Aangenaam kennismaken
Geplaatst: 02 aug 2016, 21:15
Aan eenieder die de moeite wil nemen om dit – waarschijnlijk – lange verhaal te lezen, een goedenavond gewenst.
Omdat ik op dit forum graag nog even anoniem wil blijven, zal ik hier voorlopig onder de naam "Harpocrates" rondwaren. Het was even googelen, maar dit leek me een prima naam. Harpocrates: Als Egyptische god verkeerd begrepen door de Grieken en omgedoopt tot de God van de Stilte. Het heeft wel iets toepasselijks.
Als nieuwkomer in de wereld van kink en BDSM, ben ik op zoek naar antwoorden en informatie. Ik hoop vooral op herkenning en bevestiging. Ook creativiteit en inspiratie zijn meegenomen.
Laat ik mij eerst even voorstellen. Ik ben een 39-jarige jongeman; als import woonachtig in een karakteristiek Limburgs dorpje. Een zachte G zul je mij niet horen typen, maar enige bourgondische overdaad is mij zeker niet vreemd.
Mensen die mij menen te kennen zullen mij waarschijnlijk aanmerken als rustig, erg "op mezelf", bedachtzaam, maar vaak vriendelijk. In werkelijkheid heb ik een druk hoofd, ben ik zeer contactgericht en gevoelig, maar toch kunnen de meeste mensen mijn interesse niet vasthouden. Ik vind dat enerzijds de lichtpuntjes en anderzijds de donkere randjes mijn persoonlijkheid aardig in evenwicht weten te houden.
Fysiek groot en sterk, met een goedaardig karakter. Open-minded, geduldig en bij voorkeur geweldloos, zal ik mij niet snel op het oorlogspad begeven. Wel altijd dwars, wegens ongeneselijke eigenwijsheid.
Ik heb geen uitbundig zichtbare tatoeages. Geen piercings of andere sieraden. Mijn kledingstijl is casual. Ik heb geen opvallende kapsels, grote baarden of kaalgeschoren hoofden. Wat betreft mijn voorkomen is er niets wat een reden verraad, waarvoor ik op een forum als dit te vinden zou zijn.
Maar die is er wel.
Al reeds sinds mijn eerste vriendinnetjes was het mij duidelijk dat de missionarishouding - hoe leuk die ook kan zijn - snel verveelt. Mijn seksuele voorkeuren zijn wat creatiever en bevinden zich dan ook aan de uitbundiger kant van het fysieke spectrum. Niet bang voor een experimentje, heb ik heel wat invalshoeken bezocht en in de loop der tijd werd er een duidelijke rode draad zichtbaar.
Een hand om de keel, een arm op de rug, een vastgegrepen vlecht. Het zijn de onvermijdelijke eerste pogingen om te zien hoe ver ik kan gaan en die worden lang niet altijd met applaus ontvangen. Regelmatig bleek het de grens: zó ver kon ik gaan. Toch heeft mijn "afwijking" inmiddels duidelijke vormen aangenomen. Het is vooral het gevoel van macht, waar ik op kick. Afgezien van lichte spanking en plagerijtjes, ben ik niet heel erg sadistisch ingesteld. Ik hoef niet persé iemand vreselijke pijn aan te doen, maar het idee dat ik het desgewild zou kunnen, is wat ik leuk vind. Maar toen ik laatst voor het eerst een paar bescheiden blauwe plekjes op een vrouwenbil had gecreëerd, bekroop mij toch ook een zeker gevoel van opwinding. Bondage is leuk. Het bedenken en laten uitvoeren van - soms onmogelijke - opdrachten, doe ik met veel plezier.
Ook in mijn voorlaatste relatie kwam dit al snel ter sprake en we kenden een stormachtig eerste jaar, waarin heel wat wederzijdse fantasieën werden uitgespeeld. Helaas zijn we door uiteenlopende redenen toch uit elkaar gegroeid, zoals dat dan heet. De pit ging al snel uit onze relatie en daarmee ook uit ons seksleven. We zijn toch bijna tien jaar samen gebleven, maar uiteindelijk gingen we uit elkaar. In de laatste jaren bleven bleven onze speelsessies uiteraard uit en het verlangen ernaar is op de achtergrond geraakt. Het leek zelfs uitgedoofd.
