Wandering Spirits Forum

Dat ben ik met je eens. Niet met een lange termijn monogame visie.

Lucifer Morningstar schreef:Dat ligt denk ik ook heel erg aan hoe je het woord relatie definieert. Dat kan heel smal zijn, dus alleen de vaste partner en alleen als het langdurig is. Maar je kan ook een kortstondige D/s al onder relatie rekenen. Ik denk dat het vooral iets is waar je het met elkaar over moet hebben. Is dit een relatie en wat houdt dat dan in. Maar het kan wel voor spraakverwarringen zorgen.

"Wel voor wat spraakverwarringen" vind ik nog een understatement. Het woord "relatie" wordt tegelijk voor het alomvattende "2 mensen die elkaar kennen" gebruikt (zakelijke relaties zijn evengoed relaties) als voor het meest nauwe (liefdesrelatie tot de dood hen scheidt). En voor alles wat ertussen zit.

Wat ontbreekt is een fatsoenlijke naamgeving. "Open" en "gesloten" relatie gaat nog net, maar benamingen als "primaire" en "secundaire" relatie zijn zo'n ondingen. Ik heb het vroeger een tijdje gebruikt, tot iemand er vanuit bleek te gaan dat ik mijn poly'tje als "hiërarchisch" zag. Oftewel dat Boefje haar liefde voor D-D op de eerste plaats kwam.

Met olleke was het ook niet gemakkelijk om het echt uit te leggen. Enerzijds bracht ik veel meer tijd met olleke door en hield ik meer rekening met haar gevoelens (en niet alleen omdat het voor haar nog veel nieuwer is). In dat opzicht was het dus een primaire relatie. Anderzijds moest ik wel duidelijk maken dat ik van hen allebei evenveel hield (oké, meer van Olleke...maar dat verminderde mijn liefde voor Boefje niet). En dat was niet altijd gemakkelijk (ik schreef het al: ik had soms 't gevoel dat ik Boefje verwaarloosde).

wever schreef:dat ik van hen allebei evenveel hield (oké, meer van Olleke...maar dat verminderde mijn liefde voor Boefje niet)

Je kan niet in een zin zeggen dat 1=1 en tegelijk 1>1.



edit: Zeg dan gewoon eerlijk dat je van allebei houdt, maar dat je - op dit moment - wel een favoriet hebt. Wat is daar zo moeilijk aan?

Die favorietenrol kan best wisselen hoor. Dat die plaats- en tijdsgebonden is.
En dat als ze samen in een ruimte zijn dat heel moeilijk kan zijn. Maar soms ook niet. Die onzekerheid mag best uitgesproken worden.

Ah! Maar Wever stipt wel een gevoelig punt aan, waar ik ook tegenaan loop! Als ik niet bevestig dat Heerscher mijn primaire relatie is, dan hou ik dus evenveel van hem als van Dacrael. Maar Dacrael ken ik pas net, dus hou ik dan wel zo veel van Heerscher? Als ik na 3 maanden al moeite heb om een primaire aan te wijzen, hoe lang dan nog voor het uit gaat met Heerscher? Hoeveel mensen twijfelen er nu aan mijn liefde voor Heerscher? De praktijk is dat Heerscher de primaire relatie is, maar in mijn gevoel kan ik er geen aanwijzen. Ze zijn te verschillend. Hou ik meer van vers brood of van sinas? Beiden zijn andere liefdes. Soms heb ik honger en soms heb ik dorst. En beiden heb ik nodig. Het is niet eens een "evenveel".

EDIT: dit is dus @Jerry:
Dat kan ik stiekem lekker WEL!



Maar serieus: ik weet heel goed dat het dubbel is, Jerry. En zo voelt het ook. Ik kan niet eens bewust beslissen dat ik meer van de een houd zonder dat ik daarbij gelijk aan de ander denk en ook evenveel van haar houd.

Gek genoeg had ik dat niet toen ze in dezelfde ruimte waren (de paar keren dat 't gebeurde, dus). Toen hield ik gewoon van allebei evenveel.

NatyaBE schreef:

juffie schreef:Maar mijn vraag was meer: wanneer is het dan een relatie?

Wanneer mensen het ervaren als een relatie. Volgens mij is het toch vooral een gevoelskwestie.

Ja, dat!

