Het gaat er inderdaad niet om wie er de schuldige is aan dit hele verhaal, ik voel me zeker niet in mijn eer aangetast door mensen die mij irritant of een slappe zak vinden, want dat is echt niets nieuws meer.
Wel vind ik het sneu dat dat ook zo openbaar gezegd moet worden en er verder niet op de vraag wordt ingegaan.
Mijn vraag is of meer mensen dit herkennen en hoe het mogelijk is.
Als er mensen zijn die wel eens de Dungeon Monitor zijn, dat ik op openbare locatie, met meer dan 60 bezoekers, waar ik ten overstaan van (vrijwel) iedereen voor heel even alleen lig, niet alleen gelaten mag worden en mijn D geen toestemming krijgt om speeltjes te pakken?
Dat was mijn vraag, zonder namen te noemen heb ik volgens mij ook geen specifieke details genoemd van hoe het ging, alleen de belangrijkste puntjes van mijn eerste, enige en hopelijk laatste vervelende ervaring.
Ik heb geen toestemming gegeven om dit ene puntje eruit te lichten, maar als de groep het nodig acht hun DM-beleid toe te lichten, zonder te verwijzen naar dit incident, vind ik dat uiteraard prima.
Dan zal ik wel weer een slappe lul zijn in de ogen van de mensen die mij toch al niet mochten, so be it. WS is geen SamariuM, ik heb geen zin om hier bekend te staan als het zwarte schaap of de zondebok of pispaal.
En dat de mensen die mij niet mogen van SamariuM komen is logisch want die "kennen"* mij al.
Wel jammer dat ze het nodig vinden om dat nog even te benadrukken, dat ik zo`n loser ben, maar goed als zij daar gelukkig van worden...
Frodo schreef:
Als je het onder ons wil houden, zoek dan de openbaarheid niet op...
Ik heb de openbaarheid niet opgezocht, ik heb de situatie, zoals ik die beleefd heb, omschreven zonder namen en toenamen te noemen.
Dat ik geen toestemming geef tot een uitleg van dit ene incident is omdat ik geen zin heb in een rel waarin Di-Marco als aansteller wordt neergezet, of waarin ik (voor zover er al sprake is van gelijk krijgen of hebben) in het ongelijk gesteld wordt.
Want ik heb helemaal geen discussie willen starten, ik heb een vraag gesteld, niet meer en niet minder.
Er zullen altijd mensen zijn die het niet met me eens zijn, of die me niet mogen, dat interesseert mij niet, ik steek liever mijn energie in mensen die mij wel mogen, mijn vrienden en vriendinnen en familie.
Ook steek ik geen energie in een rel over of ik wel of niet gelijk heb, want daar heb ik 1) geen zin in en 2) dat doet er niet toe.
* kennen: in de zin van weten hoe mijn naam klinkt en hoe ik eruit zie