bijeenkomsten?

Voor vragen (duh...) die niet specifiek dom, sub of switchgericht zijn
Deleted User 2176

bijeenkomsten?

Bericht door Deleted User 2176 »

In de agenda staat een vooraankondiging parkmeet en ik vraag me af hoe het zal zijn om met een groep mensen weer bij elkaar te komen. We zijn het niet meer gewend om met een leuke groep mensen samen te zijn. Nu is de parkmeet een openlucht event om elkaar gewoon weer irl te zien. Zal het trouwens wel enkel bij "zien" blijven? En leven we dan inmiddels al in een anderhalvemetersamenleving? In dat geval wordt knuffelen een lastig iets als je niet uit 1 huishouden komt.

En zullen er ook weer speelfeesten en meetings komen? Of is dat nog een brug te ver?
Waarbij de vraag nog komt of er lokaties overgebleven zijn waar speelfeesten en meetings nog mogen en kunnen.

Maar ook dan gaan er weer een heleboel mensen samen komen. Hoe zal dat gaan? Zoals ik al schreef zijn wij dat ontwent geraakt en hoe gaan jullie daarmee om? Ik vind het lastig en moeilijk, ook al omdat ik bepaald niet de makkelijkste ben in de omgang.
Van enkele stelletjes weet ik dat ze de afgelopen maanden duidelijk closer zijn geworden en geen behoefte meer hebben om andere mensen te ontmoeten uit de scene. Die gaan we waarschijnlijk niet meer zien op meetings.

Kort en krachtig: hoe gaan we om om weer met een groep mensen samen te komen na de lockdown en andere beperkingen die er waren (en mogelijk nog steeds bestaan) welke ons door de overheid zijn opgelegd? We zijn het niet meer gewend.
Gebruikersavatar
kitten
Berichten: 321
Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:25
Locatie: Brabant

Re: bijeenkomsten?

Bericht door kitten »

Ik denk dat dat vanzelf gaat. Als de dreiging voorbij is - en ik ben overtuigd dat we dat punt zullen bereiken - dan weet ik zeker dat we weer zullen knuffelen alsof we nooit anders hebben gedaan. Misschien nog wel meer, nu we de echte waarde daarvan hebben geleerd. You don't know what you've got till it's gone.
Deleted User 2176

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Deleted User 2176 »

kitten schreef: 12 mei 2021, 08:59 Ik denk dat dat vanzelf gaat. Als de dreiging voorbij is - en ik ben overtuigd dat we dat punt zullen bereiken - dan weet ik zeker dat we weer zullen knuffelen alsof we nooit anders hebben gedaan. Misschien nog wel meer, nu we de echte waarde daarvan hebben geleerd. You don't know what you've got till it's gone.
Dank voor je reactie kitten. Sorry dat ik nogal sceptisch ben wat betreft de dreiging.
Om te beginnen zie ik geen enkele logica in de aanpak daarvan door onze overheid. Heb er ook geen vertrouwen in dat er binnen afzienbare tijd daadwerkelijk een einde komt aan de huidige situatie.
Zelf heb ik er moeite mee om gezellig samen te komen in een groep, maar da's inderdaad nogal persoonlijk en staat geheel los van de huidige situatie. Anderzijds zou ook ik niets liever willen dan een arm om mee heen (liever zelfs twee :D ) en een luisterend oor. En vooral dat we geen adembenemende beflap meer voor onze muil moeten blijven dragen.

Wat mij van huis is is meegegeven: eerst zien dan geloven.
Hoop dat jij het goed ziet en je gelijk gaat krijgen.
Gebruikersavatar
eireann
Site Admin
Berichten: 326
Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:19
Locatie: Den Bosch

Re: bijeenkomsten?

