Wandering Spirits Forum

Ik wil graag weten wat jullie mening is over het door de huid heen bijten tot het bloed er uit stroomt.
Kun je je voorstellen wat bloed betekent voor mensen met een blood fetish? Dat bloed voor hen iets magisch heeft dat het voor kracht en leven staat en dat het opwindend is bloed te proeven?

Ik kan het me wel voorstellen, maar ik weet niet of ik er ooit iets mee ga doen....
Hoewel ik wel erg fan van bijten ben, door de huid heen bijten gaat me toch wel een stap te ver denk ik.
Maar ik snap de "magische" symboliek van bloed wel.

Ik heb meer iets met het hele vampirisme gedoe... (ik semi-speel ook Vampire The Masquerade, het roleplaying spel.)
De übersterke, mooie (geen nosferatu clan dus, voor de insiders...), intelligente, onaards bewegende, supercharmante vampier (misschien een toreador-type) , die erg wijs is en een vrouw charmed om er vervolgens mee te spelen...
Eventueel het spelen van een "blood-bond"... Mja. RPG dus... Niet het bloed op zich.

Goh.. Even bedenkend hoe hard ik gebeten ben.. en wat de schade daarvan was.. Je zou érrrrg hard moeten bijten. Onevenredig hard, als je kijkt naar de mogelijkheid om met iets scherps een wondje te maken, en er dan iets mee te doen. Bij bijten heb je dénk ik (maar k ben geen expert) meer kans dat je onderliggend weefsel beschadigd. Alhoewel, als je alleen n velletje tussen je tanden neemt valt dat wellicht wel mee.

Hmm.

Nou heb ik niks tegen bloed, ook niet om eens een beetje mee te spelen, maar ik weet niet of bijten nu mijn favo manier wordt om het te voorschijn te halen. K heb dan eigenlijk teveel met messen enzo om dat niet n beetje zonde te vinden.

Ohja.. en Omdat n gebit nooit regelmatig is, en er veel bacterieën voorkomen in een mensenmond, is t denk ik ook ontstekingsgevoeliger dan op een andere manier n wondje maken. Kun je altijd t wegsijpelende bloed nog oplikken.. (heb ik twee keer gedaan. Had beide keren wel impact op zowel mij als t slachtoffer, meen ik me te herinneren..)

Daar heb je een goed punt pluis...
Je zou inderdaad wel erg hard moeten bijten....

Ik heb mijn ex een keer behoorlijk hard gebeten, we waren aan het stoeien, hij deed me pijn en wilde me niet loslaten. Het enige wat ik nog kon doen was bijten. (I know, vrouwen...)

Hij was te eigenwijs om me los te laten, dus ik beet door. En ik beet hard! Maar ik heb hem niet tot bloedens toe gebeten, en dit terwijl ik toch echt behoorlijk wat kracht zette. Nog weken heeft de bitemark op zijn arm gezeten.

Dat hangt ook weer erg van je gebit af. Bij mij is er een tand waar een flinke scherf af is, en die is dus flink scherper/oefent een grotere druk uit (bovenste oppervlak is ongeveer gehalveerd). Die zal dus eerder door de huid heendringen.

Ik kan me ook voorstellen dat het afhangt van waar je gebeten word. Al kan ik daar ff geen voorbeeld bij geven.

*heeft te weinig ervaring met bijten en gebeten worden* helaas

Ik heb geen ervaring met doorbijten. Ik weet wel dat idd een mensenbeet infectiegevoeliger is dan van een dier.
Geke ismtrouwens dat kinderen best wel hard kunnen doorbijten!!! Dat laat ook de nodige bitemarks achter.

Ik zit te denken...nee ben zelf niet vaak gebeten. En ik bijt anderen nooit. Ik ben altijd lief

[quote="Muis77"]Ik kan me ook voorstellen dat het afhangt van waar je gebeten word. Al kan ik daar ff geen voorbeeld bij geven.

Waar de bil overgaat in het been, zodat telkens als je gaat zitten je voelt waar je geweest bent en je aan je Meester denkt.

Blood is mooi! Geil! ....erg soa gevoelig...dus beheerst zich netjes om niet te slurpen als een razende vampier.
En smaakt zo lekker!
Gosh...kan er ergens nog een ! bij...ohja Ja
Ik weet vanmezelf dat ik erg scherpe hoektanden heb. Dus ik bijt niet eens voor 50% als ik bijt.
Uitzondering daarin was iemand die nergens een kick op gaf (next feest-future thema) Haha die kon bijna een tetanis prik halen.

Mijn vaste partner zou ik tot bloedens toe bijten, maar dan nog...Soa gevaar.
Zolang ik niet weet waar ze uithangen, slurp ik niet.

roos schreef:

Muis77 schreef:Ik kan me ook voorstellen dat het afhangt van waar je gebeten word. Al kan ik daar ff geen voorbeeld bij geven.

Waar de bil overgaat in het been, zodat telkens als je gaat zitten je voelt waar je geweest bent en je aan je Meester denkt.

Ja dat is idd een mooi plekje, die ga ik onthouden

Ik denk ook dat de huid niet overal even sterk is en dat er dus plekken zijn waar je sneller tot bloedens toe zou bijten. Al weet ik dus niet welke plekken dat zouden zijn.

Bijten tot bloedens toe is voor mij nu wel een brug te ver trouwens.

Tip: bijt niet in blauwe plekken, dan laat de huid op zo'n beetje de hele bijtplek los. Dus niet alleen waar de tanden de huid doordringen, maar het hele stuk ertussen. Je krijgt dan een soort blaar die (althans bij mij) niet mooi heelt. De tandafdrukken zelf zie je niet of amper, maar er is wel een stuk ter grootte van een klein muntje dat je duidelijk ziet.

Zonde cinderella!!

ja, dat is ook de reden dat ik ab-so-luut niet met bloed en/of snijden ga spelen. Geen littekens meer waardoor ik aan anderen herinnerd wordt.

Muis77 schreef:

roos schreef:

Muis77 schreef:Ik kan me ook voorstellen dat het afhangt van waar je gebeten word. Al kan ik daar ff geen voorbeeld bij geven.

Waar de bil overgaat in het been, zodat telkens als je gaat zitten je voelt waar je geweest bent en je aan je Meester denkt.

Ja dat is idd een mooi plekje, die ga ik onthouden

dat plekje staat onder straatvechters ook èrg bekend ...
als je iemand daar steekt schakel je'm namelijk uit: wondjes daar gaan slecht dicht (en gaan weer open zodra je loopt), dus maak je iemand zo goed als immobiel
(tenzij ze idd gewoon doorlopen met een bloedende wond)