introvert/extravert?

[Crownless]

Ik denk dat ik, wanneer ik lekker in mijn vel zit, extravert ben. Als kind werd mijn introverte gedrag wel altijd meer beloont en had ik weinig aansluiting bij leeftijdsgenoten, maar nu merk ik dat als ik mijn eigen licht gestoorde outgoing zelf ben, mensen mij ook ok vinden. Ik zou op vakantie gaan met vrienden, een week. Hell, ik ga deze zomer zeer waarschijnlijk een week in Slovenië zitten met Bryan en een opengetrokken blik metalheads

Neemt niet weg dat ik soms momenten voor mezelf nodig heb. Zoals iedereen.

[Voleuse]

@ Sabrina (en Illustra ook, trouwens)
Ik had jou ook echt als extravert gedacht. Het is misschien een definitieprobleem. Ik vind niet dat je perse introvert bent als je moeite heb met sociale interactie. Ik vind dat je extravert bent als je de 'life of the party' bent. Als jij diegene bent die veel praat, 'bubbly' is, veel verhalen vertelt. En zo in de belangstelling staat.

[Wever]

Ik weet dat 't zo kan overkomen, Voleuse. Maar dat is wat te kort door de bocht. Ik meen me te herinneren dat Natya ook introvert is, al zou je 'r dat niet nageven. Ze heeft me er ook eens over verteld, maar de details weet ik niet goed meer (hopelijk komt ze het hier zelf even uitleggen/ontkennen).

Die "energie krijgen van" lijkt me in elk geval een betere omschrijving. Er zijn in elk geval mensen die hun introvertie maskeren met praatjes om in de belangstelling te staan, en evengoed zijn er stille genieters die niet 't hoogste woord voelen maar wel vrolijk worden van groepen.

[faery]

Ik ben extravert. Ik hou van aandacht, praat graag met mensen, leer graag nieuwe mensen kennen (om dan te ontdekken dat ik in mijn drukke schema helemaal geen tijd voor nieuwe vriendschappen heb; ik kom aan de "oude" al te weinig toe zelfs), en samenzijn met anderen geeft energie. Maar ik kan ook goed alleen zijn. Bij de vraag van pluis bijvoorbeeld:

Wat vind je vervelender? Een week lang met al je vrienden in een kampeer"boerderij" op een luxe tropisch eiland of een week lang helemaal alleen op een locatie waar je zelfvoorzienend bent.

Dan zou ik toch liever alleen op vakantie gaan, maar dat is omdat ik alleen op vakantie gaan gewoon ontzettend vet vind (maar niet langer dan een week ook).

[leonietje]

Ik zou echt zo kiezen voor op vakantie gaan met een heleboel mensen. Het is zelfs zo dat ik de kampeermeet en ardennenmeet als mn vakanties beschouw omdat ik alleen niet op vakantie ga. En ik geniet er van echt heerlijk..

[Marcuw]

Voor mij varieert het enorm.

Bij 'vreemde' mensen ben ik best introvert (gesloten). Vooral het 'aap uit de boom kijken' principe toepassen. Maar als ik mensen langzaam aan beter leer kennen, dan word ik vanzelf extraverter (opener).

Mijn gevoel (en logica) zegt dat voor de meeste mensen zou kunnen opgaan, wat denk ik ook wel een beetje blijkt uit de reacties her en der.
Het staat hier trouwens ook leuk beschreven:

Een bekende Nederlandse vragenlijst is de ABV (Amsterdamse Biografische Vragenlijst). [1] Scores op de vragenlijsten die extraversie-introversie meten, zijn statistisch gezien normaal verdeeld. Dit wil zeggen dat de meeste mensen gemiddeld zullen scoren: zij vertonen dus zowel introverte als extraverte kenmerken Dit betekent dat zij in sommige situaties extravert gedrag, en in andere situaties weer introvert gedrag kunnen vertonen.

Ik denk niet dat je introvert/extravert kan afleiden aan hoe vaak iemand feestjes bezoekt, feestjes geeft, in de belangstelling staat, zicht verstopt.

[Illustra]

@ Sabrina (en Illustra ook, trouwens)
Ik had jou ook echt als extravert gedacht. Het is misschien een definitieprobleem. Ik vind niet dat je perse introvert bent als je moeite heb met sociale interactie. Ik vind dat je extravert bent als je de 'life of the party' bent. Als jij diegene bent die veel praat, 'bubbly' is, veel verhalen vertelt. En zo in de belangstelling staat.

