eireann,
nee de gevoelens van mijn vrouw (wil hara geen langdurieg verdriet doen)
May the odds be in my favor.
-
Voleuse
- Berichten: 57
- Lid geworden op: 27 jan 2010, 19:02
- Locatie: R'dam
Re: May the odds be in my favor.
Ja, maar heb je het over het opbiechten van gevoelens, of het opbiechten van overspel?
Gevoelens: ik zou me niet gekwetst voelen, maar samen aan een oplossing willen werken
Overspel: Ik zou de vent in kwestie direct de deur wijzen en enorm boos, verdrietig en gekwetst zijn. Maar er op de lange termijn waarschijnlijk wel vrede mee hebben.
Gevoelens: ik zou me niet gekwetst voelen, maar samen aan een oplossing willen werken
Overspel: Ik zou de vent in kwestie direct de deur wijzen en enorm boos, verdrietig en gekwetst zijn. Maar er op de lange termijn waarschijnlijk wel vrede mee hebben.
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
-
leeuw
Re: May the odds be in my favor.
bespreekbaar maken van gevoelens is denk ik relatief veilige insteek.
stap voor stap.
echter, de volgende vraag zal wel direct komen?
.........., tsja wat wil je dan precies?; je weet van mij hoef je niets te verwachten, dus .................
ik denk dat ze direct precies weet wat ik wil en mogelijk buiten de deur ga ondernemen.
Dat kan ze dan lekker meenemen voor de rest van haar leven?
lastig nog steeds
stap voor stap.
echter, de volgende vraag zal wel direct komen?
.........., tsja wat wil je dan precies?; je weet van mij hoef je niets te verwachten, dus .................
ik denk dat ze direct precies weet wat ik wil en mogelijk buiten de deur ga ondernemen.
Dat kan ze dan lekker meenemen voor de rest van haar leven?
lastig nog steeds
-
Jezebel
- Berichten: 4
- Lid geworden op: 11 mei 2011, 08:32
Re: May the odds be in my favor.
Wat gevoelens betreft zou ik me eigenlijk voornamelijk gekwets voelen dat je het niet eerder verteld zou hebben... Wat het vreemdgaan betreft: geen idee eigenlijk hoe ik zou reageren. Ook gekwetst denk ik, maar ik weet niet hoe gekwetst precies.
There's a room inside your gut
close the door and keep it shut
let no daylight enter in
and the punishment begin
Maria Mena ~ Secrets
close the door and keep it shut
let no daylight enter in
and the punishment begin
Maria Mena ~ Secrets
-
phedre
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 17 jan 2011, 14:22
- Locatie: den helder
- Contacteer:
Re: May the odds be in my favor.
Als jij me op zou biechten al een poos een commerciele relatie te hebben, naast de onze zou ik me zeker bedrogen voelen en mn vertrouwen zou - in meer of mindere mate - behoorlijk stuk zijn. Ik denk dat je heel veel goede wil zou moeten tonen, wil dat ooit weer goed komen. Ik zou in eerste instantie ook zo boos zijn, dat je ws geen enkele ruimte zou krijgen om ook maar iets buiten de deur te doen.
maar goed... dat is puur hoe ik er nu over denk, geen idee hoe ik zou reageren als t me werkelijk zou overkomen
maar goed... dat is puur hoe ik er nu over denk, geen idee hoe ik zou reageren als t me werkelijk zou overkomen
Het voordeel van slechte tijden is dat er altijd iets positiefs is om naar uit te kijken
-
Gilraen^
Re: May the odds be in my favor.
Ben het helemaal met phedre eens. Ik denk zelfs dat ik jou (terecht?) niet meer zou kunnen vertrouwen want je hebt al bedrogen en niet eenmalig zeg maar. Dat lijkt me het moeilijkste. Zelfs als ik nog verder zou willen gaan met die persoon. Het zou heel fel aan mij knagen of het deze keer wel eerlijk is?
-
Crownless
- Berichten: 164
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 20:31
Re: May the odds be in my favor.
Zeg, zou je willen ophouden dingen in te vullen voor je vrouw? Ze is volwassen met een eigen mening en eigen gevoelens. Je weet het pas zeker tot je het haar vraagt. Ik zou zelf ontzettend de kriebels krijgen als mijn man zo zou zitten speculeren of ik 'groot verdriet' zou hebben of zou zeggen 'tja, ik kan wel x zeggen, maar dan zegt zij vast meteen y.'.