Bericht door eireann »

Als je beflapjes gebruikt ipv mondkapjes snap ik dat het je adem beneemt :)

Het gaat even onwennig zijn weer, vreemde mensen in je 'personal space' maar ik ga zoveel knuffelen :)
**Self Rescuing Princess**
Gebruikersavatar
Daantje
Berichten: 43
Lid geworden op: 11 aug 2009, 09:04
Locatie: Goois Meisje
Contacteer:

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Daantje »

dbj schreef: 12 mei 2021, 09:47 En vooral dat we geen adembenemende beflap meer voor onze muil moeten blijven dragen.
Je snapt hopelijk dat je met dit soort taalgebruik niet bepaald bijdraagt aan het beperken van coronaverspreiding.
Volg mijn Transitieblog: fadinggender.nl
Gebruikersavatar
Jezebel
Berichten: 4
Lid geworden op: 11 mei 2011, 08:32

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Jezebel »

@Daantje; ik snap wat je bedoelt, maar ik zal ook blij zijn als die mondkapjes niet meer hoeven. Ik hoor blijkbaar bij de groep mensen voor wie het niet went om er een op te hebben, kan er echt moeilijk door ademen. Neemt niet weg dat ik het wel gewoon doe, trouwens. Mijn punt is meer dat wat je zegt en wat je doet niet perse hetzelfde is.

On topic: ik hoop dat we met ons allen nog even ("even"?) volhouden, zodat we over niet al te lange tijd inderdaad weer gewoon af kunnen spreken zonder rekening te moeten houden met allerlei maatregelen!
There's a room inside your gut
close the door and keep it shut
let no daylight enter in
and the punishment begin

Maria Mena ~ Secrets
Gebruikersavatar
Peter^
Berichten: 145
Lid geworden op: 09 aug 2009, 20:36
Locatie: Utrecht
Contacteer:

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Peter^ »

Ik bemerk her en der verschillende opvattingen in bronnen als politiek, OMT, Fetlife, overheidsorganisaties (ambtenaren). De ene organisator van een (munch, touwtjes, speelfeest) organiseert alweer bijeenkomsten, de ander wacht totdat alle maatregelen zijn opgeheven. De ene politicus zegt dat de samenleving per 1 juli weer compleet teruggaat naar normaal.. De ander is voorzichtiger en noemt dat totdat corona volledig vertrokken is, de 1,5 meter samenleving nog zal bestaan. Voor de ene overheidswerkgever is voor gang naar het kantoor een negatieve testuitslag,vaccinatie bewijs nodig. Maar op een Ministerie wordt besloten dat verplicht vaccinatie of negatief testresultaat niet toegestaan is (sociale rechten/plichten). Kortom: ieder mens, eigen mening, eigen beleid.
Geniet van de positieve momenten.
Deleted User 2176

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Deleted User 2176 »

Ik ben al zeker 2 jaar al nergens meer geweest als we het hebben over speelfeesten, munches, huiskamermeetings e.d. Nu er voorzichtig weer wat mogelijkheden komen om onze kink te beleven op meetings, enkele hebben reeds een herstart gemaakt, moet ik bij mijzelf te rade gaan.
Wat wil ik en wat zijn mijn verwachtingen? Wat wordt er van mij verwacht als bezoeker? Testbewijs? Vaccinatiebewijs?
Maar ook, hoe zal ik het gaan ervaren na zo'n lange tijd? Kan ik die drukte nog aan, ben dat immers al lange tijd niet meer gewend.
Meer zorgen maak ik echter over mijn gedrag op feestjes. In het verleden heeft er wel eea plaatsgevonden wat niet goed is en ik heb een bang vermoeden dat ik wederom in diezelfde valkuilen trap :oops:
Het is bij veel organisatoren bekend dat ik niet de makkelijkste ben en door eigen handelen van mij er problemen door ontstonden. Het is te makkelijk om gewoon te zeggen: je weet dat je die problemen hebt/veroorzaakt dus dan kan je die ook zelf aanpakken.
Gebruikersavatar
kitten
Berichten: 321
Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:25
Locatie: Brabant

Re: bijeenkomsten?

