Wandering Spirits Forum

ontopic maar weer...
uhm thee dus en zachtjes aan ff pitten en beter worden

*brengt petra keelsnoepjes en een lekker dekentje*

even uitzieken meis, ik zorg wel voor een kopje thee voor je. Honing er in?

!
Je geeft jezelf al goed advies dus verder heb ik niets toe te voegen

Maar Marijke, pro-dommen in eigen beheer geen optie dan? dan ben je niet afhankelijk van een werkgever en werkrooster, maar werk je wanneer je je goed voelt, tis dan wel een kwestie van afspraken op korte termijn maken en niet lang van te voren afspreken...

verder kan ik er weinig zinnigs aan toevoegen... warme kruikjes toewensen en dat het maar snel over gaat enzo.. KNUFF

Oh dit is zoo herkenbaar! Niet vanwege buikklachten en niet met het werk als prodomme, maar ik wil ook altijd maar doorgaan en dat mijn werk vooral op me kan rekenen en dat mijn lijf maar gewoon mee moet werken en bluh!

Ik snap je zo goed, ik weet precies welke frustratie je voelt, hoe klote het is om dingen door je lichaam te moeten afzeggen en MEH!

Knuffel meis!!!

Beste Marijke, ik herken de frustraties maar al te goed. Het jammere van prikkelbare darm syndroom is dat je er mee moet leren leven en je soms flink in een dip zit. Ook ik baal wel eens van mijn darmproblemen als het helemaal fout gaat met de stoelgang en krampen. Al heb ik dan een andere darmziekte en kan ik niet helemaal niet voelen wat je bedoelt, maar wel de psycholgie van een chronische ziekte en een handicap en hoe moeilijk dit soms is.

Wat ik lees is dat je aan het accepteren bent en dat kost pijn en energie. Verzet, boos, teleurstellingen zijn zo herkenbaar voor mij. Vooral als je ambities hebt en je iets wilt bereiken met opleidingen en een toekomstdroom. Het is niet erg om toe te geven als het even niet gaat, op te laden en dan weer door te gaan. Ik weet niet of je werkgever weet dat je pds hebt, maar je hebt een geldige reden om ziek te zijn. Ga de schuld niet bij jezelf leggen en dat je onbetrouwbaar bent. Als ze niet tevreden over je zijn hoor je dat wel (neem ik aan). Wees lief voor jezelf, dat mag! En soms even uithuilen dat het oneerlijk is mag ook. Die momenten heb ik ook vooral het onverwachts komt en je leuke dingen wil gaan doen. Stukje bij beetje leer je accepteren. Ik heb mijn beperkingen voor 95% geaccepteerd omdat ik te eigenwijs ben om het helemaal te accepteren. Mijn handicap aan mijn been duurde 7 jaar en mijn darmziekte word ik ook elke dag aan herrinnerd. Dat blijft moeilijk als ik de littekens zie op mijn buik. En toch heb ik een lieverd gevonden die het niet eens ziet, me mooi en aantrekkelijk vind en we heel oud met elkaar willen worden.

Ik hoop dat deze dip snel over gaat voor je.

lotus {P} schreef:*brengt petra keelsnoepjes en een lekker dekentje*

even uitzieken meis, ik zorg wel voor een kopje thee voor je. Honing er in?

oo dank je lotus lekker ff verwennen ja honing erin
nu paar dagen kuren... voel me iets beter alleen die heesheid blijft
GRRRRRRRRR

verder gaat het redelijk

knuf van mij

waarom laten bepaalde beslissingen zo'n kutgevoel achter?
wetend dat je wel moet, omdat het anders weer fout gaat..
wetend dat je liefst anders wil, maar dat dit wel moet.. er ook wel achter staan...
maar toch... het voelt fout... en toch ook weer niet...

#(%$&(*#%)#&%)IU)EROWIYUI%E#%&)*(#&$*()&)#@Y)*Y%#&%).... zoiets..

hoop dat het in toekomst toch makkelijker wordt....
maar daar heb ik nu ff helemaal niks aan!!!

* slaat haar armen om Phedre heen voor een dikke troost knuffel, en zegt: Het komt allemaal goed!*

*knuffelt phedre*

*ploft even neer om zelf om knuffels te vragen*

knuffelt nijn

knuffelt phedre

knuffelt petra

thanks ruby en boefje en inmiddels ook nijn en anne en zo....:)

gevoel over beslissing is ook heel afhankelijk van hoe ik voel.. ene moment trots dat ik het gedaan heb.. andere moment verdrietig... ene moment goede beslissing, .. andere moment voelt het toch fout.... verwarrend.. dubbel... moeilijk soms...

maar komt wel een keertje goed...

en knuffels voor nijn!:):)

Hele dikke knuffels voor stoere hardwerkende Nijntje.