Wandering Spirits Forum

bleeeeeeeeeeeeeer ik wil weer boeien om

Je weet niet hoe lang het duurt voor hij zijn "ware D" ontmoet. Misschien duurt het nog jaren. Als hij zelf niet op haar wil wachten, waarom zou jij dat dan voor hem beslissen? Ik denk dat een eerste spel tussen 2 personen altijd heel speciaal is. Los van of het zijn allereerste spel is of niet.

kitten schreef:...Maar ik ben dus in gesprek met een sub die heel graag een 1e spel wil. En ik wil weten... gaat dat hem van de koorts afhelpen of verder in het verlangen duwen? Doe ik hem er wel een plezier mee? Ik weet dat bitemarks goed terecht is gekomen... maar... *zucht* Ik blijf het eng vinden! Zoveel subs die blijven zoeken... waaronder ikzelf!

Ik neem aan dat die sub ook bezig is met "thuiskomen" (als in herkennen van fantasieën van wat anderen schrijven)? In dat geval gaat een eenmalig spel hem er zeker niet van afbrengen. En zal dat verlangen waarschijnlijk aangewakkerd worden. En dat zal 'm dan ook op korte termijn nadeel opleveren (subbiekoorts+stuiteren=slechte combinatie).

Maarrrrr...om het bot te stellen: is dat jouw probleem? Hij is volwassen (daar ga ik tenminste wel van uit ), hij weet hoe de kaarten liggen, en eerlijk gezegd...volgens mij komt die moeilijke periode voor hem hoe dan ook wel.

kitten schreef:Ik wil het graag, het is echt gewéldig om te doen...! Het gevoel van macht is immens! Maar het voelt als... iets afnemen. Iets wat zo bijzonder is! Bijzonderder dan een ontmaagding. Het is iemand waarvan ik zeker weer dat ik niet meer zou willen dan dat ene spel. Maar dat ene, eerste spel. dat is zo bijzonder! Hij is zo eager, zo makkelijk triggerbaar! En natuurlijk zegt hij ja! Hij wil het ervaren, met mij, ook al weet hij van tevoren dat ik daarna niks meer zou willen. Maar in hoeverre kan hij die beslissing nog wel nemen? Subbiekoorts maakt blind! Ik heb dat zelf ook gehad, het is zooooo sterk!!

Ik herken dat gevoel van "afnemen" niet. Het is zeker bijzonder...maar zoals Voleuse al aanhaalt: dat is een eerste spel met iemand altijd wel. Intussen weet ik ook al lang niet meer hoe die van mijn eerste spel ook alweer heette.
Dat subjes niet altijd de beste keuzes maken is bekend (ik praat hier even over mezelf). Er is een tijd geweest dat ik wanhopig was, ongelukkig, ontevreden met mezelf, verkeerde keuzes heb gemaakt, enzovoort. En allemaal omdat ik BDSM zo nodig moest ontdekken.
Maar evengoed: als ik terug zou kunnen gaan in de tijd...had ik net hetzelfde gedaan.

kitten schreef:Iemand met subbiekoorts kan volgens mij zelfs nog geloven dat hij dit 24/7 voor de rest van zijn leven wil, als ie het goed te pakken heeft. Tenminste, dat is projectie, want ik had dat dus wel! Het gevoel dat ik voor de rest van mijn leven als slavin in een kooi gehouden wilde worden! Hoe helder kan een sub met subbiekoorts nog denken?

Hier eigenlijk ook wel herkenning. Dat ik me ook toen goede informatie had (lees: deze site), weerhield me niet van daaromheen te denken. Genre "ja, ik weet dat het onrealistisch is...maar ik wil stiekem TOCH 'n überultragruwelijkstrenge D". Dus al te helder was dat denken op dit soort onderwerpen niet.
Maar evengoed zou ik het niet leuk gevonden hebben moest iemand puur daarop zeggen dat er niet gespeeld zou worden. Dat zou trouwens een vicieuze cirkel zijn, want hoe ga je ooit van subbiekoorts afkomen als iedereen zou weigeren met je te spelen?


Oftewel: kitten...ga gewoon lekker uit je bol.

Bij mij kwam het thuiskomen vooraf aan de subbiekoorts. Of nee, wacht, het kwam eigenlijk tegelijk. Ik kwam thuis door op het forum over een BDSM site te "struikelen" en vanaf dat moment had ik ook last van subbiekoorts (zoals omschreven in je eerste post).
Ik wilde van alles en ik wilde het NU. Ik heb D-D datzelfde weekend nog van mijn thuiskomst verteld, wetende dat als hij me niet kon volgen daarin, dat het waarschijnlijk over zou zijn geweest. Maar ik móest gewoon iets met die gevoelens. Gelukkig bleek hij een sadistische kant te hebben (en we weten wat daarvan gekomen is ).
Maar het ging me in het begin zeker niet hard genoeg. Ik heb dan ook wel gedachtes gehad om mijn subbiekant bij een ander te ontdekken terwijl ik zo eigenlijk niet in elkaar steek.