Bericht door kitten »

dbj schreef: 05 aug 2021, 19:31Meer zorgen maak ik echter over mijn gedrag op feestjes. In het verleden heeft er wel eea plaatsgevonden wat niet goed is en ik heb een bang vermoeden dat ik wederom in diezelfde valkuilen trap :oops:
Het is bij veel organisatoren bekend dat ik niet de makkelijkste ben en door eigen handelen van mij er problemen door ontstonden.
Je bent eruit gezet? Wat is er gebeurd? Je zegt dat het te makkelijk is om gewoon te zeggen: je weet dat je die problemen hebt/veroorzaakt dus dan kan je die ook zelf aanpakken. Wat is het dat je zelf niet kunt veranderen?

Heerscher en ik zijn laatst naar een feestje geweest waar je binnen mocht met vaccinatiebewijs of negatieve test en je mocht ook ter plekke een zelftest doen.
Deleted User 2176

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Deleted User 2176 »

Nee, het gaat om jaren geleden inmiddels. En diegenen die er toen bij waren zullen het vast nog heel goed herinneren.
Omdat ik geen (speel)partner heb liep ik wat rond te struinen op de lokatie en gebruikte de DIY methode :oops: Dat wil zeggen dat ik gewoon maar mezelf ergens aan vast probeerde te zetten. Dat was/is niet de bedoeling maar ja ik deed het wel.
Zo gebeurde het dat ik poogde mijzelf aan een bondagerek vast te zetten, maar het lukte nèt niet. Een andere bezoeker was zo behulpzaam om dat te doen met mij. In plaats van dankbaar te zijn raakte ik in paniek en er ontstond enige consternatie. Dat is wel het laatste wat je als organisator kan gebruiken.

Op een ander speelfeest vrijwel het zelfde verhaal, maar met 1 verschil. Daar op die lokatie stond een stevige metalen kooi die je wel hufterproof kon noemen. Dat ding trok mijn aandacht en ik ging er zelf in... Onmiddelijk achter mij werd het deurtje gesloten en het slot erop. Shit! Dat had ik niet zien aankomen. Kreeg ook hier het verwijt dat je gewoon kan vragen of iets mogelijk is ipv zelf maar wat te doen.
En dit zijn dan toch wel de twee meest spraakmakende voorbeelden die zich voorgedaan hebben.

Ik ken mijzelf, als ik weer speelfeesten ga bezoeken dan komt dit gedrag terug. Gewoon wegens gebrek aan een speelpartner.
En dit gedrag ff veranderen lukt niet zomaar in je uppie, dat is mijn overtuiging.
Gebruikersavatar
kitten
Berichten: 321
Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:25
Locatie: Brabant

Re: bijeenkomsten?

Bericht door kitten »

Ok, ik heb natuurlijk alleen jouw kant van het verhaal, maar het klinkt alsof je iets alleen deed, waarbij iemand anders zonder jouw consent iets deed. Als jij in paniek raakt, omdat iemand anders ongevraagd de kooi sluit, dan is dat niet iets wat jou kwalijk te nemen valt. Zelfbondage is an sich niet verkeerd. Tenzij je anderen erbij betrekt zonder hun consent, maar het klinkt andersom uit hoe je het nu vertelt: zij maakten zichzelf betrokken zonder jouw consent.
Gebruikersavatar
phedre
Berichten: 99
Lid geworden op: 17 jan 2011, 14:22
Locatie: den helder
Contacteer:

Re: bijeenkomsten?

