In mijn welkomstdraadje had ik het over wat er zich in mijn hoofd afspeelt, dus dacht ik het wat verder uit te zetten, waarschijnlijk gaat het me goed doen als ik eens een keertje van me af kan schrijven.
Even ter samenvatting voor degenen die dit lezen en de who's who gemist hebben: ik ben dus zoekende zoals zovelen die hier terechtkomen, ik heb er een beetje moeite mee om het echt helemaal te plaatsen, maar S&M of BDSM voelt goed omdat ik weet wat er zich in mijn hoofd afspeelt.
Ik ben gisteren ook nog eens langs geweest om te komen kijken, ook al wil ik het eens een keer gewoon kwijt, twijfels overal, en ik ben weer gegaan.
Als ik terugkijk denk ik dat het altijd wel aanwezig geweest is, the desire to please om het zo maar te noemen, het komt naar voor in kleine dagdagelijkse dingen, ik vind het belangrijk te weten hoe iemand zijn/haar koffie wil of wat zijn/haar lievelingsgerecht is enz
Ik heb lange tijd in een café gewerkt, als er iemand nieuw binnenkwam kon ik die persoon bij het volgende bezoek vragen of hij/zij hetzelfde wilde of liever iets anders, als ik even tijd had observeren...waarom? Ik ben er trots op dat ik kan zien aan hoe een bepaalde klant liep of de gezichtsuitdrukking wat ik uiteindelijk moest klaarzetten, niet alleen krijg je dan een lach en een dank je, het voelt gewoon goed voor jezelf ook.
Ik kan zo nog wel een paar dingen opnoemen, maar ik denk dat dat voorbeeld wel voldoende is:)
Over het algemeen best prettig in omgang, maar krijg je me lastig dan doe ik precies het tegenovergestelde van wat ik weet dat iemand graag wil
dus echt niet altijd prettig in omgang.In mijn huwelijk en op sexueel vlak...tja, mijn man is geweldig, hij is lief, houdt rekening met me, heeft goed werk en een behoorlijk verantwoordelijksgevoel, ik kan eigenlijk niet klagen.
Een van de eerste dingen die ik ooit ter sprake gebracht heb was ochtendsex, waarom niet? ik ben dan zo gevoelig, zijn antwoord "je slaapt nog als ik wakker wordt" na een tijdje heen en weer gebabbel waren we op het punt dat ik hem verteld had dat ik het totaal niet erg zou vinden als hij me zou wakker maken gewoon voor dat, en dat ik snel genoeg opgewonden zou raken ook al was het initieel niet met mijn toestemming, dat ik van de gedachte daaraan alleen al opgewonden werd.
Hij heeft het nooit gedaan:) als hij eraan begint dan wil hij zeker zijn dat ik zin heb op dat moment, dat is zijn standpunt.
Op dit moment heb ik hem zo ver dat hij aan mijn haren trekt, me spankt, jammer genoeg....i s het meer frustrerend dan dat het goed doet.
Hij is voorzichtig om het zo maar uit te drukken, of misschien ben ik degene die teveel wil, hij vind het op zich al tegennatuurlijk om zowiezo aan mijn haar te trekken, dus toen ik laatst zijn hand terugpakte, hem vastzette in mijn haar en mijn hoofd voorover rukte terwijl ik zei dat ik het ook wel wou voelen als hij het deed, heb ik hem behoorlijk geschokt.
Hij liet mijn haar los, heeft me even staan aankijken en is weggegaan zonder nog iets te zeggen.
Ik moest even slikken toen, ik denk dat ik over het punt ben dat ik mezelf echt vreemd vind hiervoor, ik heb er lang over nagedacht, vooral op het punt dat ik begonnen ben zelf te experimenteren, wasknijpers, riemen, de vreemdste dingen eigenlijk...lang leve de verbeelding?
Hetgene wat het moeilijk te plaatsen maakt waren bepaald dingen uit mijn jeugd denk ik, hier wou ik van weg, nu wil ik het? Beseffen dat het over meer gaat dan gewoon een "kinky side" dat niet iedereen dit wil en het gevoel dat je er dan ook met niemand over kan praten.
De gedachte dat hij me vreemd vind...hmm moeilijk te plaatsen voor mezelf, het feit dat ik merk dat hij onzeker is nu als hij me benadert geeft me schuldgevoelens, daar ben ik verantwoordelijk voor.
Ik probeer erover te praten met hem, hij heeft de gewoonte ontwikkeld om iets te moeten gaan doen als hij doorheeft dat het die richting uitgaat, het enige wat hij er nog over gezegd heeft is dat het hem totaal niet opwind... en dat zou dan weer niet passen bij mij, ik heb het gewoon ook nodig dat hij er plezier in heeft, weten dat hij het zou doen enkel voor mij, zou totaal niet prettig zijn denk ik.
Veel gedachtenspinsels zitten hier niet in, ik ben net tot de conclusie gekomen dat die waarschijnlijk onder fantasie geplaatst zouden moeten worden, ik ga hier toch doorzetten en het plaatsen, ik hoor het wel als het verkeerd staat:)
Groetjes Sammy
Vind ik pijnlijk. Is erg lastig als elkaars wensen/verlangens niet op 1 lijn zitten, he? Geen idee hoe er mensen ermee omgaan. Denk dat er sommigen het buiten de deur zoeken, sommigen worstelen verder in hun eentje (beetje masochistisch he 
en anderen doen aan polyamorie. 
, maar geeft ook aan niet te weten hoe met mijn gevoelens om te gaan omdat zij er geen kennis over heeft (wat weer logisch is, want ze is vanilla). Misschien is dat iets dat je met je partner kunt bespreken? Samen eens WS afstruinen en hem in jouw wereld inleiden, zonder dat dat gelijk tot daden moet leiden?