Als je vraagt naar hoe ik het zou beleven (maar ik ben je vrouw niet, en ik ga niet pretenderen dat er een 'wij vrouwen' club is waardoor iedere vrouw zou weten hoe het voor alle miljoenen andere vrouwen is), dan kan ik zeggen dat ik verdriet zou hebben over dat mijn man er niet genoeg vertrouwen had dat ik hem niet zou veroordelen en dat ik samen naar een oplossing had willen zoeken. En ik zou mijn man een lafaard vinden die koos voor de makkelijke weg en totale lak hebben aan het 'ja maar, ik deed het zo stiekem om jou niet te kwetsen'. Ik zou dan zeggen 'bullshit, je wilde gewoon niet het risico lopen dat ik nee zou zeggen of je in de weg zou staan om te krijgen wat je wilde, je wilde sm en je wilde het nu'. En als we al gepraat zouden hebben, en de conclusie was dat manlief er niets mee ging doen en hij deed het toch dan kon hij zn koffers pakken om tijdelijk elders te gaan wonen. En dan zou ik goed en hard nadenken of ik hem nog wel terug zou willen.
Wat ik het grote probleem bij vreemdgaan vind is wanneer de vreemdgaande toch last krijgt van schuldgevoelens, het gaat opbiechten, en vervolgens gaat klagen over dat de bedrogene nog boos en verdrietig is want 'ik ben nu toch eerlijk geweest?'. Wat pluis zo mooi verwoord als mijn probleem = ons probleem gebeurt dan niet. Dan is het: mijn probleem (ik heb seksuele behoeftes die jij niet kon vervullen dus deed ik het met een ander, ik voelde me schuldig erover) = jouw probleem (te moeten dealen met overspel).
Maar heej, ik ken je vrouw niet. Misschien zou ze zeggen 'eindelijk, ik heb ook al een tijdje een minnaar omdat ik het graag wil doen met een neger, hoe nu verder?'.
Weet ik veel. Misschien vind ze het wel prima dat je een keer per maand naar een pro-sub gaat. Misschien weet ze het allang.
Ik bedoel, als je het gaat bespreken, dan zeg jij wat jij voelt en wilt, zij zegt wat zij voelt en wilt, je zoekt een middenweg en zo niet, dan kun je uit elkaar gaan, zeggen dat je haar belangrijker vindt en je voor haar niks met je bdsm gaat doen. Of je liegt tegen haar dat je er niets mee gaat doen, en doet het toch. Jouw keuze.
Hmmpf, groot verdriet voor immer ende altijd. Als je daar zo bang voor bent is mijn advies: stop met vreemdgaan en vertel haar nooit dat je het gedaan hebt. Jouw geheim. En dan kun je nu gevoelens bespreken, zeggen dat je erover fantaseert en dat je het niet meer weg wilt stoppen, en samen met je vrouw bespreken: hoe nu verder.
Als je vraagt naar hoe ik het zou beleven (maar ik ben je vrouw niet, en ik ga niet pretenderen dat er een 'wij vrouwen' club is waardoor iedere vrouw zou weten hoe het voor alle miljoenen andere vrouwen is), dan kan ik zeggen dat ik verdriet zou hebben over dat mijn man er niet genoeg vertrouwen had dat ik hem niet zou veroordelen en dat ik samen naar een oplossing had willen zoeken. En ik zou mijn man een lafaard vinden die koos voor de makkelijke weg en totale lak hebben aan het 'ja maar, ik deed het zo stiekem om jou niet te kwetsen'. Ik zou dan zeggen 'bullshit, je wilde gewoon niet het risico lopen dat ik nee zou zeggen of je in de weg zou staan om te krijgen wat je wilde, je wilde sm en je wilde het nu'. En als we al gepraat zouden hebben, en de conclusie was dat manlief er niets mee ging doen en hij deed het toch dan kon hij zn koffers pakken om tijdelijk elders te gaan wonen. En dan zou ik goed en hard nadenken of ik hem nog wel terug zou willen.
Wat ik het grote probleem bij vreemdgaan vind is wanneer de vreemdgaande toch last krijgt van schuldgevoelens, het gaat opbiechten, en vervolgens gaat klagen over dat de bedrogene nog boos en verdrietig is want 'ik ben nu toch eerlijk geweest?'. Wat pluis zo mooi verwoord als mijn probleem = ons probleem gebeurt dan niet. Dan is het: mijn probleem (ik heb seksuele behoeftes die jij niet kon vervullen dus deed ik het met een ander, ik voelde me schuldig erover) = jouw probleem (te moeten dealen met overspel).
