Wat eten we vandaag?

[lotus {P}]

opgebakken boerenkool van mama lotus, da's de enige die ik lekker vind.

[Crownless]

Ik at in het donker vandaag bij de unsicht-bar, en at dingen die ik normaal nooit besteld zou hebben.

Ik koos voor 'verrassing!!!' en dat kreeg ik ook. Bryan koos voor 'beef' met cryptische omschrijvingen die dingen bevatten als 'de dame ligt tegen de heer gevleid' en 'Zeus die Europa wilde verleiden in een rode rivier' of iets in die strekking. Je weet nog niets. Nou ja, dat het bief bevat. En dat je drie gangen krijgt.
Vervolgens kwam onze ober, Angela, ons halen. Een kleine dame met gesloten ogen. Telefoon uit, Bryan moest zijn horloge afdoen wegens glow in the dark wijzerplaat en dan in polonaise de duisternis in. Het was een vage u vorm en dan nog een keer een halve omgekeerde u. Geen gordijnen of trap of wat dan ook. We kregen een tafel aange ehm beschreven met hele omschrijving van daar staat een muur en voor je ligt dit en dit. En als je me nodig hebt, roep mijn naam en ik kom zo snel mogelijk bij je.

Allereerst... Iets met sla. En damn, wat is sla bitter in het donker! Niet zo fijn. Maar wel een goede dressing. En ineens, een stukje vlees. Maar dat vlees ken ik helemaal niet? Het lijkt op... Op... Gerookte ham maar dan malser. Bryan laten proeven (een heel gedoe in het donker) en hij 'nee, dat is zalm!' het bleek *tromroffel* ganzenfilet te zijn. Ha, inderdaad nog nooit gehad. En een zoetzure tomaat. Ik geïnde tegen Bryan dat ik een oogbol had. En nog iets groente-ig. En vers stokbrood. Man, wat is vers brood lekker!

Daarna, het hoofdgerecht. Het is overigens een heel gedoe om je bord netjes leeg te eten en ik vraag me af of blinden in een net restaurant kunnen eten, want wij konden het niet! Gelukkig lag er een stapel servetten klaar op tafel. Ik begon vol goede moed, maar het is frustrerend om steeds te denken dat je iets hebt en dan niks aan je vork te hebben. Of ineens in je gezicht geslagen te worden door een slablad. En hoe controleer je of je bord leeg is?

Vooraf bedachten we nog 'goh, kun je wel op gevoel een vork naar je mond brengen en drinken enzo? Maar toen dachten we an alle keren dat we gedachteloos voor de tv zaten te eten en concludeerden we 'komt wel goed'. En dat is het ook. Je lijf weet gewoon waar het is. En net zoals je niet naar je voeten hoeft te kijken tijdens het lopen en je -zodra je het kunt- kunt schakelen zonder te kijken en je ook blind kunt leren typen, kun je gewoon veel op gevoel. Eten in het donker is geen 'baby neemt eerste hapjes'. Wel als je elkaar iets wilt laten proeven, dat is wel een uitdaging.

In ieder geval, het hoofdgerecht. Het rook kruidig, en warm, en iets uit de oven. Het was vlees, maar we hoefden niet bang te zijn voor botjes. Er lag een groot stuk vlees, en viel in draden uit elkaar. Het was mals, en niet vies qua smaak, maar ik heb nooit echt een liefde gehad voor draadjesvlees en ik voelde me weer even kind toen ik kokhalsde bij een ongezien (ha, see what I did there? See, get it?) vetrandje. Ik noemde die kwabbeltjes en ik hou er echt niet van.
Het stuk lag op een bedje van fijngesneden, vreemd gekruid ehm... Bladachtig iets. En er was iets dat leek op grote schijven gegratineerde aardappel, maar dan qua verhouding niet goed? Ze waren qua grootte een soort coquilles maar geen vissmaak en ook geen aardappelige structuur... Wel erg lekker. De groenten ook, en het vlees waardeerde ik ook wel. Ik gokte op wild. Het was een beetje zurig zoals haas kan zijn. Bryan kon preciezer aangeven wat hij had. Hij raporteerde aardappelpartjes met schil, worteltjes en witlof en bief met rode wijn saus.
Uiteindelijk bleek ik hertenpoot gestoofd in karnemelk en bier, savooikool en breaddumpling. K heb echt geen idee wat dat zijn, of hoe je dat maakt. En Bryan had gelijk behalve dat er geen witlof in zat maar fresh peas (wat hem echt heel sterk leek, want qua vorm en smaak klopte het niet) en het was een port-rodewijnsaus.

Het toetje.
Chocola! Hemelse pure chocola in een chocolade cupje. En ik had een parfait met iets alcoholigs. En een zoet iets met een pittige afterbite en bosbessen. Bryan had volgens zijn zeggen 'zoete meuk', een heftig zoete kersen met iets. En een kwark en nog iets. Maar hij vond de chocola die ik deelde ook echt wauw. Het toetje was voor mij zonder meer de beste gang. Ook toen bleek dat ik een jagermeister parfait op had. Blijkbaar is mijn kokhalsreflex bij de geur van jagermeister verdwenen. Good!

En daarna een kop muntthee. Waar het zakje nog inzat, maar hoe weet je dan of ie genoeg heeft getrokken?