En hier heb ik alvast een onderscheid: mijn eerste spel was niet heftig. Ik kwam niet voor een tweede keer thuis. Ik kreeg een paar petsen op mijn kont en wist op dat moment dat het idd bij mij paste. Maar verder dan dat ging het niet. D-D was immers beginner.

Ik ben het wel eens dat een eerste spel een stroomversnelling kan veroorzaken.
En eenmaal geproefd aan pijn (ik spreek nu even namens de masochisten) lijkt er dan ook nog een fysieke behoefte te bestaan daaraan (het zogenaamde stuiteren).
Wat wilde ik nu eigenlijk zeggen?
O, ja. Subbiekoorts is in mijn ervaring van voorbijgaande aard. Ikzelf denk dat je daar eenmalig vanaf moet komen (zoals de waterpokken ). Terwijl stuiteren daarentegen van terugkerende aard is (een verkoudheid ).

Just my 2 cents

Wever schreef:Hier eigenlijk ook wel herkenning. Dat ik me ook toen goede informatie had (lees: deze site), weerhield me niet van daaromheen te denken. Genre "ja, ik weet dat het onrealistisch is...maar ik wil stiekem TOCH 'n überultragruwelijkstrenge D". Dus al te helder was dat denken op dit soort onderwerpen niet.

Ik denk dat dit een van de belangrijkste symptomen van subbiekoorts is.
Volgens mij is de enige manier om van subbiekoorts af te komen, jezelf te realiseren dat niet alles dat leuk is in je fantasie ook even leuk is in werkelijkheid.
Met andere woorden, subbiekoorst verdwijnt als je een realistich beeld krijgt van jouw BDSM beleving.

Aan de ene kant kan een eerste spel subbiekoorts veroorzaken, als gevolg van het "thuiskomen", maar aan de andere kant is spelen ook, IMHO, de manier om er vanaf te komen. Maar dat zal vaak meer dan een spel vergen.

Wever schreef: @JJV: bedoel je dat het niet handig is voor D's om met subbiekoortsige subs om te gaan? Of bedoel je dat Doms ook last krijgen van Dommiekoorts*?

eigenlijk geen van beide

ik denk dat t voor een D best lastig is als er een goddelijk lekkere sub vreselijk subbiekoorts ligt te hebben en je als D soms voor de anders bestwil èigenlijk op de rem moet...
en de s vanuit die koosts maar roepen van meeeeer meeeeerrr meeeerrrrrr

en dan is't èrg arbitrair of je dan idd mee moet gaan.. of moet remmen

dat zie je vaak pas achteraf

Dat is waar, maar een spel. Ik heb mijn eerste spel met Edge gehad. We hadden wat zitten klieren, hij heeft me beetje uitleg gegeven. Opeens hadden we een afspraak op mijn vraag. Ik had zoveel gelezen en alles en ik heb rechtuit gevraagd of hij mijn dominant wou zijn. Binnen heel specifieke afspraken want hij had een open relatie met myrthe. En ik wist niets van open relaties enzo af en leek me maar heel raar. Dus ik wou wel zijn sub zijn als ik maar heel duidelijk op de 2e plaats kwam en geen relatie-relatie. En dat was een speelse leuke eerste keer. Ik ontdekte al snel dat slaan enzo toch niet mijn ding was, maar vele andere dingen wel. Thuiskomen ja al had ik dat in andere relatie waar de gevoelens duidelijk herkend werden ook al.

Hertz is mijn tweede dominant ondertussen en ik heb geen spijt van de tijd met Edge. Ik zie een duidelijk verschil dat wel. Nu ben ik echt onderdanig, bij Edge was meer spelen per spel. Wel leuke dingen errond maar toch anders.

Ik zou dan ook zeggen: als die wil spelen en je wil die eerste keer spelen, gewoon doen. Ok het gaat wellicht meer verlangen triggeren, maar misschien ook niet. En zelfs als het dat doet, kan het nog een positieve ervaring zijn. Ik denk dat je teveel projecteert. Je gaat verder dan jezelf inleven maar je projecteert je eigen ervaring van destijds op anderen.

astarte schreef:bleeeeeeeeeeeeeer ik wil weer boeien om

hmz ff een stel pikken breng ik ze langs JJV zal ze niet missen grijnssss

petra schreef:

astarte schreef:bleeeeeeeeeeeeeer ik wil weer boeien om

hmz ff een stel pikken breng ik ze langs JJV zal ze niet missen grijnssss

lol..

ik heb trouwens af en toe keer last van subbie koorts. er zijn momenten dat ik het liefst geboeid wordt.. gewoon van die momenten van wow en dan nou ja onbeschrijfbaar dus vandaar die opmerking.. Toen sprong termometer op 40 graden lol

Da's stuiteren. Subbiekoorts is een beginners-dingetje. Beiden kunnen frustreren!

astarte schreef:ik heb trouwens af en toe keer last van subbie koorts. er zijn momenten dat ik het liefst geboeid wordt.. gewoon van die momenten van wow en dan nou ja onbeschrijfbaar dus

Jij bent niet de enige, heb er zelf ook regelmatig 'last' van.
Geen enkel medicijn helpt hiertegen