Maar heej, ik ken je vrouw niet. Misschien zou ze zeggen 'eindelijk, ik heb ook al een tijdje een minnaar omdat ik het graag wil doen met een neger, hoe nu verder?'.
Weet ik veel. Misschien vind ze het wel prima dat je een keer per maand naar een pro-sub gaat. Misschien weet ze het allang.
Ik bedoel, als je het gaat bespreken, dan zeg jij wat jij voelt en wilt, zij zegt wat zij voelt en wilt, je zoekt een middenweg en zo niet, dan kun je uit elkaar gaan, zeggen dat je haar belangrijker vindt en je voor haar niks met je bdsm gaat doen. Of je liegt tegen haar dat je er niets mee gaat doen, en doet het toch. Jouw keuze.
Hmmpf, groot verdriet voor immer ende altijd. Als je daar zo bang voor bent is mijn advies: stop met vreemdgaan en vertel haar nooit dat je het gedaan hebt. Jouw geheim. En dan kun je nu gevoelens bespreken, zeggen dat je erover fantaseert en dat je het niet meer weg wilt stoppen, en samen met je vrouw bespreken: hoe nu verder.
If history repeats itself, I'm so getting a dinosaur!
-
miss_meeko
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 21 jan 2010, 13:38
- Locatie: Haarlem
Re: May the odds be in my favor.
Ik zou heel erg gekwetst zijn. Niet alleen door de handelingen maar door de complete leugen die erachter zit. Erachter komen dat mijn man niet zichzelf bij mij kon zijn en zich zo in hem vergist hebben. Het feit dat ik open ben tegen mijn man over al mijn gevoelens en hij blijkbaar zo gemakkelijk een masker ophoudt bij mij. Het zou me onzeker maken over mezelf (inschattingsvermogen) over hem (wat verbergt hij nog meer) en over de relatie (wat is het waard als je elkaar nieteens kan vertrouwen????) Ik zou ook zwaar pissig zijn over het geld, ookal hadden we genoeg.
Het is een leugen die zover doorgaat in je huwelijk, in je leven dat ik niet zou weten of ik er bovenop zou komen en de relatie weer als ooit zou zijn. Nou ja, natuurlijk wordt de relatie niet als ooit hoe ik hem dan voor ogen had, want die relatie was een leugen.
Kortom, was er toch nooit aan begonnen..... maar dat is te laat... Ik zou het opbiechten, in therapie gaan (als ze je nog wil) en opnieuw starten met een eerlijke relatie met je vrouw opbouwen.
En sorry voor het mogelijk deprimerende antwoord.... Het kan ook zijn dat jou vrouw anders is, maar voor mij zou het zo voelen.
Het is een leugen die zover doorgaat in je huwelijk, in je leven dat ik niet zou weten of ik er bovenop zou komen en de relatie weer als ooit zou zijn. Nou ja, natuurlijk wordt de relatie niet als ooit hoe ik hem dan voor ogen had, want die relatie was een leugen.
Kortom, was er toch nooit aan begonnen..... maar dat is te laat... Ik zou het opbiechten, in therapie gaan (als ze je nog wil) en opnieuw starten met een eerlijke relatie met je vrouw opbouwen.
En sorry voor het mogelijk deprimerende antwoord.... Het kan ook zijn dat jou vrouw anders is, maar voor mij zou het zo voelen.
-
Janice
Re: May the odds be in my favor.
eens zien, eeb van mijn ex-en bleek een sexverslaving te hebben en was dus te bang om erover te beginnen, toen ik er nadat relatie vom reden uit ging dat het veel was veranderd en het gevoel stuk ging, bleek pas dat hij commercieel sex had gezocht, terwojl, als hij het had geopperd als iets waar hij heel erg mee zat, ik hem had kunnen geruststellen dat ik 24/7 sex wil hebben, maar mensen overvraag en dus mijn aandacht op dat gebied beperk. Geen verslaving heb, maar aan zijn verlangen gewoon tegemoet had kunnen komen en het geen probleem had hoeven worden, maar door de leugens ik niet meer terug kwam.
daarnaast heb ik aan verschillende vanilla partners eens aangegeven dat ik eigenlijk grag BDSM wilde, en totaal out of the blue ze dat zelf fijn vonden nadat ik had laten zien wat ik dan zo graag wilde, en was het z on opluchting.
het kan alle kanten op gaan.Ik ben jou vrouw niet, jij bent haar niet.Je kunt dus niet haar reactie al weten en anderen kunnen dat ook niet.Maar... overspel gaat aan jou vreten, je leeft in leugens en valt ooit een keer door de mnd, misschien pas over 20 jaar, maar toch. en hoe langer je liegt en bedriegt, hoe erger ze dat kan gaan vinden.
