Wandering Spirits Forum

Exhibitionisme is niet persé opgewonden raken van jezelf intiem tonen aan anderen.
Het wordt ook gebruikt los van de seksuele context als in, makkelijk veel van jezelf prijsgeven (vooral aan mensen buiten je inner circle), graag aandacht krijgen, meer dan gemiddeld open zijn over jezelf met als (gehoopt resultaat mooi/leuk/aardig/interessant gevonden worden. Ook je bezittingen/rijkdom tonen aan anderen noemen ze exhibitionisme.

In die zin zou je veel verslagen of intieme vragen/postings als exhibitionistisch kunnen beschouwen.

Maar ik denk dat de meesten daar niet bewust mee bezig zijn.
Zodra je in de SM wereld verzeild raakt, maak je veel mee, hoor je veel dingen, zie je veel dingen gebeuren en die dingen wil je delen, net zoals iemand wil delen dat hij of zij net iets heel leuks heeft gezien in de stad of iets nieuws gekocht heeft of iets leuks/aparts meegemaakt heeft op 't werk.
Alleen, in tegenstelling tot de 'vanilla' zaken kunnen de meesten over hun SM belevenissen maar weinig kwijt in hun normale kringetje. En dat blijft dan broeien en smeulen.
Dus dan is een SM forum of chat de uitgelezen plek om eens te melden wat je nu weer hebt meegemaakt.

Gewoon je ei kwijt willen over iets wat je heel erg bezig houdt of heel trots zijn op wat je hebt doorstaan.

En uiteraard krijgen sommigen simpelweg de opdracht om een verslag te maken en dat te posten.

Vroeger, toen mijn kennissen en vrienden kring nog gemengd was (vanilla's én SM-ers) schreef ik ook meer verslagen over wat ik beleefde. Inmiddels heb ik de vanilla wereld al grotendeels achter me gelaten, en de vanilla's die ik nog wel ken weten en accepteren gewoon m'n BDSM leventje, en dus kan ik daar m'n ei altijd wel kwijt. (zij het wat minder gedetailleerd misschien)

Dat de details vaak erg intiem zijn heeft ook met gewenning te maken denk ik. Op het moment dat jij veel details prijsgeeft over jezelf, krijg je dat vaak vanzelf ook terug. En als je veel intieme details ziet of hoort of leest, dan wordt het ook steeds normaler .. je grenzen verleggen zich gewoon.

Toen ik net begon, vond ik heel veel dingen shocking en ver gaan en eng en yuk en en etc.
Inmiddels ben ik er zo aan gewend dat ik nog maar weinig (ik kan zo niks bedenken) shocking vind of te ver vind gaan. Hooguit denk ik: 't Is mijn ding niet, maar doe wat je leuk vind.

Fijn dat niet iedereen mijn post negatief opvat of zich er aan 'irriteert'. Ik begon me al af te vragen of mijn vraag te moeilijk was, maar ik zie dat sommigen hem toch wel begrijpen.

Het is net als met veel andere aspecten van bdsm denk ik zo dat het posten van verhalen of ervaringen vaak gebeurt zonder dat je precies weet waarom. Hetzelfde geldt misschien wel voor de kant van de lezer: waarom zoek je bepaalde dingen op, en vermijdt je andere. Dat is niet altijd duidelijk.

Toch denk ik dat het wel uitmaakt of je een spel speelt, of seks hebt, en diep in je achterhoofd zit die 'community'. Vrijwel meteen als je klaar bent, of de volgende dag meteen je ervaring 'delen', dat moet toch op de 1 of andere manier invloed hebben op hoe je het beleeft, lijkt me. Dat kan gewoon niet anders.

Ik vond de opmerking van Pluis heel interessant dat spelverslagen en fictie voor haar hetzelfde zijn. Hangt het er niet een beetje van af hoe je schrijft? Mijn eigen spelverslagen en verhalen liepen erg in elkaar over. Ik heb nog zelfs nooit een sec spelverslag geschreven, als ik er zo over nadenk. Misschien dat ik daarom niet zo dol ben op te realistische verslagen, het is of iemand ineens zijn onderbroek naar beneden trekt ipv spannend stripteast... (vergelijkingen als deze laatste zijn alleen ter illustratie bedoelt, net als die over opdringerige types in een kroeg).

