Pagina 3 van 18

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 28 jan 2012, 23:42
door juffie
ruby-vita schreef: Overigens is er volgens mij wel een polykoppel dat het al geruime tijd met zijn vieren uithoudt: Zesje en Mees/ Moralia en James.
Maar ze wonen niet bij elkaar in een huis.
Klopt, die was ik even vergeten inderdaad. Maar, het is ook zo dat zij thuis ieder een partner hebben voor het 'nilla deel, en bij de ander het BDSM-deel. Daarbij komt dat de getrouwde partners dezelfde voorkeur hebben en ook daar dus geen vergelijking met de ander gaat zijn. Ik bedoel, zesje subt bij Mees, James is ook sub, dus hij hoeft niet de Dominante strijd aan met Mees. (dit zou een issue kunnen zijn, zoals ik meen Boefje beschreef).
En inderdaad, ze wonen niet samen.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 00:00
door Lucifer Morningstar
Wat leonietje schrijft herken ik wel (en dat wist zij al). Ik zit sinds kort een beetje in dezelfde situatie. Ik zoek een vaste relatie, iemand om mijn leven mee te delen. Maar intussen heb ik een D/s met Voleuse en met haar zit dat er niet in. Ik ben van plan daarnaast gewoon verder te blijven zoeken. Maar ik denk dat dat toch iets minder makkelijk gaat als je al iemand hebt. Een deel van mijn aandacht is dan toch op Voleuse gericht. Ik kies er op dit moment voor om daar gewoon van te genieten en verder zie ik wel hoe het loopt. Voordeel voor mij is in dit geval dat ik geen kinderwens heb en geen duidelijke toekomstplannen. Leonietje heeft die wel en ik kan me zo voorstellen dat genieten van wat ze nu heeft tegelijk betekent dat ze haar toekomstplannen 'op pauze' zet.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 00:15
door juffie
Wat ik me ook al een paar keer heb afgevraagd...

Waarom worden nieuwe mensen/situaties in het leven meteen belabeld met 'relatie'? Stel dat Jerry van mij eens per maand een meisje mocht opscharrelen, of hij zou af en toe met een vaste Domina/sub spelen, dan hoeft daar toch niet meteen het sticker 'relatie' op? Dan klooit hij wat buiten de deur. That's it. Hooguit zou je dan kunnen zeggen dat wij een open relatie hebben omdat we niet 100% exclusief zijn.

Ik heb vroeger weleens een kortstondige D/s gehad. Kortstondig omdat voor mij een losse D/s niet werkte. Maar dan had ik puur een D/s met iemand, en geen 'relatie'. Ik werd dan gemept door iemand en misschien nog wat meer, en na dat feit vertrok diegene weer naar huis. Klaar.

Ik heb een fuckbuddy gehad. Die kwam, we hadden seks, en hij ging. Geen relatie...

Jerry en ik hebben 2x een triootje (1x mmv, 1x mvv) gehad, maar stel dat dat vaker was gebeurd, dan had ik dat echt niet meteen bestempeld tot relatie, maar was het gevoelsmatig nog steeds een erg goede vriend(in) geweest, maar ook niet meer dan dat. En ik had ons ook nog steeds niet als poly beschouwd.

Oprechte vraag dus; waarom dat stempel, relatie?

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 00:40
door Daantje
faery schreef:Ik zou het allerliefst een groot huis hebben, met verschillende appartementen (dus eigen badkamer, keuken, slaapkamer), zodat al mijn partners en hun partners heel erg hun eigen plek kunnen hebben, maar ook een huge-ass huiskamer (en nog een keuken?) om samen in te zijn.
Ik maakte daar laatst een opmerking over tegen shopdin. Ons gesprek ging over eenzaamheid en behoefte hebben aan knuffels. Dat het dan best wel fijn zou zijn om in soort moderne commune te wonen. Gewoon je eigen appartementje hebben, maar wel even langs kunnen hoppen voor een goed gesprek, een knuffel of wat meer. Klinkt zo best ideaal, maar daar zullen wel een boel haken en ogen aan zitten. Ook al zie ik zoiets wel als een meer moderne individualistische commune, niet zo'n Jaren '70 Bhagwan instelling.

De laatste tijd ben ik poly meer gaan begrijpen. Ik doe daar ook wel mijn best voor, wat lezen. Die get a room filmavond. Ik zie het ook gewoon gebeuren tussen Leonietje, Kitten, Heerscher en Dacrael. Daar leer ik ook wel van over de dynamiek van poly. Ik sta er nu ook wel anders tegenover dan vroeger. Het is minder een ver van mijn bed show geworden. Hoewel ik nog steeds mono ingesteld ben sta ik niet meer zo negatief over een deel zijn van een polydynamiek. Op relationeel vlak heb ik zo mijn eigen wensen en behoeften en ik kan mij heel erg goed voorstellen dat ik verschillende dingen zou kunnen delen met verschillende partners. Dat is volgens mij meer een open relatie dan een poly, maar goed. Labeltjes, labeltjes...

Wat Juffie zegt vind ik wel een goed punt. Wanneer is het nog "in overleg buiten de deur rotzooien" en wanneer is het een "relatie". Waarom zou je dat laatste stempel zo graag willen drukken terwijl het ook veel moeilijkheden kan impliceren.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 00:43
door Lucifer Morningstar
Dat ligt denk ik ook heel erg aan hoe je het woord relatie definieert. Dat kan heel smal zijn, dus alleen de vaste partner en alleen als het langdurig is. Maar je kan ook een kortstondige D/s al onder relatie rekenen. Ik denk dat het vooral iets is waar je het met elkaar over moet hebben. Is dit een relatie en wat houdt dat dan in. Maar het kan wel voor spraakverwarringen zorgen.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 00:45
door Ravelijne
@juffie Omdat mensen soms buiten de deur klooien en soms meerdere relaties hebben. Dat willen ze graag benoemen op een manier die bij hen past. Tuurlijk zijn er duizenden manieren om non-monogamie vorm te geven. Meerdere relaties is daar gewoon één van, toch?