Maar nu heb ik een nieuwe vriendin.
Ik heb haar leren kennen op een vanille datingsite. We raakten met elkaar aan de praat, puur en alleen omdat we qua karakter en alledaagse bezigheden veel overeenkomsten leken te hebben. Het klikte al snel en na heel veel mailen en chatten, volgde een eerste date. Tijdens al onze gesprekken is seks amper een onderwerp geweest. Het kwam sporadisch - en zeker niet expliciet - voorbij, binnen de context van informatievergaring. Er volgde al snel een tweede date en een derde.
Op een gegeven moment kwam dan ook de eerste zoen voorbij en wat later zijn we bij elkaar in bed beland. En daar gebeurde het onvermijdelijke: een hand om de keel, een arm op de rug, een vastgegrepen vlecht. En wat bleek? Dát was zéker niet de grens. Het kan haar soms niet hard of grof genoeg zijn, ze geniet zichtbaar.
In voorgaande relaties werd haar wel eens verweten dat ze tijdens de seks een te passieve houding zou hebben, maar die mannen hebben haar gewoon nooit goed begrepen. Zij is inderdaad passief, omdat ze geleid wil worden. Uit zichzelf kan of durft ze niks te beginnen, maar wanneer je haar vraagt/zegt/dwingt iets te doen, dan is vrijwel niets te gek voor haar.
Inmiddels weet ik ook van haar garderobe - die ze overigens niet in haar datingprofiel etaleerde - die voornamelijk bestaat uit leer, lak, gaas en kant. Rokjes, jarretels, catsuits en corsetten. En geen schoen zonder minstens tien centimeter hakken eronder. Ze draagt leren polsboeien en halsbanden, als ware het sieraden!
Ik hoef hier denk ik niemand uit te leggen dat mijn heimelijke verlangens inmiddels weer in volle sterkte aanwezig zijn?
Inmiddels zijn ze ook niet heimelijk meer. We zijn nu een half jaar samen en we praten heel veel, ook over seks en hoe we dat beleven. Door de manier waarop ons seksleven zich blijkt te ontwikkelen, kon het onderwerp natuurlijk niet uitblijven: BDSM. De gevoelens bllijken ook bij haar als een rode draad door haar leven te lopen, al heeft ze er nooit concreet iets mee gedaan. Ze had geen geluk met het uitzoeken van mannen en heeft nogal wat vervelende ervaringen achter de rug. Het vrijuit onderzoeken van haar eigen seksualiteit is daardoor nooit een echte optie geweest. En we zijn het er over eens dat dit is wat we beiden willen. Wij willen allebei dat BDSM een onderdeel wordt van onze relatie, zonder te weten waar dit schip uiteindelijk naartoe vaart. We moeten alles nog ontdekken en we gaan dat samen doen.
We hebben vorige week onze eerste echt "sessie" gehad. Het was voorzichtig en onhandig. Veel dingen gingen helemaal niet zoals ik ze gepland had, maar daar kunnen we dan gelukkig over praten en lachen. Andere dingen waren juist precies zo leuk als in mijn fantasie. We zijn een paar uur volledig in onze rol gedoken en hebben buitengewone opwinding ervaren. Dit is meer dan een bevlieging. Dit is meer dan de roes van de eerste maanden. Ik denk dat dit is, wat men hier "thuiskomen" noemt.
Gek genoeg zijn we na deze eerste keer niet doorgeslagen. We zijn nu alweer een week gewoon lief en leuk met elkaar. We hebben een aantal keren heerlijk gevreeën, zonder dat het erg grof werd. En we hebben, zoals gewoonlijk, veel gepraat over wat er gebeurd is en we zijn het erover eens dat er snel een tweede keer gaat volgen.