Het is niet jouw verlangen wat haar pijn zal doen, alleen het fgeit dat je het niet hebt gezegd en al hebt aangenomen at het niet mocht en je het wel wilde en dus gezorgd hebt at er geen gesprek kon gaan plaatsvinden.
Er ligt een leugen tussen jou ben haar in.
daarnaast heb ik aan verschillende vanilla partners eens aangegeven dat ik eigenlijk grag BDSM wilde, en totaal out of the blue ze dat zelf fijn vonden nadat ik had laten zien wat ik dan zo graag wilde, en was het z on opluchting.
het kan alle kanten op gaan.Ik ben jou vrouw niet, jij bent haar niet.Je kunt dus niet haar reactie al weten en anderen kunnen dat ook niet.Maar... overspel gaat aan jou vreten, je leeft in leugens en valt ooit een keer door de mnd, misschien pas over 20 jaar, maar toch. en hoe langer je liegt en bedriegt, hoe erger ze dat kan gaan vinden.
Het is niet jouw verlangen wat haar pijn zal doen, alleen het fgeit dat je het niet hebt gezegd en al hebt aangenomen at het niet mocht en je het wel wilde en dus gezorgd hebt at er geen gesprek kon gaan plaatsvinden.
Er ligt een leugen tussen jou ben haar in.
-
leeuw
Re: May the odds be in my favor.
de ingeslagen weg voelt niet goed / als een valse start.
Wat ik ga doen? Ik weet het niet, goed over nadenken om te beginnen.
de reacties bieden meer dan voldoende aanknopingspunten.
dank daarvoor.
Wat ik ga doen? Ik weet het niet, goed over nadenken om te beginnen.
de reacties bieden meer dan voldoende aanknopingspunten.
dank daarvoor.
-
leeuw
Re: May the odds be in my favor.
Crownless: “Zeg, zou je willen ophouden dingen in te vullen voor je vrouw?†......
Mee eens.
Ik ben wat onrustig geworden en zie daardoor spoken?
Negatieve aannames komen m.i. al veel te veel voor (communicatie via de mail leent zich daar trouwens uitstekend voor).
Positieve aannames zijn verstandiger/mooier en dat geldt dan in het bijzonder voor je eigen partner? Ik heb gelukkig geen redenen om van het negatieve uit te gaan.
Bovendien kun je z’n onderwerp natuurlijk niet in detail voorkoken/beheersen ook al zou ik dat wellicht graag willen.
Ik zag gisterenavond trouwens bij de subclub een interessant stukje over een BDSM relatie buiten je huwelijk om. Ik ga die ook nog eens goed lezen (en alvast printen voor de toekomst?).
Mee eens.
Ik ben wat onrustig geworden en zie daardoor spoken?
Negatieve aannames komen m.i. al veel te veel voor (communicatie via de mail leent zich daar trouwens uitstekend voor).
Positieve aannames zijn verstandiger/mooier en dat geldt dan in het bijzonder voor je eigen partner? Ik heb gelukkig geen redenen om van het negatieve uit te gaan.
Bovendien kun je z’n onderwerp natuurlijk niet in detail voorkoken/beheersen ook al zou ik dat wellicht graag willen.
Ik zag gisterenavond trouwens bij de subclub een interessant stukje over een BDSM relatie buiten je huwelijk om. Ik ga die ook nog eens goed lezen (en alvast printen voor de toekomst?).
-
gerrie
Re: May the odds be in my favor.
Dat is een lastige situatie, leeuw!
In één van je reacties zeg je dat stoppen je enige optie is. Ik ben het met je eens dat je maar 1 optie hebt. Maar stoppen? Je enige optie is praten!
Je wilt haar niet kwetsen, zeg je... Maar als ze er nu achter komt? Dan heb je haar erger gekwetst dan een gesprek zou doen.
Durf open te zijn. Ik begrijp heel goed dat ze je direct afkapt en als het ware de deur dicht gooit. Voor de meeste vanilla mensen is het een raar en eng wereldje hoor! Aan jou de taak om er achter te komen waaróm ze zo fel tegen is, en om haar tegenstand weg te nemen. (En dat bereik je niet door haar gevoelens van tafel te vegen!)
