en ik wordt heen en weer gescheurd tussen schaamte en geilheid. Klets en daar voel ik hem weer. Op mijn kut nu. Het doet pijn en toch wordt ik er geil van. Maar deze keer is het veel moeilijker, ik weet niet waar en wanneer ik iets kan verwachten. En afwisselend voel ik de klappen op mijn billen, dijbenen en kut. Ik hijg van inspanning en de pijn.
"Zo nog zes op je kut en dan nemen we even pauze" hoor ik hem zeggen en deze komen nog harder aan, totdat ik bijna op het punt sta om stop te roepen... Dan, net alsof hij dat aanvoelt, stopt hij en trekt de doek van mijn hoofd.

Ik knipper met mijn ogen om aan het licht te wennen. Hij staat heel dicht bij mij, kijkt me in mijn ogen en ik voel weer zijn heerlijke handen over mijn lijf. Hij pakt mijn tepel beet, knijpt erin en trekt eraan... Ik had verwacht dat het pijnlijk zou zijn, maar nee, het voelt lekker en geil en ik voel dat het vocht over de binnenkant van mijn benen loopt. Ik doe mijn ogen weer dicht en voel hoe hij zijn vinger plagend door mijn schaamlippen haalt, hoor het soppende geluid van zijn vinger. Ik doe mijn ogen open en zie zijn glinsterende ogen, zie dat hij er plezier in beleeft om mij in zijn macht te hebben. En opeens maakt mijn gevoel van weerstand plaats voor overgave en ik ontspan mij. Hij pakt een dikke dildo, vrij lang met twee eikels en laat hem met een stoot in mijn kut glijden. Ik kreun van genot en tergend langzaam beweegt hij hem heen en weer. Ik weet gewoon niet meer waar ik het moet zoeken en beweeg met mijn bekken heen en weer, steeds wilder en ongeremder. Ik kreun en laat me meevoeren in de extase. Hij trekt met zijn nagels diepe sporen in mijn rug, maar dat voel ik niet eens meer. Ik verdrink voor mijn gevoel in mijn genot, kreunend, hijgend en gillend kom ik klaar. Uitgezakt hang ik in de boeien, merk amper hoe ik losgemaakt en uitgekleed wordt. Ik lig op een bed, nagenietend en moe en opeens...

Een felle hete pijn over mijn billen en rug... ik voel iets heets... het is kaarsvet. Het doet heel erg pijn op mijn toch al getergde lichaam en ik gil het uit en smeek hem om ermee te stoppen...
"Ja ik was toch al klaar... Je bent mooi versierd zo... We zullen het er maar met een andere zweep af halen..." Ik jammer en klaag maar het helpt niet. Zonder pardon slaat hij het kaarsvet met de zweep eraf en ik voel het ervan af vliegen. Het doet pijn, maar eigenlijk voelt het heel lekker, ik voel het heerlijk in me opborrelen en merk dat ik op weg ben naar mijn volgende orgasme. Deze keer is het korter en sneller, maar niet minder lekker.

Ik lig uitgeput op het bed... Hij zit naast mij, streelt mijn lichaam, kroelt door mijn haar en fluistert in mijn oor "Ik ben trots op je" en met een korte ruk aan mijn haar zegt hij "Ben je niet iets vergeten meisje?"
Ik kijk hem aan en zeg "Dank U wel Meester"

Veel later verlaat ik de winkel met in een tas een rood/zwart leren jurkje en een briefje met daarop zes woorden "Same time, same place, next week!"
Met een tevreden glimlach loop ik de regen in...


valerie ©



main