Maar wanneer, dat merkt ze vanzelf...
Omdat ik op dit forum graag nog even anoniem wil blijven, zal ik hier voorlopig onder de naam "Harpocrates" rondwaren. Het was even googelen, maar dit leek me een prima naam. Harpocrates: Als Egyptische god verkeerd begrepen door de Grieken en omgedoopt tot de God van de Stilte. Het heeft wel iets toepasselijks.
Als nieuwkomer in de wereld van kink en BDSM, ben ik op zoek naar antwoorden en informatie. Ik hoop vooral op herkenning en bevestiging. Ook creativiteit en inspiratie zijn meegenomen.
Laat ik mij eerst even voorstellen. Ik ben een 39-jarige jongeman; als import woonachtig in een karakteristiek Limburgs dorpje. Een zachte G zul je mij niet horen typen, maar enige bourgondische overdaad is mij zeker niet vreemd.
Mensen die mij menen te kennen zullen mij waarschijnlijk aanmerken als rustig, erg "op mezelf", bedachtzaam, maar vaak vriendelijk. In werkelijkheid heb ik een druk hoofd, ben ik zeer contactgericht en gevoelig, maar toch kunnen de meeste mensen mijn interesse niet vasthouden. Ik vind dat enerzijds de lichtpuntjes en anderzijds de donkere randjes mijn persoonlijkheid aardig in evenwicht weten te houden.
Fysiek groot en sterk, met een goedaardig karakter. Open-minded, geduldig en bij voorkeur geweldloos, zal ik mij niet snel op het oorlogspad begeven. Wel altijd dwars, wegens ongeneselijke eigenwijsheid.
Ik heb geen uitbundig zichtbare tatoeages. Geen piercings of andere sieraden. Mijn kledingstijl is casual. Ik heb geen opvallende kapsels, grote baarden of kaalgeschoren hoofden. Wat betreft mijn voorkomen is er niets wat een reden verraad, waarvoor ik op een forum als dit te vinden zou zijn.
Maar die is er wel.
Al reeds sinds mijn eerste vriendinnetjes was het mij duidelijk dat de missionarishouding - hoe leuk die ook kan zijn - snel verveelt. Mijn seksuele voorkeuren zijn wat creatiever en bevinden zich dan ook aan de uitbundiger kant van het fysieke spectrum. Niet bang voor een experimentje, heb ik heel wat invalshoeken bezocht en in de loop der tijd werd er een duidelijke rode draad zichtbaar.
Een hand om de keel, een arm op de rug, een vastgegrepen vlecht. Het zijn de onvermijdelijke eerste pogingen om te zien hoe ver ik kan gaan en die worden lang niet altijd met applaus ontvangen. Regelmatig bleek het de grens: zó ver kon ik gaan. Toch heeft mijn "afwijking" inmiddels duidelijke vormen aangenomen. Het is vooral het gevoel van macht, waar ik op kick. Afgezien van lichte spanking en plagerijtjes, ben ik niet heel erg sadistisch ingesteld. Ik hoef niet persé iemand vreselijke pijn aan te doen, maar het idee dat ik het desgewild zou kunnen, is wat ik leuk vind. Maar toen ik laatst voor het eerst een paar bescheiden blauwe plekjes op een vrouwenbil had gecreëerd, bekroop mij toch ook een zeker gevoel van opwinding. Bondage is leuk. Het bedenken en laten uitvoeren van - soms onmogelijke - opdrachten, doe ik met veel plezier.
Ook in mijn voorlaatste relatie kwam dit al snel ter sprake en we kenden een stormachtig eerste jaar, waarin heel wat wederzijdse fantasieën werden uitgespeeld. Helaas zijn we door uiteenlopende redenen toch uit elkaar gegroeid, zoals dat dan heet. De pit ging al snel uit onze relatie en daarmee ook uit ons seksleven. We zijn toch bijna tien jaar samen gebleven, maar uiteindelijk gingen we uit elkaar. In de laatste jaren bleven bleven onze speelsessies uiteraard uit en het verlangen ernaar is op de achtergrond geraakt. Het leek zelfs uitgedoofd.
