Wandering Spirits Forum

Dank je, ga ik nog even terug naar de bieb. Ik vond het boek van sarah coster ook wel eerlijk in de negatieve emoties die er bij kwamen kijken.

Ja, maar het verhaal van Sara loopt goed af uiteindelijk. Dat deze niet goed afloopt, is geen spoiler, dat staat al in de titel.

Hoi eireann, wat een grote beslissing, alleen een kindje willen opvoeden. Maar ik kan merken dat je er goed over nagedacht hebt. En dat is in mijn ogen belangrijk; weten waar je aan begint, informatie inwinnen en niet zomaar er in springen.

Veel mensen hier hebben er al iets over gezegd en ik weet niet zo goed wat voor 'nuttigs' ik kan toevoegen (heb zelf geen kinderen, ben alleen oppastante). Wilde toch even reageren om te zeggen hoe mooi ik het vind dat je je kinderwens niet naar achter drukt alleen omdat je partnerloos bent (of een partner zonder kinderwens hebt, weet niet precies hoe het nou zit). Zo'n sterke kinderwens heb ik zelf helemaal niet en ik kan me altijd moeilijk voorstellen hoe dat voelt. Daarom vond ik dit topic interessant om te lezen. En als jij het graag wilt, dan hoop ik dat je de kans krijgt om ervoor te gaan (al klinkt dat misschien gek). Ik hoop dat je meer blijft posten over hoe het gaat, als je zover bent.

(Misschien moet ik toch eens uitzoeken hoe ik in die "X-files" terecht kom (heb er al eens naar gezocht maar kan er niets over vinden), ik mis best wel veel heb ik het idee ).

Toegevoegd aan xfiles. DB heeft onze relatie een paar maanden geleden verbroken. Dus het alleenstaand is ongewenst, een kindje erg gewenst

(dacht altijd dat jijeen man was!)

Hé, dank je wel. Zie het bordje nu wel opeens!

Ik wist niet van het verbreken van je relatie, dat zal moeilijk zijn. Daar wens ik je sterkte bij. Kan me wel voorstellen dat dan nu die kinderwens weer meer naar voren komt, aangezien een nieuwe relatie opbouwen vaak ook weer tijd kost en je had zelf al een leeftijdsgrens in je hoofd voor kids.

Dat ik misschien een man zou zijn heb ik op Samarium ook eens gehoord. Ben toch echt een vrouw. Is de nickname "Xay" mannelijker dan ik denk. Misschien lees je mijn berichtjes vanaf nu wel heel anders.

Vandaag bij de fertiliteitskliniek geweest. Had er geen heel erg fijn gevoel bij, en heb het er nog even met kitten en m'n moeder over gehad. In principe gaat het vrij snel als je daar groen licht krijgt. (eerst gesprek met psycholoog). Kwam er met een boel denkwerk en negatief/neutraal gevoel vandaan.

Daarna online een oproepje gevonden van een man uit de regio die zoekt wat ik biedt, en daar kreeg ik meteen een heel enthousiast gevoel bij.

dus ik ga morgen de kliniek bellen om de rest van het proces stil te zetten. Mocht ik geen leuke/passende homo vinden dan kan ik altijd daar naar terug, maar ik wil me nu focussen op waar ik me echt goed bij voel, en dan voor de formaliteit doorgaan met zo'n proces lijkt me niet handig. Voor m'n hoofd, en voor de ziektekosten die niet nodig zijn.

Als dat goed voelt, is het de juiste keuze. *knuf*

Yup. Hoop dat het direct fijn verloopt met die man!

Misschien wordt het niks hoor met die man, maar het duidelijk verschil in gevoel was wel heel verhelderend zo op 1 dag

Anne, ik weet niet waar je het oproepje gelezen hebt en wat voor soort oproepje het was enzo, maar doe wel goed onderzoek naar dergelijke oproepjes. Er zijn - helaas - donormannen die het niet zo nauw nemen met eerlijkheid.

Natuurlijk! Het blijft het internet.., maar het verschil in mn gevoel was zo groot, dat was fijn met keuzes maken.

Vandaag bericht gehad van een wensvader. Vrijgezel en uit de regio. Morgen even bellen en dan eens afspreken. Soort relatie-daten dit maar dan anders

Misschien een kennis/vriendin meenemen naar die date?

Misschien niet op de eerste "date", maar uiteindelijk moet ik 'm wel keuren natuurlijk.

Gesprek vanmiddag met Mam:

*telefoon piept*
Mam: wat was dat?
*Anne checked*
Anne: oh, een email van een homo...
Mam (verbaasd): waarom krijg jij daar mail van?
Mam: ooooh! Een schoonzoon homo! Leuke mail?

Toffe moeder.

Maar ehm, ik vind het woord homo steeds zo stom klinken!