Lieve polyamoristers. Dank jullie wel voor dit draadje. Ik dacht altijd dat je wel bovenmenselijk nooit jaloers of onzeker mocht zijn om een poly aan te kunnen. Wat schrijven jullie mooi over de onzekerheden die erbij komen.
Eigenlijk is het een rotvraag over de hiërarchie van de relatie..
Je vraagt aan ouders toch ook niet van welk kind ze het meest houden, of aan kinderen of ze papa of mama liever vinden. Hé ik kan niet eens kiezen tussen mijn katten..
Ik bedoel hier geen ranzige vergelijkingen te maken.. meer een parallel naar andere soorten liefde. Hé ook maar een poging van een monogaam die probeert te begrijpen.

madeleine schreef:Je vraagt aan ouders toch ook niet van welk kind ze het meest houden, of aan kinderen of ze papa of mama liever vinden.

Ik vind het eigenlijk wel een mooi vergelijk. En ik probeerde wever ook zoiets te vertellen. Zijn liefde voor olleke was anders dan de liefde voor mij. Bovendien begreep ik dat ie hartstikke verliefd was, vlinders in de buik etc. Dat is zo overweldigend dat het gewoon een tijdje zijn hoofd en hart in beslag neemt. Ik weet dat. En ik voelde me niet minder geliefd.
Ik zie ook de rol die ik vervul. En de rollen die ik niet in zijn leven vervul. Ik ga niet met hem samenwonen. Ik vind het niet meer dan normaal dat hij tegen een lief aan zou lopen met wie hij dat wel zou willen en ook gaat doen. Dat houdt in dat ik me aan regels te houden hebben die hij en zijn lief opstellen. Dat is niet altijd makkelijk maar ik vind dat logisch.

@kitten.
Ik snap je helemaal. Frustrerend niet?
*heeft nu geen tijd om hier ook wat voorbeelden neer te zetten*
Komt nog.

Deze dan:
Mijn ouders weten van mijn poly en bdsm. Mijn zusje en haar vriend ook. Ik heb het ook een aantal vanille vrienden verteld. Maar niet allemaal. Ik schat in dat ze dat niet "aankunnen". En daar zit dan voor mij ook meteen een knelpunt. Ik heb meer dan eens een verjaardag afgezegd omdat wever hier een weekend was. Wat niet leuk is.
Ik had hem liever meegenomen. Maar wie doe ik daar een plezier mee? Vooral mezelf, omdat ik geaccepteerd wil worden, omdat ik wil laten zien dat ik twee lieve mannen in mijn leven heb. Ik ga in zo'n weekend zelfs niet eens naar de vrienden die er wél van weten. Waarom niet? Omdat daar diezelfde vrienden zitten die het NIET weten.
Het voelt zo scheef. Als een stel vrienden zwanger is en/of gaat trouwen, vertellen zij dat de hele vanillegroep zodat iedereen kan meeleven. Ik wil gewoon ook vertellen welke leuke dingen er allemaal in mijn leven gebeuren.

Als je lesbisch was geweest, dan had je het misschien ook moeilijk gevonden om te zeggen tegen je vrienden, maar deed je het (gok ik) ook. Waarom nu dan niet?

Omdat homofilie maatschappelijk geaccepteerd is en mijn vrienden daar voor open staan. Polyamorie en bdsm zijn niet bijster maatschappelijk geaccepteerd. En ik schat in dat ze er niet voor openstaan / het niet aankunnen. Ja, dat is een inschatting, dat weet ik. Soms denk ik ook: "Fuck it, ik zeg het gewoon". Aan de andere kant heb ik ook een vriend zien schrikken toen ik vertelde dat D-D en ik aan bdsm deden. Foute inschatting. Dus wie deed ik daar dan een plezier mee? Ik voel niet de behoefte om vrienden te laten "schrikken".
Het is soms gewoon niet zo simpel als het lijkt.

Heel herkenbaar boefje.. ik heb geen idee over hoe je dat soort dingen aan zou moeten pakken, zit er zelf namelijk ook mee.. Mijn familie en mijn vanilla-vriendengroepje van vier man weet van niks.. Ik heb redenen om ze het niet te vertellen, maar het is wel lastig soms.. Zo kan ik hen niet vertellen over TW, want dan moet ik ook vertellen over zijn vriendin...

Ik weet het niet. Ik vind poly iets anders dan bdsm, merk ik. Ik heb twee relaties, en ik vind het maar raar dat ik over de ene relatie m'n mond zou moeten houden. Voor mij voelt dat hetzelfde als mijn mond moeten houden omdat ik een relatie van iemand met hetzelfde geslacht zou hebben. "Vroeger" zou dat ook niet geaccepteerd zijn. Moet je er dan maar je mond over houden? Dat gaat de situatie niet veranderen. Al is dat wel erg het politieke persoonlijk maken, wat past bij mijn levenshouding, maar niet bij iedereen.