Heb geduld en neem de tijd om haar aan het idee te laten wennen. Vergeet niet, dat het proces in jouw hoofd al een hele tijd aan de gang is. Zij moet nog beginnen. Geef dus ook niet te gauw op.
De kunst hierbij is wel, dat je het onderwerp met enige regelmaat ter sprake brengt, zonder te gaan drammen.
Heel veel succes!
In één van je reacties zeg je dat stoppen je enige optie is. Ik ben het met je eens dat je maar 1 optie hebt. Maar stoppen? Je enige optie is praten!
Je wilt haar niet kwetsen, zeg je... Maar als ze er nu achter komt? Dan heb je haar erger gekwetst dan een gesprek zou doen.
Durf open te zijn. Ik begrijp heel goed dat ze je direct afkapt en als het ware de deur dicht gooit. Voor de meeste vanilla mensen is het een raar en eng wereldje hoor! Aan jou de taak om er achter te komen waaróm ze zo fel tegen is, en om haar tegenstand weg te nemen. (En dat bereik je niet door haar gevoelens van tafel te vegen!)
Heb geduld en neem de tijd om haar aan het idee te laten wennen. Vergeet niet, dat het proces in jouw hoofd al een hele tijd aan de gang is. Zij moet nog beginnen. Geef dus ook niet te gauw op.
De kunst hierbij is wel, dat je het onderwerp met enige regelmaat ter sprake brengt, zonder te gaan drammen.
Heel veel succes!
-
leeuw
Re: May the odds be in my favor.
Dank Gerrie
Als je de steunclub voor partners van BDSM-ers hebt opgericht is ze dan welkom?
Als je de steunclub voor partners van BDSM-ers hebt opgericht is ze dan welkom?
-
gerrie
Re: May the odds be in my favor.
Tuurlijk!
Heb op het ogenblik alleen niet de tijd of de middelen om dat te realiseren, helaas....
Heb op het ogenblik alleen niet de tijd of de middelen om dat te realiseren, helaas....
-
Janice
Re: May the odds be in my favor.
Nou Leeuw dat zeg je even, maar wie zegt dat er niet zoeits bestaat voor partners? dat zou best eens kunnen hoor. En niet zo vreemd zijn.Het lijkt mij voor een partner best heftig om opeens mee geconfronteerd te worden.
Heb je voor jezelf al een deadline voor wanneer je het ter sprake gebracht moet hebben?misschien een goede vriend waar je het gesprek mee kan oefenen zodner dat je het onderwerp verteld?
Of wil je het hier misschien oefenen?
Bedoel, snap best dat dit niet de dingen zijn die je gewend bent met je partner te bespreken, maar je kent haar door en door en dus zul je ook wel weten hoe iets niet gebracht moet worden en de rest eerst moeten overdenken, van, als ik het op deze manier breng, wat dan en als ik het anders breng?
Misschien benadrukken dat je ale en tijdje heel erg met iets in je maag zit en er graag met haar over wit praten,maar het voor jou een heel kwetsbaar iets is? HEt lijkt mij, dat het kwetsbaar is, als je een Nee verwacht, en je dus best zenuwen hebt enzo?
Op die manier weet ze ook van, er komt iets moeilijks, waar hij ale en tijdje mee rond loopt en het toch durft met mij te gaan bespreken.Dan heb je toch een beetje credit aan je partner gegegeven dat je het durft te zeggen.
Zoeits?
Heb je voor jezelf al een deadline voor wanneer je het ter sprake gebracht moet hebben?misschien een goede vriend waar je het gesprek mee kan oefenen zodner dat je het onderwerp verteld?
Of wil je het hier misschien oefenen?
Bedoel, snap best dat dit niet de dingen zijn die je gewend bent met je partner te bespreken, maar je kent haar door en door en dus zul je ook wel weten hoe iets niet gebracht moet worden en de rest eerst moeten overdenken, van, als ik het op deze manier breng, wat dan en als ik het anders breng?
Misschien benadrukken dat je ale en tijdje heel erg met iets in je maag zit en er graag met haar over wit praten,maar het voor jou een heel kwetsbaar iets is? HEt lijkt mij, dat het kwetsbaar is, als je een Nee verwacht, en je dus best zenuwen hebt enzo?
Op die manier weet ze ook van, er komt iets moeilijks, waar hij ale en tijdje mee rond loopt en het toch durft met mij te gaan bespreken.Dan heb je toch een beetje credit aan je partner gegegeven dat je het durft te zeggen.
Zoeits?