Je zou kunnen zeggen dat het een kwestie van smaak is. Aan de andere kant is het ook wel een interessante sociologische vraag waarom mensen een presentatie in een publieke ruimte/forum niet als zodanig ervaren, maar meer als een delen met vrienden, in de privé sfeer. Misschien is daar wel 'gewoon' het Internet schuldig aan.


respect,


poes

@puppysjors: ik denk dat jouw vraag nu ook beantwoord is?

groetjes,


poes

poes schreef:Fijn dat niet iedereen mijn post negatief opvat of zich er aan 'irriteert'. Ik begon me al af te vragen of mijn vraag te moeilijk was

En nu ga je neem ik aan heel verbaasd en beledigd zijn als er mensen die zich voor "dom" uitgemaakt voelen? Overigens zijn er aan jou ook een paar, op zich niet hele moeilijke, vragen gesteld, waar je misschien nog even op in zou kunnen gaan.

guilty^ schreef:

poes schreef:Fijn dat niet iedereen mijn post negatief opvat of zich er aan 'irriteert'. Ik begon me al af te vragen of mijn vraag te moeilijk was

En nu ga je neem ik aan heel verbaasd en beledigd zijn als er mensen die zich voor "dom" uitgemaakt voelen?

Je kúnt dat uit haar post halen, natuurlijk.
Je kunt er ook uithalen dat Poes zich afvraagt of ze onduidelijk in haar communicatie is, of ze het anders had moeten verwoorden.

Maar goed...

Om ontopic te reageren: Ik denk dat het nooit óf/óf is. Volgens mij is het nagenoeg altijd én/én. Soms zal het wellicht een 0,5% exhibitionisme zijn en 99,5% communicatie. Soms zal het andersom zijn. Vaak ligt het denk ik ergens in het midden, waarbij de waardes per post, per dag en per poster kunnen fluctueren.

Maar volgens mij gaat dat op voor zo'n beetje alles wat je communiceert over je leven. Op internet en IRL.

Ms. M schreef: Je kúnt dat uit haar post halen, natuurlijk.
Je kunt er ook uithalen dat Poes zich afvraagt of ze onduidelijk in haar communicatie is, of ze het anders had moeten verwoorden.

Inderdaad, dat zou heel goed kunnen. Ik heb het bewust fel opgeschreven. Ik hoop dat het bij poes de boodschap overbrengt dat een deel van het onbegrip weleens zou kunnen liggen aan de manier waarop zij zelf de boodschap brengt. Haar OP was behoorlijk aanvallend te interpreteren, en daarna kregen de mensen die reageerden de schuld van het communicatieprobleem en worden kritische vragen structureel genegeerd. Nu lijkt ze op het eerste gezicht weer de lezers aan te vallen voor wie de vraag te moeilijk zou zijn geweest.

Het is altijd wat goedkoop om bij een verkeerd begrepen bericht de lezer daarop aan te spreken. In verreweg de meeste gevallen ligt het communicatieprobleem bij de schrijver die te weinig zorg aan het schrijven heeft besteed. Juist als je zoiets gevoeligs wil bespreken als de reden waarom mensen hun hele gevoelsleven op een forum plaatsen, mag je je als auteur wel even tien keer achter de oren krabben over hoe je dat op een manier kunt doen zonder mensen tegen de schenen te trappen. Als je tenminste serieus in een goeie discussie geinteresseerd bent.

Ook ik deel gevoelens en beleving op het forum. Op deze site en mijn dagboeken op BDSMzaken. Ik zal niet snel praten over handelingen, die vind ik zelf niet interessant om te lezen want wat zegt nou de hoeveel x dat je klaarkomt als sub. Voor mij niets. Ik lees liever wat het met iemand doet, of het nu Dom of sub is. Kan ik me inleven of niet.

Lezen kan net zo fijn als een stel zien spelen in het openbaar. Ik heb er veel van opgestoken om te lezen en kijken. Zelf kan ik het niet intiem schrijven, ik durf het niet niet zo goed. Dat is voor mij toch iets tussen 2 personen en hoort daar te blijven, met soms een kleine uitzondering.