Wandering Spirits Forum

Pffff. Dat klinkt ontzettend heftig. Ik hoop voor je dat het een zeer tijdelijk fenomeen is en dat ie binnenkort makkelijker slaapt en voorspelbaarder wordt in z'n ritme. Prinsjes zijn veel leuker zonder gasbelletjes...

Heel herkenbaar! Knuffels en sterkte, want hoewel het natuurlijk weer overgaat (en daarna terugkomt.... en overgaat en terugkomt....) is het op het moment dat je er midden in zit gewoon loeizwaar en ook echt niet leuk. Succes met door deze sprong/fase/bui (of welk ander excuus ze ook bedenken voor ouders) heenworstelen en blijf jezelf vertellen dat hij het echt niet echt niet expres doet. Al is dat laatste nu vooral een note to myself met problematische nacht 80000 op een rij....

Oh dat is zo zwaar! Ik ken het gevoel en inderdaad alle adviezen die niet helpen zijn zwaar irritant. Hoop dat het snel iets beter gaat en vooral dat je er weer beter tegen kan. Sterkte!

vervelende is dat soms zo'n advies wel helpt. maar welke...

knuffs

Ik vond het hebben van een baby fucking zwaar. En iedereen was lyrisch over hoe geweldig het toch was, zo'n baby, en ik kon niet wachten tot die baby gewoon groter werd. Naar school ging. Kon zeggen wat ie wou. Heck, dat ik 'm naar z'n kamer kon sturen als ie vervelend was. Zelfstandigheid, al was het maar een klein beetje.

Baby' s zijn echt super schattig en lief en alles. Maar ook gewoon fucking moeilijk.

Ik heb er niks zinnigs over te zeggen, maar knuffels!

Ik wilde nog een kind, niet nog een baby. Ik geniet echt wel van alle leuke dingetjes, maar iets oudere kinderen vind ik leuker en makkelijker. Je kan meer overnemen, je bent minder aan het zorgen en je slaapt normaal gesproken stukken meer. Ik vind die babytijd ontzettend bijzonder, maar ik ben ook blij dat ze niet ontzettend lang zo klein zijn.

Ik vind mijn tieners echt fantastisch.

Ik hou van het hele kleine babyspul, echt de eerste weken en daarna heb je alleen je handen vol. Niet om je te ontmoedigen, maar peuters vond ik ook geen feest. Kunnen nog niks echt zelfstandig, gooien dingen om, breken dingen af, zoeken je grenzen op. Vanaf een jaar of - wat zal het zijn? - 6 of zo, begon ik het pas echt leuk te vinden. Ik ging door het vuur voor ze hoor! Maar genieten kan ik het niet noemen. Pas met een jaar of 6, dan gaan ze zinnige dingen terug zeggen, echt nadenken over dingen etc. En nu tieners vind ik echt het einde. Te zien hoe ze de wereld ontdekken en worstelen met dat onhandige, veranderende lijf en de hormonen.

Mijn moeder zei ook altijd dat ze ons helemaal niet zo leuk vond toen we zo heel klein waren, wat niks zegt over liefde of goede zorg. Ik weet nu wat ze bedoelt.

Ik vind peuters (of in ieder geval mijn peuter) makkelijker als een baby geloof ik. Maar ik kan het me wel voorstellen, kitten. En de huilbui die hij net had omdat ik zijn ijsje op had gegeten wat hij niet meer hoefde vond ik wel wat kansloos.

Wat fijn dat er zoveel herkenning op de post van Crownless komt, vast niet makkelijk om te delen; en in de Facebook wereld is altijd alles super fantastisch bij anderen thuis. Het helpt verder niks, je wordt er niet minder moe van ofzo, maar toch. Je bent iig niet alleen!

Dank je Crownless, we hebben hier a) dubbel gelegen door je ... ehhh ... heldere omschrijving, en b) weer even door waarom wij er maar "even" niet aan gaan beginnen.

Knuffel

Ik vind de huidige leeftijd (6) ook echt ideaal. Dat je een gewoon gesprek kunt voeren. Geen reserve kleding hoeft mee te slepen ivm eventuele ongelukjes. Douchen, omkleden, tanden poetsen gaat allemaal zelf (wel even controleren natuurlijk). Ik vond het zwanger zijn super, maar de baby tijd ook niet geweldig en dan had ik een makkelijke baby. Ik vond het vooral saai en monotoon.

Crownless, ik kan je van harte "The unmsumsy mum" en "Hurrah for Gin" aanraden. Unmumsy mum heeft 2 boeken en beiden zijn actief op social media. Echt een verademing om te lezen dat je niet de enige bent die het soms gewoon allemaal even zat is.

Knuffels! Kun je zoonlief een nachtje uit logeren doen bij opa/oma? Dan kunnen jullie in ieder geval een nacht slapen (en dat scheelt zoveel!) Anders gewoon nog een knuffel!

Veel knuffels Crownless! En hoewel ik van heel veel dingen heel erg geniet, vind ik het ook wel herkenbaar hoor. Vooral het slaapgebrek is best heel erg kut. Vandaag hebben Pieter en ik zo veel lopen mopperen over en weer... We konden allebei gewoon niks hebben door een slechte nacht, zo irritant!!

geen advies dus, maar gewoon een KNUFFFFFFFFFFFFFFFFFF omdat het ff zo zwaar is