Wandering Spirits Forum

Wat fijn meeko!!

Wat een goed nieuws miss meeko, wat een opluchting!

Ja, we zijn ook echt zo superblij. En nu ook allebei doodop tegelijk. Zo weinig geslapen door de spanning en alles, maar nu op een positieve manier weer de batterij opladen en lekker alles gaan voorbereiden.

Hoe is het met alle mede zwangeren? Al bezig met de namenstress of leuke dingen gekocht enzo?

fijn meeko en Toran!

miss_meeko schreef: Hoe is het met alle mede zwangeren? Al bezig met de namenstress of leuke dingen gekocht enzo?

Hier beide (nog) niet
Namen waren we eigenlijk globaal al vrij snel uit, we moeten alleen nog definitief een klap erop geven.
Qua kopen durf ik op de een of andere manier nog steeds niet zo goed. Toevallig wel afgelopen weekend eindelijk eens samen naar babydingen staan kijken, dat was wel fijn
Het blijft nog steeds een beetje een ‘it aint happening’ gevoel. Mijn hoofd zit nog veel te vol met schoolopdrachten die perse af moeten :-/

Fijn meeko

Als ik slim ben, ga ik nu slapen. Rozetje sliep om 21.10 ongeveer, opgestaan, beneden opgeruimd en stofgezogen, keuken gedaan, Volwassen Mensen Acties uitgevoerd online. Waarschijnlijk slaapt ze tot 04 of 05. Maar even rustig alleen beneden is ook lekker, maar ik ben nog zo moe van gisteravond laat naar bed en 04 wakker. Ik mis de borstvoeding echt enorm. Niet vanwege de emotie, maar het gemak. Jeetje wat een gedoe met een flesje om 04 sochtends zeg. Nou ja, sinds het kampeerweekend is ze van 4 avond/nacht/ochtend flessen naar 2 of 3 gegaan. Dus er is hoop in aantocht! Doorslapen lijkt me onderhand best wel weer een keer lekker!

Pfff oh ja dat gedoe met flesjes in de nacht. Achteraf gezien hebben we dat bij R ook behoorlijk zelf in stand gehouden door hem als hij wakker werd meteen een fles te geven. Het was de snelste manier om hem weer te laten slapen. Effect was alleen dat hij dus elke keer vroeg. Toen we dat zijn gaan afwennen (en een paar extra slechte nachten hadden, want hij sliep niet zomaar zonder fles) ging hij spontaan doorslapen. Hij was toen overigens een maand of 14 geloof ik.

Nu is het vooral de timing denk ik. om 20.30 een fles, om 02 een fles, om 07 een fles.

Die van 02 is er nu af aan het vallen, maar nu wordt ze om 04/05 met honger wakker, om vervolgens om 07 geen trek te hebben. Ik probeer af en toe water aan te bieden maar dat wordt subiet uit mn handen gemept.

Heb naast bed een tafeltje op wieltjes op bed hoogte met; thermoskan, maatbeker, flesje, poeder, pap. Dus ik hoef niet op te staan maar om 04 schep ik de melk op de grond en ben ik gewoon nog niet wakker.

En nu ga ik naar bed

Oh ja lekker timing. En gewoon ook meer gedoe hoe goed alles ook klaar staat. Welterusten, ik ga ook inderdaad.

Ah wat onwijs fijn miss meeko! Wat een heerlijke opluchting

Nog niets gekocht. Ik wil afwachten tot ik weet of het een jongetje of meisje is
(Arrgg te nieuwsgierig!!)

Haha dat heb ik dus ook heel erg Heidi

Zelf nog niks gekocht, al wel een paar dingetjes gekregen. Allemaal in lekker felle kleuren, maar niet roze/blauw, want we weten pas wat het is als ie (werktitel 'hij') geboren is.
Ik zit al wel heel erg na te denken over de verdeling van kamers straks, maar dat heeft eigenlijk helemaal geen zin omdat we waarschijnlijk gaan verhuizen voordat de tweede minion aan een eigen kamer toe is. Maar dat vergeet ik steeds XD

We hebben Knul naar zijn nieuwe kamer overgeplaatst. In meteen een groot bed. Nou, dat was een drama. Het duurde ruim anderhalf uur voor hij in slaap viel, als je erbij bleef. Zo niet, stapte hij uit bed, ging bij de deur staan schreeuwen en viel misschien van pure uitputting in slaap. Op de grond. Voor de deur.
20 maanden is denk ik toch nog te jong. Hij heeft nu zijn eigen ledikantje weer waar hij niet uit kan. Nu blijft hij makkelijk een uur kletsen. Maar kletsen is geen huilen, dus vooruitgang.

