Wandering Spirits Forum

Voleuse schreef:Ik denk niet dat iedereen zich zo makkelijk aanpast aan nilla-zijn als jij, aimee. Niet om jouw tekort te doen ofzo, maar jij hebt nu een nilla vriend en lotus niet, dus de situatie is heel anders.

Geef ik ook aan in mijn berichtje

Ik heb 't ook een tijd gehad, en het is nu denk ik iets meer dan een half jaar weer terug aan het komen, maar nog steeds met dipjes. Het is een tijd helemaal weg geweest, inclusief m'n libido trouwens, omdat er gewoon te veel dingen speelden (Romanticide zat psychisch niet lekker in z'n vel en ik ook niet). Met dat dat beter geworden is, is ook de drive weer meer teruggekomen, en de ups en downs die we daarin merken, die klinken ook direct door in onze drive.

De belangrijkste tip die ik zou hebben, is al genoemd: Erover praten met elkaar. Het leverde bij ons wel eens spanningen op omdat we er niet genoeg over praatten in het begin, terwijl het veel beter ging toen we er wel over gingen praten.

t punt wat ik nog mis ..

kan t zijn dat de 'spanning van t onbekende' weg is?
dingen waar je op verheugt .. van droomt.. en nu je weet wat t is dat t meer gewoon wordt. ofzo?

Wie weet komt t over een tijdje 'gewoon' terug..
of is je pijngrens idd door iets anders wat lager.

Maar kunt jezelf ook afvragen of je t zou missen als t idd vooral de spanning/droom van t onbekende zou zijn.

Ik zie het ook wel gebeuren bij mensen die steeds beter in hun vel gaan zitten. Alsof ze geen 'vluchtweg' voor hun sombere gevoelens meer nodig hebben, geen uitlaatklep voor wat ze bezighoudt.

lotus {P} schreef: En kan ik hier dan eigenlijk nog wel komen?

Dat zal toch wel? Ik dwaal hier toch ook rond? En ik ben een echte 'nilla hoor!
Alleen mijn lief, met wie ik inmiddels samenwoon (zwijmel), is een echte BDSM'er.

De laatste tijd ben ik er erg weinig; wij hebben nog geen internet aansluiting. Zodra dat is opgelost, zal ik me weer vaker hier vertonen

gerrie!

Aan een paar andere posts van je te zien is het weer goed gekomen toch lotus? Nog iets bijzonders voor gedaan, of ging het gewoon weer?

Uhh, even weer een herinnering dat ik inderdaad hier nog moest posten.
Ik heb een beetje jullie tips opgevolgd en samen met Peter naar oplossingen gezocht. En het is grotendeels weer terug. Bepaalde dingen nog niet, maar ik verwacht (en hoop) dat die ook nog wel terugkomen en anders, dan maar niet.
Veel praten deden we al en doen we nu nog steeds en daardoor weten we nu steeds beter wat wel en niet werkt. En ik dacht dat mijn pijngrens gewoon lager was geworden, blijkt dat Peter nu gewoon veel harder (en langer) doorgaat als voorheen.

Dat de spanning van het onbekende weg is, daar heb ik niet zo'n last van. We zijn tenslotte niet elk weekend samen, dus er is altijd wel een beetje spanning als we elkaar weer zien. En inderdaad, stress bij 1 van ons (of beiden) werkt zeker niet mee. Vooral niet als je zo goed elkaar aanvoelt.

Yup in de loop der tijd wisselen die dingen behoorlijk (golven, golven golven) :-)