Bericht door phedre »

Als je even naar de DM-er loopt of naar de organisator en daar vraagt of je even jouw ding mag doen, is er ws niets aan de hand. Als je de DM-er dan vraagt of die een beetje op wil letten dat niemand zich er mee bemoeit, komt ook dat ding wel goed. Is er toch iemand die zich er mee bemoeit, kan je altijd even contact maken met diegene, aangeven dat je het niet wilt, of juist aangeven dat je wel samen iets wilt, maar dan even in overleg over wat je precies wilt. Communiceren is ook hierin de sleutel. Nu weet ik dat dat niet altijd jouw sterkste kant is, maar het is wel min of meer noodzakelijk.
Het voordeel van slechte tijden is dat er altijd iets positiefs is om naar uit te kijken
Gebruikersavatar
Crownless
Berichten: 164
Lid geworden op: 09 aug 2009, 20:31

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Crownless »

Nou eh... Ik vind het wel een beetje gek als iemand zichzelf ergens vast gaat zetten op een feestje.

Ik weet dat je moeite hebt met inschatten hoe je je moet gedragen en wat wel en niet gepast is. En je wil het graag goed doen, maar het is moeilijk en overal anders en je lijkt er soms wat wanhopig van te worden.

Maar, ik heb geen autisme, dus als je mij vraagt hoe ik weet hoe dicht ik bij iemand anders mag komen op een speelfeest (bijvoorbeeld), kom ik ook niet verder dan "eh, dat voel ik gewoon aan". Dus misschien dat mensen die dezelfde moeilijkheden ervaren er meer over kunnen zeggen? Het is niet iets wat ik kan uitleggen. Het is een soort van onbewuste handeling voor me, net zoals adem halen.
Of, zoals phedre zegt: even contact maken met diegene. Dat is voor haar niet moeilijk, dat doet ze ook gewoon even. Ik denk dat phedre ook nog wel kan vertellen hoe je dat doet. Iets met kijken naar die persoon, iets zeggen wat de aandacht trekt (hee, stop even), kijken of die persoon stopt en naar jou kijkt, oogcontact maken, wachten of die persoon iets terug zegt, dan dat jij zegt wat je wil zeggen (maak me los, ik wil eerst kijken of het zelf lukt) en dan weer reactie afwachten. Etc.
Maar dan nog is het moeilijk om dat uit te leggen.

Want, er zijn bijvoorbeeld wel dingen die je kunt zien aan een ander wanneer je te dichtbij komt. Iemand zet een stap terug. Iemand kijkt van je weg. Dat soort dingen. Maar het is niet eenduidig. Iemand kan ook een stap terug zetten omdat iemand voorbij wil. Of weg kijken vanwege een hard geluid.
En dat maakt het ingewikkeld. Er zijn heel veel verschillende dingen die gebeuren en daar allemaal tegelijk mee bezig zijn en dan ook nog de juiste conclusie uit trekken is moeilijk.

Als je je brein als een computer zou zien, dan kun je zeggen dat bij mensen met autisme een stukje software het niet doet of anders doet dan bij mensen zonder autisme. En dat is vervelend, want nu moet je zelf die software gaan schrijven. En dan kun je beter hulp vragen aan mensen die óók zelf software hebben moeten schrijven. Want mensen bij wie het gewoon werkt, doe weten niet hoe of waarom het werkt. Het werkt gewoon.

De enige tip die ik als niet-autisme-maar-wel-andere-persoonlijkheidsproblematiek kan geven is: vraag of je aannames kloppen. Vraag of het ok is dat je een kooi ingaat, of dat je jezelf vast zet, of dat je een gesprek mag beginnen met iemand die net klaar is met spelen. Vraag of je te dichtbij staat.

En wat ook kan helpen is: bedenk wat je fijn vindt wat iemand doet als je in paniek raakt, zet het op papier en bespreek het vooraf met een dungeon monitor of organisator.
Ik weet niet hoe je paniek eruit ziet. Maar ik weet van mezelf dat, wanneer ik bang of verdrietig ben, zich vaak uit op een boze, bijna agressieve manier. Bij mij gaat de boosheid weg als iemand zou zeggen: het is ok, je bent veilig hier. Want die boosheid is ook maar een bescherming. Maar als er boos teruggedaan wordt, wat overigens een heel logische reactie is, zou het best kunnen escaleren naar dat ik eruit zou worden gezet.