Ik lijk ook heel extravert. Sociale interactie is totaal geen probleem.....mits ik de ruimte krijg om mijn botte zelf te zijn en mensen daar doorheen prikken en/of snappen dat het mijn gebrek aan diplomatieke skills/sociale vaardigheden zijn en ik niet bewust of met opzet zo ben. Ik ga in mijn eentje op pad, stap alleen grote groepen mensen in waar ik niemand ken zonder schroom of bedenkingen. Spreek meute's toe etc.

Waar het voor mij in ligt is het feit dat ik geen mensen om mij heen nodig heb. Tot een jaar of 3 terug zag ik de aanwezigheid van mensen als een noodzakelijk kwaad waar ik helaas niet onderuit kon. Tegenwoordig is dat aan het verschuiven. Mensen zijn geen noodzakelijk kwaad meer en ik zoek dan ook steeds vaker uit mijzelf contact.

Veel praten, bubbly zijn en verhalen vertellen betekent voor mij niet extravert zijn. Het kan ook een aangeleerd kunstje zijn of gewoonte. Voor mijzelf is dat ontstaan door mijn werk. Praten praten en nog meer praten was en is mijn vak. Het zegt echter niets over hoe ik werkelijk ben, het is een aangeleerd kunstje omdat ik anders mijn werk niet kon en kan doen. Dat heb ik meegenomen mijn sociale leven in.

[NatyaBE]

Ik weet dat 't zo kan overkomen, Voleuse. Maar dat is wat te kort door de bocht. Ik meen me te herinneren dat Natya ook introvert is, al zou je 'r dat niet nageven. Ze heeft me er ook eens over verteld, maar de details weet ik niet goed meer (hopelijk komt ze het hier zelf even uitleggen/ontkennen).

Ghehehe, ik ben inderdaad vrij introvert. Hoe dol ik ook ben op gezelschap, hoe sociaal ik ook ben en druk en expressief, het kost mij energie. Omgaan met mensen kost mij energie. Ik heb dan ook echt veel tijd nodig voor mezelf en ben echt zielsgelukkig met een boek of dvd'tje. Hoewel ik geleerd heb om me open te stellen, ben ik van nature vrij gesloten. Dat is de reden dat ik mezelf een valse extravert noem of een extraverte introvert.

[Daantje]

@Natya, ervaar jij dan niet ook nog een taalhandicap? Je eerste taal is toch Frans? Toen ik in Engeland woonde merkte ik wel dat de taal toch wat extra energie vergde. Vooral als ik al moe was.

[Daantje]

Ik ben een narcistische introvert. Ik houd van aandacht en in de belangstelling staan. Maar alleen op de manier waarop dat mij uitkomt en als ik er zin in heb. Ik heb overigens geen moeite met presentaties geven voor grote groepen. Presenteren is door een docent zelfs "Een talent waar je wat mee moet doen." genoemd.

Sociale evenementen kosten mij energie. Vooral vooraf in de vorm van voorbereidingstress. Angsten dat ik mezelf geen juiste houding kan geven. Zelfbewustheid. Als ik er eenmaal ben dan gaat het wel. En achteraf heb ik meestal een goed gevoel. Een fijne apres party glow. Op die manier haal ik er ook weer energie uit.

[Gilraen^]

Ow in dat geval ben ik extravert. Ik ben zoveel liever een week lang met vrienden dan een week lang alleen!

[Boefje]

Als dat dan de uitleg is: geen van beiden. Hahahahaha.
Ik moet er niet aan denken om een week in mijn eentje op vakantie te moeten. Dan verveel ik me de pleuris. Maar ik zou het ook niet zien zitten om een week lang met een stel vrienden op vakantie te zijn. Dan word ik gillend gek.

[tessie]

Haha boefje! Ik ben er ook nog steeds niet achter hoor. Het verschilt bij mij per dag denk ik. Of mss wel per uur

[Daantje]

Kom deze TED talk net tegen:

Susan Cain: The Power of Introverts
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=c0KYU2j0TM4[/youtube]

[knuffelslet]

Ook ik heb introvert gestemd. Met de jaren wordt ik langzaam iets extraverter, maar uiteindelijk zijn groepen mensen mijn ding niet echt. Ik zoek ze alleen op als ik de mensen leuk vind, anders ontwijk ik ze.