Maar nu heb ik een nieuwe vriendin.
Ik heb haar leren kennen op een vanille datingsite. We raakten met elkaar aan de praat, puur en alleen omdat we qua karakter en alledaagse bezigheden veel overeenkomsten leken te hebben. Het klikte al snel en na heel veel mailen en chatten, volgde een eerste date. Tijdens al onze gesprekken is seks amper een onderwerp geweest. Het kwam sporadisch - en zeker niet expliciet - voorbij, binnen de context van informatievergaring. Er volgde al snel een tweede date en een derde.
Op een gegeven moment kwam dan ook de eerste zoen voorbij en wat later zijn we bij elkaar in bed beland. En daar gebeurde het onvermijdelijke: een hand om de keel, een arm op de rug, een vastgegrepen vlecht. En wat bleek? Dát was zéker niet de grens. Het kan haar soms niet hard of grof genoeg zijn, ze geniet zichtbaar.
In voorgaande relaties werd haar wel eens verweten dat ze tijdens de seks een te passieve houding zou hebben, maar die mannen hebben haar gewoon nooit goed begrepen. Zij is inderdaad passief, omdat ze geleid wil worden. Uit zichzelf kan of durft ze niks te beginnen, maar wanneer je haar vraagt/zegt/dwingt iets te doen, dan is vrijwel niets te gek voor haar.
Inmiddels weet ik ook van haar garderobe - die ze overigens niet in haar datingprofiel etaleerde - die voornamelijk bestaat uit leer, lak, gaas en kant. Rokjes, jarretels, catsuits en corsetten. En geen schoen zonder minstens tien centimeter hakken eronder. Ze draagt leren polsboeien en halsbanden, als ware het sieraden!
Ik hoef hier denk ik niemand uit te leggen dat mijn heimelijke verlangens inmiddels weer in volle sterkte aanwezig zijn?
Inmiddels zijn ze ook niet heimelijk meer. We zijn nu een half jaar samen en we praten heel veel, ook over seks en hoe we dat beleven. Door de manier waarop ons seksleven zich blijkt te ontwikkelen, kon het onderwerp natuurlijk niet uitblijven: BDSM. De gevoelens bllijken ook bij haar als een rode draad door haar leven te lopen, al heeft ze er nooit concreet iets mee gedaan. Ze had geen geluk met het uitzoeken van mannen en heeft nogal wat vervelende ervaringen achter de rug. Het vrijuit onderzoeken van haar eigen seksualiteit is daardoor nooit een echte optie geweest. En we zijn het er over eens dat dit is wat we beiden willen. Wij willen allebei dat BDSM een onderdeel wordt van onze relatie, zonder te weten waar dit schip uiteindelijk naartoe vaart. We moeten alles nog ontdekken en we gaan dat samen doen.
We hebben vorige week onze eerste echt "sessie" gehad. Het was voorzichtig en onhandig. Veel dingen gingen helemaal niet zoals ik ze gepland had, maar daar kunnen we dan gelukkig over praten en lachen. Andere dingen waren juist precies zo leuk als in mijn fantasie. We zijn een paar uur volledig in onze rol gedoken en hebben buitengewone opwinding ervaren. Dit is meer dan een bevlieging. Dit is meer dan de roes van de eerste maanden. Ik denk dat dit is, wat men hier "thuiskomen" noemt.
Gek genoeg zijn we na deze eerste keer niet doorgeslagen. We zijn nu alweer een week gewoon lief en leuk met elkaar. We hebben een aantal keren heerlijk gevreeën, zonder dat het erg grof werd. En we hebben, zoals gewoonlijk, veel gepraat over wat er gebeurd is en we zijn het erover eens dat er snel een tweede keer gaat volgen.
Maar wanneer, dat merkt ze vanzelf...