Ik heb overigens wel getwijfeld over het "uit de kast" komen op mijn nieuwe werk trouwens, omdat ik ook management-ambities heb, en besloten het gewoon te zeggen als het ter tafel komt (als het over relaties gaat, bijvoorbeeld). Ik heb nog geen enkele rare reactie gehad. Sowieso eigenlijk niet, en ik ben out naar al mijn vrienden, kennissen, en familie.

De lasten van polyamorie: je borden en bestek gaan zo snel op! Na een gezellige dag met z'n vieren zevenen, eten we nu van servetjes, want de vaatwasser was nog niet klaar.

Heb eindelijk tijd gevonden om dit topic te lezen (had 'm al wel aangemerkt als een topic dat ik wilde volgen)
Met verbazing heb ik sommige reacties gelezen en in andere zag ik herkenning. Erg leuk!

In mijn ervaring kom ik geen aandacht te kort. Ik heb dan ook bewondering voor de manier waarop kitten haar aandacht weet te verdelen over haar kinderen, Heerscher, mij en haar andere sociale verplichtingen.
Ja, ik had zorgen dat ik Heerscher 'in het vaarwater' zou zitten en die zorgen heb ik ook meteen geuit, maar beiden(!) hebben aangegeven dat ik kitten hierin moet vertrouwen en dat doe ik nu dus ook. Zij stemt af met Heerscher en ik stem af met kitten (geen flauw benul hoe Heerscher en leonietje dit doen, maar dat zal vast hetzelfde gaan) en tot nu toe werkt dit voor ons.

Wat mij verbaasde was de volgende reactie (I lol'ed):

juffie schreef:Tja, maar dan zou leonie met Dacrael kinderen moeten krijgen ofzo? Ik weet niet of hij überhaupt een kinderwens heeft, maar leonie zit in een relatie met Heerscher en hij wil nu niet dan niet nooit niet kinderen...

In alle eerlijkheid zou ik het niet erg vinden om kinderen te krijgen en ik heb meer dan eens te horen gekregen dat ik het verdien om kinderen te krijgen (don’t ask! Mijn 'dilemma' hierin is dat ik me nu ondertussen te oud vind om nog aan kinderen te beginnen), maar ik snap niet dat iemand tot de vraag kan komen of ik en leonietje dan maar een kind zouden moeten gaan maken, als Heerscher zich hiervoor niet leent...
Waarschijnlijk (ja, ik vul in, sorry daarvoor) komt de vraag op, omdat het niet helemaal duidelijk hoe onze 'poly' in elkaar zit. Dus zoals Wever terecht stelt:

Wever schreef:Euh...heeft Dacrael überhaupt iets met leonietje?

Dank je voor deze vraag, en: Nee. Ik heb een relatie met kitten en zij heeft op haar beurt een relatie met Heerscher. Heerscher heeft op zijn beurt weer een relatie met leonietje. Het is in mijn ogen dat ook geen optie dat leonietje en ik samen aan een kind maken en gelukkig denkt leonietje er net zo over.

Gezien onze onderlinge relaties zijn we dus een (zoals mij dat is uitgelegd) een U-kwartetje, niet een "gesloten"-/”volledig”-/"O"-kwartet.
Bij tijd en wijle wil ik ook nog wel eens roepen dat ik in onze relatie niet poly ben, maar dat kitten dit wel is . Het feit dat ik helemaal okay ben met Heerscher, geeft dan weer aan dat ik toch wel op z'n minst poly-minded ben. Ach, fuck it, ik ben poly. Klaar.

Ja, ik herken duidelijk in kitten dat Heerscher en ik twee verschillende aspecten van kitten vervullen en elkaar daarbij niet hoeven te bevechten om haar affectie/aandacht. We krijgen het allebei even veel/weinig en net als Heerscher vraag ook ik op tijd, en op mijn manier, om aandacht als ik dit nodig denk te hebben.

Wat betreft samenwonen; een samenwoon vorm waarin we drie of meer gekoppelde woongedeeltes zouden kunnen hebben, met een paar gemeenschappelijke ruimtes, zou ik niet verkeerd vinden, nee. Leuk! Maar zoals kitten al opmerkt, is dat nog nooit met z’n 4-en gezamenlijk besproken en volgens mij is het daar ook véél te vroeg voor. Laat ons eerst maar eens het eerste jaar doorkomen.

So far, my 2cts...