Het Stuitertopic

OT = Off Topic. Alles wat niets met BDSM te maken heeft dus...
leonietje
Berichten: 77
Lid geworden op: 09 aug 2009, 21:35
Locatie: Niet meer op de zeebodem

Re: Het Stuitertopic

Bericht door leonietje »

Ik weet nog steeds niet hoe ik collega met benefits hier nou moet noemen. Als iemand me vraagt of ik single ben is het antwoord volmondig ja. Iemand noemde het al mn minnaar omdat ie thuis een vrouw heeft zitten. Vriend/partner is ook niet echt passend. Maar scharrel issie ook al heel lang niet meer. En eerste letter van zn naam is een D maar tis niet mn D. Ik vind de situatie niet lastig maar het een naam geven wel lastig.. tis gewoon leuk samen.

Maar goed daarvoor kwam ik niet hier. Die gast die ik hierboven probeerde te omschrijven. Is Nilla en ik heb ineens een soort van stuiters terug doordat ik niet lekker in mn vel zit lekkere timing ook... Aarrgghhh Nou heb ik ineens een fantasie bedacht die redelijk nilla is maar met een kinky randje.. met dingen waarvan ik weet dat hij ze leuk vind. Maar ook waar ik stukje stuiters in kwijt kan. En dat heb ik hem nu tot in details geappt en nu wil ie ineens heel snel afspreken. Ik heb hem wel ook expliciet gezegd dat het kinky randje van het verhaal is wat ik ook heel erg nodig heb en daar kon ie wel mee leven (met een dikke grijns). Yay!
leonietje
Berichten: 77
Lid geworden op: 09 aug 2009, 21:35
Locatie: Niet meer op de zeebodem

Re: Het Stuitertopic

Bericht door leonietje »

Zo heel veel wordt er hier niet meer gestuiterd tegenwoordig.. ik weet niet eens meer wat mn stuiters vorig jaar waren. We spelen nog steeds niet echt kinky al durft ie me tegenwoordig al heel stoer 1 klap op mn kont te geven. Om dan te schrikken als er een rode handafdruk verschijnt... En toch mis ik het echte spelen helemaal niet. Ik vind het leuk als hij een keer de leiding neemt. Me tijdens de seks laat smeken om meer. En soms als ik me een beetje subbig voel (en dat niet zodanig uitspreek) dan heeft hij na die tijd altijd zoiets van dit was leuk wat we deden.. maar ik wil niet meer zo diepgaand als ik vroeger deed het heeft me mentaal te veel pijn gedaan.

Maar:
Ik had in zijn vakantie op zijn cavia's gepast. Die kwam hij vanavond ophalen en ik zat op de grond naast het hok nog even afscheid te nemen van de cavia's . Hij was naast/achter me op een stoel gaan zitten en ik leunde tegen zijn been aan. Ineens voelde dat subbig en vertrouwd en veilig en ik kon tegen hem opkijken en ik genoot daarvan. Ik genoot gewoon even van dat moment. Het bracht me een soort rust. Alsof ik alles even los kon laten en zat gewoon ff met mn eigen sub gedachten in het moment verzonken. Hij had niet veel tijd en daarom deed ik er verder niks mee en dat was ok. Maar het verward en overvalt me altijd een beetje. En ik weet nooit hoe ik dit soort dingen dan later moet uitleggen aan hem want hij snapt dat subbig zijn gewoon niet. Nouja zal wel weer goedkomen..
Plaats reactie