Heerlijk, ik ben ook niet een al te trouwe verschoner van kattenbakken, dus dubbel zo blij.
Vorig jaar twee herplaatsers erbij genomen, waarvan eentje niet goed zindelijk was... En ook nog eens niet goed naar buiten durfde ivm de honden. Uiteindelijk heeft ze het gelukkig geleerd.
Vervelend als er een andere kat in je huis komt. Dat hebben we hier gelukkig niet met hond in de gang + terrorkat Zeddie
Dan heb ik nog een beest in de aanbieding
Leuke, mooie, bijna twee jarige duitse herder, goede stamboom, wel een beetje dommig voor een herder, staat nogal hoog in de driften.
Profiel nieuwe eigenaar: Moet van rommel, herrie en tandafdrukken in knie houden
Wie biedt?
Gistermiddag constateerde ik dat er een soort van ongeluk in de keuken was gebeurd. Het leek op een combi van een omgevallen kledingkast, een kids-on-acid-party, een kleine natuurramp en de overblijfselsen van het wereldkampioenschap modderwostelen.
Dus dacht ik dat het een goed idee zou zijn de keuken eens grondig te soppen. Uiteindelijk bleek de keuken mee te vallen na het verwijderen van alle zooi die te zien was. Ik ging vrolijk met de stoomreininger in de weer, laptop met muziekje op het aanrecht, keukenkastjes begonnen al te glimmen, helemaal goed.
Toen het keukenproject dus eerder klaar was dan gepland, viel mijn blik op de indoorgevangenis aka Lotte's kennel, die aan de keuken grenst. Die had vooral een schoonmaakbeurt nodig...
Lotte was al redelijk opgereld vanwege alle activiteiten waar zij geen deel aan mocht nemen. Dus toen ik de kennel opendeed hapte ze al even in mijn arm. Schattig. Nou ja, Lot, haal je speelgoed uit de kennel! Aldus geschiedde. Ondertussen haalde ik de mand en aanverwante zooi uit de kennel, bedenkend dat ik dat beter had kunnen doen vóór ik de keuken schoonmaakte. Lot is een sloper, dus alle dekens in de grijze bak, nieuwe lagen al klaar. Hey! Dochters jas in stukjes... Die was ik al kwijt
Na sorteren bleek de kennel een theedoek, een handdoek, een plastic bord, een voetbal, een paardenborstel, mijn lenzenhouder, meerdere sokken en diverse stokken en stenen te bevatten. Niet alle items waren nog even bruikbaar. Lotte!
Lotte was zich van ondertussen van geen kwaad bewust en sjouwde vrolijk dingen van binnen naar buiten en omgekeerd. Toen veegde ik de laatste zand en versnipperde snippers uit de kennel en duwde met de bezem de herder die daaraan hing uit de kennel, NEE! Vervolgens hanteerde ik de stofzuiger, met een wijzend vingertje richting hond. NEE! Toen pakte ik de stoomreiniger. Van alle huishoudelijke producten waar Lot een hekel aan heeft is de stoomreiniger haar ergste vijand. Dus toen begon het gillen. Lot, NEE! (kansloze NEE)
In kennel met de deur dicht de muren schoonstomen, begeleidt door een gillende herder aan de andere kant van de tralies echoot nogal, dus de muziek kon ik allang niet meer horen. De andere honden leek het leuk om eens flink mee te janken en blaffen, om het feest compleet te maken, maar dat was na een KLAARRRRR, STELLETJE HALVEGARE *&%$# HONDEN, snel afgelopen.
Waarna zoon even in de keuken verscheen, zei, jij mag geen kut zeggen, en weer verdween. Nou ja, kut was één van de minst erge krachttermen
Toen ik de kennel weer uitstapte werd ik gelijk omver gebeukt door Lotte, die van de gelegenheid gebruik maakte om de zware metalen waterbak tegen mijn enkel te lanceren en me een verse kras over mijn ribben te bezorgen. LOoooo... Op cartoonachtige wijze ging ik op mn plaat over de ontstane plas water. Lotte werd uitzinnig van blijdschap. JAAAA, STOEIEN!!! Mijn gezicht beschermend en niet voor herhaling vatbare scheldwoorden uitend ging ik onelegant zitten, duwde het hellebeest van me af en klopte die stomme hond maar eens op haar kop. Kalm maar, idioot beest. De vrouw leeft nog, min of meer. De keuken was ondertussen weer ongeveer net zo'n zooi als voordat ik uberhaupt begonnen was. Overal zat water en hondenhaar en pluisjes stof.
Maar, de kennel was schoon!!
Dus toen heb ik het monster weer opgesloten en de keuken opnieuw schoongemaakt. Lot was wat vermoeid van alle drukte en lag blij hijgend toe te kijken hoe ik poetste.
Eenmaal klaar nam ik haar en de anderen mee naar buiten om te wandelen en toen draafde ze blij naast me, duidelijk tevreden over de goede samenwerking tussen hond en baas, terwijl ze mijn kuiten blauwsloeg met een achterlijk grote stok
Misschien mag ze toch blijven...