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 00:51
door juffie
@ravelijne; ja tuurlijk, en dat kan en mag ook! Maar mijn vraag was meer: wanneer is het dan een relatie? En wat is de waarde van het woord dan nog, in de algemene zin. Zoals Lucifer aangeeft, qua spraakverwarring enzo..

Nah ja.. Ik zal het waarschijnlijk nooit goed begrijpen. :) Ligt aan mij hoor. :)

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 01:43
door kitten
Juffie, ik voel bij jou vooral heel veel verzet. Waar komt dat vandaan? Waarom vraag je je dit af? Vind je dat het te snel een relatie genoemd wordt? Want Heerscher en leonietje zijn alweer 4-5 mnd bezig, Dacrael en ik 3 mnd. Zou het voor jou beter voelen als ik "verkering" blijf zeggen? Kijk, wat Heerscher en leonietje doen, is van hen. Als zij dat relatie willen noemen, dan volg ik daarin. Ik weet niet eens of ze dat doen. Maar ze zijn wel verliefd en dat is voor mij al een zwaarwegende factor.

Wat Dacrael en ik hebben, noem ik in ieder geval wel een relatie. Waarom? Omdat het dat is. Het is meer dan "een beetje buiten de deur rotzooien" . Het is niet enkel een D/s. Het is in alle opzichten een liefdesrelatie. Ik ben verliefd op hem, dat is wederzijds, we doen D/s dingen samen, maar ook nilla dingen. Hij leert mijn vrienden kennen, ik de zijne. Hij noemt mij ook zijn "nieuwe vriendin" bij zijn vrienden en ouders. Enkele vrienden heb ik al ontmoet en ouders zal er een dezer dagen ook wel van kunnen komen. Vriendschap dekt de lading gewoon niet meer, D/s ook niet. Daarom noem ik het een relatie.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 04:24
door NatyaBE
juffie schreef:Nou nee, ik dus niet, want leonietje wil graag kindjes. Van zichzelf, en Heerscher wil niet.
Niet alle koppels die samenwonen hebben precies dezelfde wensen als het om kinderen gaat. Ja, Leonietje wil graag kindjes, ja, Heerscher wil ze niet. Maar dat betekent nog niet dat hun relatie tot mislukken is gedoemd of dat ze daardoor nooit samen zouden kunnen wonen (met zijn tweeën of met zijn vieren). Genoeg mensen die hun relatie belangrijker vinden dat hun kinderwens (of gebrek eraan).

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 04:26
door NatyaBE
juffie schreef:Maar mijn vraag was meer: wanneer is het dan een relatie?
Wanneer mensen het ervaren als een relatie. Volgens mij is het toch vooral een gevoelskwestie.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 09:17
door juffie
mmm, het is in mijn beleving niet zo zeer verzet, ik kan er (op poly dus) voor mezelf (al jaren) de vinger niet opleggen. Ik begrijp het niet en dat frustreert me. Misschien dat je dat voelt.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 10:02
door Boefje
Ik zie wat ik heb met wever ook als een relatie. Ik krijg er zelf het gevoel dat het woord "relatie" ter discussie staat omdat het mijn tweede relatie is. Anders gezegd: stel dat D-D er niet was, zou waarschijnlijk niemand mijn relatie met wever in twijfel zou trekken. Maar omdat D-D er wel is, wordt het wellicht als rotzooien gezien.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 11:05
door kitten
Dat herken ik ook heel sterk, Boefje. En hoteldebotelverliefd als ik ben, heb ik er een hekel aan als mensen me vragen of Heerscher dan mijn primaire relatie is. In praktijk? Ja, we zijn 3 tot 5 jaar samen, we wonen nu ook samen en als ik een personeelsfeestje heb, dan neem ik hem mee. Maar het doet zo'n pijn, het gevoel dat het mijn relatie met Dacrael bagatelliseert. "Voor erbij". Hij is niet zomaar "voor erbij". :(

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 11:18
door Daantje
@Juffie (en anderen) de moeilijkheden van poly worden best duidelijk beschreven en in beeld gebracht in de docu 'When two won't do'. Althans, voor mij als buitenstaander, ik heb geen ervaring om mee te vergwlijken natuurlijk. Die film, heeft ondanks het hoge hippie gehalte best wel wat info en uitlef gn zich. Ook het verschil tussen poly en swingen, wat heeeeeel verschillende dingen zijn weet ik nu.

Re: De lasten van polyamorie

Geplaatst: 29 jan 2012, 11:40
door JerryM
Ik denk dat als je bv een echte eigen kinderwens hebt, en je partner niet, en je dan wel helemaal doorgaat, een van de 2 uiteindelijk niet echt gelukkig gaat zijn. Dan heeft de partner zonder kinderwens het nog makkelijker, want die kan als de kinderen hem/haar uiteindelijk echt niet gelukkig maken scheiden, als de andere partner uiteindelijk toch echt kinderen wil kan het te laat zijn. Ik zou het risico niet willen lopen.
Niet dat je geen relatie moet beginnen dan, maar niet met een lange termijn monogame visie.