Dus, stel dat ik van te voren iemand had ingelicht met dat in zo'n situatie het beste even iemand rustig naar me toe kan komen, zeggen dat het ok is, en dat ik in een rustig hoekje mag gaan zitten met een kopje warme chocomel, nou, dan zou iemand dat kunnen doen. Want dat is wat ik vooraf bespreek met mijn dominant. En als jij alleen bent op een feest, kun je dat het beste bespreken met iemand van de organisatie.

Let wel, ze zijn niet aan je verplicht om daar vervolgens ook wat mee te doen. Maar dat zouden ze zelf moeten aangeven.

Ik snap dat je bang bent om naar feestjes te gaan omdat je er niet uitgezet wilt worden. Maar ik kan me ook voorstellen dat een feestje een enge plek is als er allemaal onzichtbare regels gelden die niemand echt kan uitleggen. Dus vandaar mijn tip: praat er online met andere mensen met autisme over.
If history repeats itself, I'm so getting a dinosaur!
Gebruikersavatar
Voleuse
Berichten: 57
Lid geworden op: 27 jan 2010, 19:02
Locatie: R'dam

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Voleuse »

Ja ik heb autisme maar ik erger me stuk aan die houding van "ik snap het niet, ik kan het niet aanvoelen, ik heb geen partner, dus ik kan m'n gedrag niet aanpassen". Je hebt gewoon controle over je eigen gedrag hoor. Het is prima mogelijk om naar een speelfeest te gaan en niet te spelen. En als je eruit gezet wordt op een feest dan is er toch wel iets ernstig mis gegaan.

Hoe ik het doe is dat ik altijd afstand tot anderen houd totdat ik een super duidelijk signaal heb dat het mag. Ik raak niet aan, ik ga niet zomaar ergens masturberen of aan zelfbondage doen tenzij het DUIDELIJK de bedoeling is en anderen het ook aan het doen zijn. Ik kom niet zomaar aan speeltjes van anderen. Als ik het niet zeker weet dan vraag ik het. Ik zorg gewoon dat ik altijd voorzichtig ben, altijd check. Ik loop veel liever een mogelijkheid mis op een speelfeest dan dat ik grenzen over ga en mensen ongemakkelijk maak. En als het ooit wel mis gaat, dan bied ik mijn gemeende excuses aan, vraag ik wat er mis ging, en prent het in mijn hoofd om het de volgende keer anders te doen.
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
Deleted User 2176

Re: bijeenkomsten?

Bericht door Deleted User 2176 »

Dank voor jullie reacties en ik snap best dat je inleven in een ander moeilijk is. Wat Crownless goed onder woorden weet te brengen is dat elke situatie anders is en veel (re)acties het gevolg zijn van ongeschreven regels en andere zaken die voor veel mensen/bezoekers vanzelfsprekend zijn. En daarin ook weer onderscheid kunnen maken.

Dat van mijzelf vastzetten wat niet lukte en dat een andere bezoeker zo behulpzaam was, wat bij mij een paniekreactie veroorzaakte kan ik wel toelichten. Om te beginnen waren wij beiden fout bezig, dus zowel wat ikzelf deed als die betreffende bezoeker. Mijn paniekreactie kwam voort uit emoties die ineens naar buiten kwamen, iets wat niemand kon voorzien.
Heel opmerkelijk: een aanwezige vrouw durfde het aan om mij uit te nodigen bij haar thuis, ze woonde zelfstandig en was wat ouder dan ik. Dat was vrijwel meteen na deze vervelende gebeurtenis. Ze wist heel goed dat ze een risico nam, gezien mijn gedrag op de meetings, maar het ging goed.
Zo onrustig dat ik was op de meetings, zo rustig was ik bij haar thuis. Elke keer dat ik bij haar kwam bond ze me vast op bed en liet me een tijdje liggen, dat ging heel goed.
Minpunt was wel dat ik in een depressieve periode zat en ze alle moeite moest doen om mij rustig te krijgen. Pas daarna bond ze me vast, in die volgorde ging dat. Maar na ongeveer een half jaar was het over, ze bleek mij niet aan te kunnen. Vooral mede door mijn depressiviteit waarbij ik doorlopend kritiek had op alles en iedereen. Soms deels terecht, vaker door onbegrepen worden.