Geen licht zorgde bij mij voor een bubbel. Ik weet waar ik zit, wat er dicht om me heen is (ik zat in een hoek ontdekte ik) en verder is er niets. Ja, dansende lichtspikkels van de kegeltjes en staafjes die blijkbaar toch nog iets doorzenden. Er is geluid, maar niet veel. Er stond random zachte muziek op de achtergrond. Er werd een beetje gepraat in de buurt, maar ik vond het niet zo belangrijk meer. Mijn bubbel, heel rustgevend.
Het was ergens ook wel erotisch. We hebben gezoend (en ook dat vaak genoeg gedaan dat dat probleemloos gaat in het donker) en ik zoende en streelde zijn hand zoals ik dat doe wanneer ik onderdanig ben en hij kriebelde mijn hoofd (like, insta-prrrr en smelt). Like, wauw.
En het is zo rustig voor je ogen. Een blinddoek drukt of je voelt het goed zitten, een masker drukt ook je oren dicht of bedekt je mond. Het was best bevrijdend ergens.
Het scheelde misschien wel dat ik in een hoek zat en dat wist. Bryan voelde zich toen het drukker werd steeds minder op z'n gemak en wilde echt weg. Hij vond ook de terugkeer naar het licht heftig, maar hij vindt een lamp aandoen in een schemerdonkere slaapkamer ook vreselijk (inclusief pijnlijk gezicht). Ik heb daar geen last van.

Al met al, ik vond het gaaf. Al zou ik niet meer de verrassing nemen, maar vis ofzo. En oh ja, het besef van tijd is weg. Je hebt geen klok, en ook geen 'die mensen zaten er al' referentie. We waren uiteindelijk bijna drie uur binnen. Wauw.
Het was overigens niet goedkoop, en we zouden echt serieus zijn afgeschrokken als ik niet al gewaarschuwd was door een vriendin. Met de tip dat je een kortingsboekje kreeg bij de vijfdagen-OVkaart. Maar qua prijs kwaliteit (en hoeveelheid) was het dat ook wel krap aan waard. Ik weet niet of ik in een restaurant met licht dat zou betalen. Maar ik zou ook nooit gestoofde ree bestellen.
De bediening door Angela was super! We hebben echt een leuke avond gehad.

[Dacrael]

Oh, top! Ik ben een paar jaar geleden ook bij "Unsicht-bar", in Berlijn, gaan eten met een goede vriend van mij. Erg leuke ervaring; je ziet écht niks, laat staan wat er op je bordje ligt. Gelukkig leggen ze uit wat waar op je bord ligt.
Alles is ineens een uitdaging: Is je bordje leeg? Hoe vol zit je glas als je jezelf een wijntje moet schenken?

Ook wij vonden de prijs een beetje aan de hoge kant, voor hetgeen je op je bordje krijgt. Maar wilden best nog een keer betalen om het nog een keer te ervaren.

Gaan jullie nog stappen bij K17 (http://www.k17.de" onclick="window.open(this.href);return false;), of heb ik dat al gemist?

[juffie]

Wat een gaaf verslag!!! Lijkt me echt een ervaring, en ook confronterend, dat je echt tegen de meest vanzelfsprekende handelingen aanloopt.

[Daantje]

Wauw crownless, wat geweldig omschreven.

[cmeermin]

Wat spannend om te lezen Het lijkt me echt een hele bijzondere ervaring. Ik denk dat ik heel voorzichtig zou eten, heel langzaam ook. Had jij bijvoorbeeld dat je aan het voedsel ging ruiken eerst? Ik geloof dat ik die neiging wel zou hebben

Ik denk dat ik zoiets nooit zou durven in een 'unsicht' Chinees restaurant, omdat ik dan bang zou zijn dat ik écht oogbol zou krijgen, of varkenskraakbeen of zo. Onzin om daar bang voor te zijn, want wie weet is het wel heerlijk, maar toch...

Leuk verslag, ik heb het met smaak gelezen!

[kitten]

Daarna, het hoofdgerecht. Het is overigens een heel gedoe om je bord netjes leeg te eten en ik vraag me af of blinden in een net restaurant kunnen eten, want wij konden het niet!

Wel, ik kan je dat vertellen. Ik heb een week geleden nog met een blinde in een restaurant gegeten, mijn zwager is blind. De welpjes hadden het snel door en vonden het machtig interessant om met hun ogen dicht dat "frietje op 3 uur" te vinden, want zo liet mijn zus hem weten wat er nog lag en waar. Een blinde eet zelden alleen in een restaurant. Nu was dit restaurant ook echt toppie hoor! Zwager kreeg alles al gesneden op zijn bord en de serveerster kondigde zichzelf ook steeds aan "hier is uw wijn meneer, ik kom over uw linkerschouder", legde dan een hand op die schouder en schonk in.

Ik wil ook nog eens zoiets meemaken! Maar met Heerscher wordt dat 'm niet... Die lust teveel niet. Hoewel het dan juist goed zou zijn! Moet ie daadwerkelijk *proeven* voor hij mag afwijzen!

[cinderella]

In Amsterdam zit ook zo'n restaurant: ctaste. Je kunt er aangeven wat je niet lekker vind, dus misschien ook een lijstje met dingen die je wel lust?

[justes]

hier wordt het vanavond stamppot rauwe andijvie met uitgebakken spekkies en kaasblokjes. Rookworst, kuiltje jus en klaar is klara.

[Toran]

't is dat ik vanavond geen tijd heb, maar anders..

[kitten]

Ik krijg bezoek en ik maak lasagnette met courgette.

[msAvery]

Oh klinkt goed Kitten! en van justes ook trouwens, hmmm andijvie.

Ik heb net kiprollade opgezet, (met sherry en ketjap) want die moet wel een paar uur, roosmarijn aardappeltjes en wat groente moeten het afmaken. Haha, maar de kip is zoveel lekkerder

[kitten]

Oeh, dat wordt vast hele zachte kip!

[msAvery]

Ja dat hoop ik wel

[faery]

Ik haal iets uit de vriezer. Geen idee wat nog eigenlijk, waarschijnlijk curry met rijst