Voor de nieuwe kochten we een commode voor in de woonkamer. Dus we hebben een changing station naast de box. En een co-sleeper. Knul sliep in de bak van de wandelwagen, maar ik vond het onveilig om die op een tafeltje te zetten, dus hij stond op de grond. Co-sleeper lijkt me fysiek fijner: minder bukken. Verder een paar kleine dingen. Eerste pakje, een dekentje. Veel voelt toch expliciet als "van Knul". En we hebben eigenlijk alles al. Speelgoed, kleertjes, badje, kruiken, maxicosi, wipstoeltje... we hebben nauwelijks iets weggedaan.

Wordt interessant als mensen straks vragen om kadotips...

Hoe dan ook, het komt vast goed

Nog een maand. Ben het nog steeds beu. Gisteravond kon ik wéér niet slapen en heb ik gegoogled op "i hate my pregnancy". Zoveel resultaten! Zoveel herkenning! Ook qua schuldgevoel en "ik mag dit niet voelen want er zijn mensen die niet zwanger kunnen worden" en "omg, dit betekent vast dat ik straks niet van mijn kind houd." En ook de kleine dingen als "ik heb zoveel pijn en stress en ik kan niet eens de comfort food eten die ik normaal at." Of "hoe doen mensen dit zonder sigaretten/koffie/wijn?"

Het is misschien wel een mentaal ding. Ik ben niet zo goed in dingen een positieve draai te geven. Oh, ik probeer het wel, te denken: hoera, de baby leeft nog! Als ik keihard in mijn ribben word getrapt. Maar meestal denk ik toch: godverdomme, auw, doe eens niet!

En de levendige dromen ben ik ook zat. Vannacht gilde ik het huis wakker. Er was iemand in huis die Knul zou komen kidnappen, en ik ging er gewapend met een zaklamp en een mes naar toe (en een viking helm, verder was ik naakt). Er stond een naakte man met een honkbalknuppel omwikkeld met prikkeldraad klaar om Knuls kamer in te gaan, dus ik rende eropaf. En ik dacht: ik moet nu schreeuwen als battlecry en dat Bryan wakker wordt om mij te komen helpen.

Maar ik lag nog in bed, met een "oh fuck help!" van Bryan naast me. En daarna een "shhhhh, het is ok" en een slaperige knuffel. En al wat ik dacht was: wtf?

Dus deed ik maar wat elke hoogzwangere vrouw doet als ze midden in de nacht wakker wordt: naar het toilet gaan.

Anyway, over een tijdje vind ik dit grappig. En alle kwaaltjes en onredelijke hormonale woede-uitbarstingen ook. (Ik vind dat ik een enorm vette medaille verdien omdat al mijn geduld en empathie en zelfbeheersing naar Knul gaat, in zijn "nee" fase en bewust doen alsof hij iets stouts gaat doen, om de reactie te peilen. De vieze lepel boven de grond houden en "gooien" zeggen bijvoorbeeld. Aaargh!)

Dus. Nog maar een kleine vier weken tot uitgerekende datum. Duurt lang!

Kadotip: baby showerglove. Ik heb amper het badje gebruikt nadat ik die had gekregen en had zo zelf ook de kans te douchen terwijl vriend de baby uit en weer aankleedde.

Je verhaal is herkenbaar. Vriendlief kon niet wachten tot de bevalling want dan waren er 'alleen maar gebroken nachten door de baby' En geen hormonaal monster in zijn bed meer.
Beide baby's waren wel lief qua schoppen. Alleen ik was continu ziek. En bij de 2e een peuterpuber die ineens helemaal niks meer zelf wilde.

En ik maar zeggen tegen iedereen dat ik eeeeecht geen last had van hormonen
Ik miste gewoon drank/rauw voedsel/sigaretten/koffie

Edit: die medaille verdien je zeker!

Heel veel succes met het laatste stuk! Kan mij helemaal voorstellen dat je het spuugzat bent.
Ik vind zwanger zijn ook vaak niet zo leuk en waarschijnlijk op het einde ook weer heel vervelend. Alleen ben gewoon heel blij met het eindresultaat.
Denk dat je prima in je recht staat om lekker te mopperen, foeteren etc. Natuurlijk zijn er mensen die iets ergers hebben en natuurlijk is het stom voor iemand die geen kinderen kan krijgen om een zwangere te horen mopperen. Maar dat maakt niet dat jouw gevoelens er minder waar om zijn.

Dus heel veel succes, en je bent er bijna!