Dat ik plots en onverwacht in de kooi zat opgesloten was op zich niet eens zo erg, wel de wijze waarop het ging. Goed, da's eigen schuld hè.
Even vragen aan iemand van de organisatie of een DM-er, ja dat weet ik natuurlijk best wel. Maar ik ervaar dat als een drempel in de zin: daar kom ik weer met een vraag of je iets met mij wil doen. En dat natuurlijk meerdere keren waardoor bij mij het idee gaat ontstaan dat ze me op enig moment gewoon een zeurpiet gaan vinden. En phedre kent mij goed wat dit betreft, ben vaak geweest op meetings in haar eigen lokatie in Zaandam.

Buiten dit alles is er ook nog iets wat stamt uit mijn verleden en jarenlang is doorgegaan. Ben zelden of nooit serieus genomen (als er iets was dan werd het steevast afgedaan als onzin, ook door mijn ouders) en voelde mij heel vaak onbegrepen (dat laatste weten we nu hoe dat komt) en heb te vaak het gevoel er niet bij te horen (dit laatste is misschien onterecht, maar zo beleef ik het wel). Dit is ook waarom ik me niet aanmeld voor de aankomende parkmeet. Heb het gevoel dat mijn aanwezigheid gedoogd zal worden, maar verder genegeerd.

Pas in de jaren 90 voelde ik me iets meer vrij (was toen het ouderlijk huis uit) maar wist me geen raad ermee. En via de NVSH en VSSM ben ik terecht gekomen daar waar ik naar op zoek was. Of wat ik nodig heb als je het zo wilt benoemen. En dan ben ik een soort van rupsjenooitgenoeg die niet gehinderd door kennis van zaken vanalles wil en zijn eigen manier vindt om het te bereiken. Een manier die op weinig waardering kan rekenen van vrijwel alle organisatoren.

En nu ik ruim twee jaar nergens meer ben geweest vanwege de coronacrisis ben ik mijzelf de vraag gaan stellen: hoe nu verder?
Meetings en speelfeesten bezoeken lijkt me het meest logisch om weer mensen te ontmoeten. Maar kan ik die drukte wel aan, want dat ben ik ontwent geraakt en wat gaat dat doen bij mij? En dat rupsjenooitgenoeg is natuurlijk nog steeds duidelijk aanwezig.
Anderzijds weet ik nu inmiddels goed wat ik wil (mag ik dat wel zo zeggen?) maar zijn de speelfeesten daar minder geschikt voor. Al zijn daar de mogelijkheden doorgaans volop aanwezig.

Het is eigenlijk een kip-ei-verhaal. Blijf ik thuis dan ontmoet ik geen mensen. Ga ik wel dan ben ik rupsjenooitgenoeg die bijna niet te temmen is en daarnaast kan de drukte mij weleens teveel worden, overprikkeld raken.
Tja, als mensen mij niet kennen omdat ik -bijna- nergens kom is de kans natuurlijk ook heel klein dat er iemand is waarmee je vrienden wordt waardoor er nieuwe mogelijkheden ontstaan.

Tijdens een VSSM-weekend, ook al jaren terug, waren er mensen die zeiden dat ik risico's zou lopen. Vanwege mijn wensen en verlangens om vastgebonden te worden, of te worden opgesloten.
De toen gemaakte opmerking kwam wel binnen:

Bijna iedereen weet wat jij zou willen en velen weten ook dat je alleen woont en weinig contacten hebt
Plaats reactie