Wandering Spirits Forum

succes, ik heb het ook overleefd en ik heb nog een aantal bezoekjes te gaan

Ik moet afspraak bij oude tandarts voor half oktober nog afzeggen en nieuwe tandarts zoeken, ivm verhuisd zijn. Dat soort dingen word ik nerveus van...
laatste tijd sowieso beetje in een geenzinomdingenteregelenbui.

Hm, ja, nieuwe tandarts.. Dat moet ik ook nog steeds eens doen

Ik ben heel erg zenuwachtig en doodsbang voor gesprek met studieadviseur vanmiddag. Kijken of ik mijn studie nog kan en mag afronden. Gelukkig gaan mijn ouders mee. *misselijk ende buikpijn*

En? Hoe is het gesprek gegaan Feline?

Het ging wel oké. Heel erg blij dat mijn ouders erbij waren.
Ik ben nu op advies van de studieadviseur gestopt met mijn scriptie voor minimaal 6 maanden ivm therapie, omdat zolang mijn klachten nog zo heftig spelen, die scriptie er nooit zal komen. Verder via hem verzoek ingediend bij de examencommissie voor (nog langer) uitstel van afstuderen. Nu dus vooral wachten op hun oordeel of ik nog mag doorstarten na mijn therapie of dat het beter is als ik het erbij laat. Mij is het om het even, hoewel afronden studieschuld-technisch uiteraard beter zou zijn.
Ach, ik heb sowieso plannen om, met of zonder WO-BSc op zak, via een (verkorte) HBO-opleiding wat meer praktijkervaring op te doen, zodat ik wel op HBO-niveau in mijn vakgebied kan werken (gaat met een WO-BSc niet).
Nu alleen kijken hoe ik het financieel ga doen. Stufi gaat nu wegvallen en Wajong aanvraag loopt nog wel paar weken (max. 8 weken nog van de max. 14). Werken wordt moeilijk, dus ik bijt alvast keihard op een houtje..


Of is dit weer te veel informatie?

Voorschot aanvragen geen optie?

(Ik vind het zo'n ontzettend achterlijke situatie, dat ze mensen gewoon een maand of 2, 3 in de kou kunnen laten staan. Echt, dat zou niet moeten kunnen)

Wel goed dat er nu een plan is, lijkt me Feline? :close_knuf:

volgens mij kan je na een maand een voorschot aanvragen. Dat was tenminste wel altijd zo bij een ww-uitkering en ook bij een andere uitkering weet ik.

Ik ben nerveus omdat mijn moeder overmorgen een staar-operatie krijgt aan het ene oog wat ze nog heeft...Eigenlijk ben ik vooral nerveus omdat zij erg bang is en ik niet goed weet hoe ik haar gerust kan stellen
Na de operatie ben ik bij mijn ouders in huis om ze te verzorgen en ik zie vooral op tegen de nacht. Zal ze in de war zijn? Zou ze uit bed gaan, midden in de nacht, terwijl ze niks kan zien? Heb ik wel goed in de gaten hoe je iemand moet verzorgen die tijdelijk blind is

Heeft er iemand tips en/of ervaringen?

Als ze in dr eigen huis is, zorgen dat de gangpaden vrij zijn en het redelijk netjes is. Niks vervelender dan ergens over struikelen. Verder lekker op bed laten liggen of de bank, radio of hoorspel/leesboek aan en kopjes thee brengen

mijn moeder wordt dinsdag gedotterd.. in dr dijbeen.. stuk van 10 cm dat verstopt zit. OP zich een hele kleine ingreep, niks om je zorgen om te maken... maar ik heb er een kutgevoel bij en ik kan het niet verklaren.... ik vertrouw t gewoon niet... en werkelijk geen flauw idee waarom niet... zo'n onbestemd onderbuik gevoel. t mens is bijna 75, aquajogt nog elke week, fietst gerust 60 km op een dag, ging tot jaar of 3 terug nog te peren en appels plukken en bollen pellen, behangt zelf dr huis als t nodig is.. harstikke vitaal.... dus snap t nare gevoel niet.... zal blij zijn als t eenmaal dinsdagavond is...

Veel sterke voor jullie beiden!

Hm, dan is het inderdaad naar om er zo'n onbestemd gevoel bij te hebben! Sterkte dinsdag!

Ja phe, jij ook sterkte :close_knuf:

Moeders blijven altijd je mama en met mama mag niets gebeuren
(de mijne is 80 en ook nog zo vrolijk en vlot)

jij ook sterkte cmeermin...
ik vind het niet zo erg dat er wat moet gebeuren... dat gebeurt nu eenmaal als ze op leeftijd komen... maar ik kan mijn rare gevoel erbij niet verklaren.. ik heb dat nooit....

Zowel phedre als cmeermin, heel veel sterkte met jullie mams...